Ekstremalna Droga Krzyżowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uczestnicy EDK w 2019 roku w czasie przemarszu przez las

Ekstremalna Droga Krzyżowa (EDK) – wydarzenie religijne zainicjowane przez osobę Marcina Grandysa[1], który w 2009 roku wpadł na pomysł by spróbować nowatorskiego typu duchowości, przeżywania drogi krzyżowej. Idea ta została rozpropagowana i rozwijana przez księdza Jacka Stryczka w Krakowie wraz m.in. z duszpasterstwem „Męska Strona Rzeczywistości” i „Wspólnota Indywidualności Otwartych”.

Idea[edytuj | edytuj kod]

Ideą Ekstremalnej Drogi Krzyżowej jest przeniesienie nabożeństwa drogi krzyżowej poza budynek kościoła, przekształcenie jej w pieszą, nocną wędrówkę (trasy mają po około 40 kilometrów) oraz głębokie przeżycie i doświadczenie własnej słabości. Ideą przyświecającą EDK jest schemat „wyzwanie, droga, zmaganie, spotkanie”[2].

Ekstremalna Droga Krzyżowa nie jest zorganizowaną pielgrzymką, lecz indywidualną praktyką religijną. Sztab EDK dostarczają jedynie rozważań na stacje drogi krzyżowej i propozycję tras, ale samo ich pokonanie i decyzja o ostatecznym kształcie trasy należy do uczestników. Uczestnicy pokonują trasy w grupach nie większych niż 10 osób.

Zgodnie z zaleceniami pomysłodawców[3], trasa Ekstremalnej Drogi Krzyżowej powinna:

  • mieć co najmniej 40 km,
  • wymagać od uczestnika co najmniej 8 godzin marszu,
  • biec poza głównymi drogami i terenami gęsto zaludnionymi,
  • być pokonywana w nocy,
  • być pokonywana w milczeniu,
  • bez robienia pikników podczas odpoczynku w przerwach od marszu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza Ekstremalna Droga Krzyżowa odbyła się w 2009 roku na trasie z Krakowa do Kalwarii Zebrzydowskiej[4][5]. Na tej samej trasie odbyła się w latach 2010 i 2011.

W roku 2012 po raz pierwszy zorganizowano Ekstremalną Drogę Krzyżową poza Krakowem – odbyła się także w Gliwicach oraz w Blackburn w Wielkiej Brytanii[6][7]. W Krakowie liczba chętnych była na tyle duża, że organizatorzy przygotowali dwie dodatkowe trasy, z czego jedna była trasą samotną – przeznaczoną do pokonania indywidualnego.

W roku 2013 EDK została zorganizowana na siedmiu trasach z Krakowa do Kalwarii Zebrzydowskiej, a także w Alwerni, Częstochowie, na Śląsku Cieszyńskim, Tarnowie, Warszawie, Wrocławiu, Zawoi, Jarosławiu, Gliwicach i Oświęcimiu, a poza granicami Polski w Blackburn i Nottingham[7] oraz na Spitsbergenie[8][9][10].

W roku 2014 EDK odbyła się w 29 rejonach: Kraków, Tarnów, Alwernia, Jarosław, Mosina k. Poznania, Radymno, Częstochowa, Tomaszów Lubelski, Zawoja, Warszawa Mokotów, Warszawa Ursus, Wrocław, Oświęcim, Gliwice, Radom, Tymowa, Kolbuszowa, Piotrków Trybunalski, Gogolin, Kasinka Mała, Nowy Sącz, Bielsko-Biała, Łódź, Rzeszów, Lachowice oraz Nottingam-Derby, Blackburn i Zurych[11]. Na Ekstremalną Drogę Krzyżową wyszło około 6000 osób (2000 w samym Krakowie), a łączna długość tras wynosiła ponad 2000 kilometrów.

W roku 2017 EDK odbyła się w 11 państwach (poza Polską: Austria, Czechy, Hiszpania, Irlandia, Niemcy, Norwegia, Rumunia, Stany Zjednoczone, Szwajcaria, oraz Wielka Brytania), 252 rejonach, na 457 trasach. Na Ekstremalną Drogę Krzyżową wyszło ponad 52 tysiące pielgrzymów.

W 2018 roku wyznaczono ponad 600 tras, z czego najdłuższa, otaczająca Wrocław, miała 144 kilometry. Według wstępnych danych w EDK 2018 wzięło udział około 100 tysięcy osób[12]. Specjalnego błogosławieństwa uczestnikom udzielił papież Franciszek[13].

W 2019 roku uczestnicy Ekstremalnej Drogi Krzyżowej mogli wybrać jedną z 986 tras. W tym roku w EDK wzięło udział ponad 95 tys. osób[14].

