Przejdź do zawartości

Ekonomia pozytywna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ekonomia pozytywnaekonomia opisująca zjawiska gospodarcze, oparta na obiektywnej wiedzy o rzeczywistości. Analizuje skutki zmian warunków ekonomicznych lub wariantów uprawianej polityki gospodarczej, bez formułowania sądów wartościujących. Jest stosowana przez ekonomistów, którzy efekty swojej pracy przedstawiają wyłącznie jako zdarzenie gospodarcze, prezentując dane empiryczne i budując niewartościujące teorie.

Jej celem - obok wyjaśniania - jest także edukacja oraz formułowanie hipotez (prognoz). Ekonomia pozytywna formułuje sądy, będące obiektywnym i naukowym objaśnieniem funkcjonowania gospodarki. Koncentruje się na wypracowaniu najbardziej uniwersalnych narzędzi i metod analizy ekonomicznej w celu możliwie wszechstronnego uogólnienia procesów gospodarczych i mechanizmów ekonomicznych.

Jest przeciwieństwem ekonomii normatywnej[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Matthew Bishop: Essential economics: an A−Z guide. New York: Bloomberg Press, 2009, s. 245. ISBN 978-1-57660-351-2.