Przejdź do zawartości

Elżbieta Porzec-Nowak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elżbieta Porzec-Nowak
Elżbieta Porzec
Data i miejsce urodzenia

27 stycznia 1945
Lublin

Data śmierci

7 czerwca 2019

Obywatelstwo

polskie

Wzrost

175 cm

Kariera juniorska
Lata Klub
1960–1964 Stavet Lublin
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst.
1964–1977 Wisła Kraków
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.
1963–1976  Polska 156
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
brąz Meksyk 1968 piłka siatkowa
(turniej halowy)
Mistrzostwa Europy
srebro Turcja 1967 siatkówka
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Elżbieta Porzec-Nowak (ur. 27 stycznia 1945 w Lublinie, zm. 7 czerwca 2019) – polska siatkarka, reprezentantka Polski, brązowa medalistka olimpijska, wicemistrzyni Europy.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Porzec zaczęła zawodniczą karierę w międzyszkolnym klubie Stavet Lublin (1960–1964), z którym zdobyła mistrzostwo Polski juniorek[1]. Po maturze przeniosła się do Wisły Kraków, gdzie miała zastąpić Wandę Tumidajewicz. Z powodu nieregulaminowych procedur przy zmianie klubu została zawieszona w prawach zawodniczych na osiemnaście miesięcy. Kara została później zmniejszona do sześciu miesięcy, jednak Porzec i tak została pominięta przy selekcji szerokiej kadry reprezentacji Polski przed igrzyskami olimpijskimi w Tokio.

W barwach Wisły występowała w latach 1964–1977[2]. Z zespołem tym trzykrotnie zdobywała tytuł mistrzyni Polski (1967, 1969 i 1970), cztery razy wicemistrzostwo (1966, 1971, 1976 i 1977) oraz dwukrotnie brązowy medal (1965 i 1968). Osiągnęła też m.in. czwarte miejsce w Pucharze Zdobywczyń Pucharów 1972/1973.

W reprezentacji Polski występowała w latach 1963–1976, zaliczając 156 występów. Zagrała we wszystkich siedmiu meczach na igrzyskach olimpijskich 1968 w Meksyku, gdzie Polki zdobyły brązowy medal[3]. Wystąpiła też w mistrzostwach Europy 1967 w Turcji (srebrny medal)[4] oraz w mistrzostwach świata 1970 w Warnie (dziewiąte miejsce).

Była odznaczana i uhonorowana wieloma medalami i wyróżnieniami, m.in. Mistrzyni Sportu (1967), Zasłużonej Mistrzyni Sportu (1976), dwukrotnie Srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (1967 i 1968) oraz Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi (1968 i 1986)[5]. W 2007 otrzymała od PKOl za całokształt kariery sportowej Wyróżnienie Fair Play 2006, a w 2009 Złoty Medal „Za zasługi dla polskiego ruchu olimpijskiego”.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Była absolwentką Szkoły Podstawowej nr 7 w Lublinie oraz Technikum im. A. i J. Vetterów w Lublinie, studiowała też w Wyższej Szkole Europejskiej w Krakowie[1]. Pracowała w milicji i policji w stopniu aspirantki sztabowej. Była córką Heleny i Aleksandra, miała starszą siostrę Krystynę (zm. 1997), również siatkarkę. Elżbieta Porzec-Nowak zmarła 7 czerwca 2019 w wieku 74 lat.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Porzec Nowak Elżbieta. olimpijski.pl. [dostęp 2019-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-07)]. (pol.).
  2. Elżbieta Porzec-Nowak. historiawisly.pl. [dostęp 2019-06-08]. (pol.).
  3. Elżbieta Porzec-Nowak. sports-reference.com. [dostęp 2019-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-04)]. (ang.).
  4. Zmarła polska siatkarka, medalistka igrzysk. sport.onet.pl, 2019-06-07. [dostęp 2019-06-07]. (pol.).
  5. Dokumenty Elżbiety Porzec-Nowak. historiawisly.pl. [dostęp 2019-06-08]. (pol.).