W 2020 roku z powodu pandemii Covid-19 Ekstremalna Droga Krzyżowa w tradycyjnym terminie wielkopostnym została odwołana[15]. W niektórych miastach EDK odbyła się tego roku jesienią. W roku 2021 Ekstremalna Droga Krzyżowa odbyła się w normalnym terminie, w rekordowej liczbie 501 rejonów i 1090 tras[16].

Edycje[edytuj | edytuj kod]

Od 2010 roku każda z edycji Ekstremalnej Drogi Krzyżowej ma swoją myśl przewodnią[17]. W kolejnych latach były to:

  • 2010: Zło dobrem zwyciężaj
  • 2011: Męska Strona Rzeczywistości
  • 2012: Ideały i poświęcenie
  • 2013: Misja
  • 2014: Miarą człowieka jest największe wyzwanie, jakiego się podjął i wygrał
  • 2015: Męska Strona Rzeczywistości
  • 2016: Chrześcijański lider
  • 2017: Droga przełomu
  • 2018: Droga Pięknego Życia
  • 2019: Kościół XXI wieku
  • 2020: Droga Przebaczenia – Od zranienia do uzdrowienia
  • 2021: Rewolucja pięknych ludzi
  • 2022: Droga Pojednania
  • 2023: Idę, bo szukam nadziei[18]
  • 2024: Droga tęsknotą pisana[19]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 133 kilometry w samotności [online], interia.pl [dostęp 2023-11-16].
  2. Idea - Ekstremalna Droga Krzyżowa [online], edk.org.pl [dostęp 2017-11-17].
  3. Standardy - Ekstremalna Droga Krzyżowa [online], edk.org.pl [dostęp 2017-11-17].
  4. Ekstremalna Droga Krzyżowa. Opiekun. Dwutygodnik diecezji kaliskiej, 13.03.2013. [dostęp 2017-11-17].
  5. Parafia Św. Józefa. jozef.diecezja.pl. [dostęp 2017-11-17].
  6. Dziś startuje Ekstremalna Droga Krzyżowa. Deon.pl. [dostęp 2017-11-17].
  7. a b Ekstremalna Droga Krzyżowa z Nottingham do Derby. katoliknawyspie.eu, 18.03.2013. [dostęp 2018-02-25].
  8. Jan Kaczmarczyk: Ekstremalna Droga Krzyżowa przy -24 st. C. info.wiara.pl, 13.03.2013. [dostęp 2017-12-02].
  9. Ekstremalna Droga Krzyżowa. Dlastudenta.pl, 13.03.2013. [dostęp 2015-08-20].
  10. Dagmara Bożek-Andryszczak: EDK w Hornsundzie. Dom pod Biegunem. [dostęp 2015-08-20].
  11. Edycja 2014. edk.org.pl. [dostęp 2021-03-28].
  12. Sto tysięcy pątników w Ekstremalnej Drodze Krzyżowej. „Nogi bolą, ale było pięknie”. TVP Info, 24.03.2018. [dostęp 2018-03-24].
  13. Papież udzielił błogosławieństwa uczestnikom Ekstremalnej Drogi Krzyżowej. Deon.pl. [dostęp 2018-03-24].
  14. Iwanecka M., Ekstremalna Droga Krzyżowa i jej związki z turystyką ekstremalną, Akademia Wychowania Fizycznego im. Jerzego Kukuczki, Katowice (maszynopis), 2019, za: Iwanecka M., Majorek M., Ekstremalny wymiar Ekstremalnej Drogi Krzyżowej w świetle badań wysiłku uczestników, „Studia Ekonomiczne”, 392, 2020, s. 113-124.
  15. ks. Zbigniew Gełdon: Komunikat rzecznika EDK. edk.org.pl. [dostęp 2021-03-28].
  16. EDK 2021: „Idealna na czas pandemii”. Rekordowa liczba tras i regionów. Aleteia, 24.03.2021. [dostęp 2021-03-28].
  17. Rozważania - Ekstremalna Droga Krzyżowa [online], edk.org.pl [dostęp 2022-04-05].
  18. "Idę, bo szukam nadziei". Wyjątkowe rozważania tegorocznej Ekstremalnej Drogi Krzyżowej [online], Stacja7.pl, 27 marca 2023 [dostęp 2023-03-30] (pol.).
  19. Katolicka Agencja Informacyjna, Ekstremalna Droga Krzyżowa | eKAI [online], eKAI | Portal Katolickiej Agencji Informacyjnej, 27 lutego 2024 [dostęp 2024-03-22].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]