Electric Ladyland
| Wykonawca albumu studyjnego | ||||
| The Jimi Hendrix Experience | ||||
| Wydany |
16 października | |||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany |
lipiec – grudzień 1967, | |||
| Gatunek |
blues, psychodeliczny rock, acid rock, soul psychodeliczny, hard rock | |||
| Długość |
75:47 | |||
| Wydawnictwo |
Track (Wielka Brytania), Reprise (USA), Polydor (pozostałe kraje)[1] | |||
| Producent | ||||
| Oceny | ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
Electric Ladyland – trzeci i ostatni album studyjny Jimiego Hendrixa i jego zespołu The Jimi Hendrix Experience, wydany 25 października 1968 roku i zawierający w całości nowy materiał. Nagrania rozpoczęły się w lipcu 1967 roku i miały miejsce w Olympic Studios w Londynie, gdzie nagrano między innymi „All Along the Watchtower”, oraz w Record Plant Studios w Nowym Jorku, a zakończyły się w sierpniu 1968 roku.
Electric Ladyland został bardzo pozytywnie oceniony przez recenzentów i krytyków, otrzymując najwyższe noty od m.in. AllMusic[3] i magazynu Blender[4]. W 2003 roku album został sklasyfikowany na 54. miejscu listy 500 albumów wszech czasów magazynu Rolling Stone[11].
Jimi Hendrix miał własny pomysł na okładkę albumu, jednakże wytwórnia Reprise zignorowała jego pomysł, używając czerwono-żółtej fotografii artysty zrobionej przez fotografa Karla Ferrisa. Track Records natomiast wykorzystało na okładkę fotografię Davida Montgomery'ego, ukazującą dziewiętnaście nagich kobiet na czarnym tle. Hendrix w wywiadach mówił o swoim niezadowoleniu i zażenowaniu spowodowanym tą okładką.
Lista utworów
[edytuj | edytuj kod]Autorem wszystkich utworów, chyba że zaznaczono inaczej jest Jimi Hendrix.
| Strona A | ||
|---|---|---|
| Nr | Tytuł utworu | Długość |
| 1. | „...And Gods Made Love” | 1:19 |
| 2. | „Have You Ever Been (To Electric Ladyland)” | 2:08 |
| 3. | „Crosstown Traffic” | 2:25 |
| 4. | „Voodoo Chile” | 14:50 |
| 20:42 | ||
| Strona B | ||
|---|---|---|
| Nr | Tytuł utworu | Długość |
| 1. | „Little Miss Strange” (Redding) | 2:47 |
| 2. | „Long Hot Summer Night” (King) | 3:21 |
| 3. | „Come On (Part 1[c])” | 4:04 |
| 4. | „Gypsy Eyes” | 3:38 |
| 5. | „Burning of the Midnight Lamp” | 3:33 |
| 17:23 | ||
| Strona C | ||
|---|---|---|
| Nr | Tytuł utworu | Długość |
| 1. | „Rainy Day, Dream Away” | 3:39 |
| 2. | „1983...(A Merman I Should Turn to Be)” | 13:25 |
| 3. | „Moon, Turn the Tides...Gently Gently Away” | 0:58 |
| 18:02 | ||
| Strona D | ||
|---|---|---|
| Nr | Tytuł utworu | Długość |
| 1. | „Still Raining, Still Dreaming” | 4:19 |
| 2. | „House Burning Down” | 4:26 |
| 3. | „All Along the Watchtower” (Dylan) | 3:54 |
| 4. | „Voodoo Child (Slight Return)” | 5:06 |
| 17:45 | ||
Wykonawcy
[edytuj | edytuj kod]- zespół The Jimi Hendrix Experience w składzie
- Jimi Hendrix – wokal, gitara, gitara basowa („Have You Ever Been (To Electric Ladyland”), „Long Hot Summer Night”, „Gypsy Eyes”, „1983...”, „House Burning Down”, i „All Along the Watchtower”).
- Mitch Mitchell – perkusja
- Noel Redding – gitara basowa
- inni muzycy
- Mike Finnegan – organy („Rainy Day, Dream Away” i „Still Raining, Still Dreaming”)
- Freddie Lee Smith – saksofon tenorowy („Rainy Day, Dream Away” i „Still Raining, Still Dreaming”)
- Larry Faucette – kongi („Rainy Day, Dream Away” i „Still Raining, Still Dreaming”)
- Buddy Miles – perkusja („Rainy Day, Dream Away” i „Still Raining, Still Dreaming”)
- Steve Winwood – organy („Voodoo Chile”)
- Jack Casady – gitara basowa („Voodoo Chile”)
- Al Kooper – pianino („Long Hot Summer Night”)
- Chris Wood – flet („1983... (A Merman I Should Turn to Be)”)
- Dave Mason – 12-strunowa gitara („All Along the Watchtower”, śpiew w tle „Crosstown Traffic” i „All Along the Watchtower”)
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b The Jimi Hendrix Experience – Electric Ladyland. Discogs. [dostęp 2025-01-03]. (ang.).
- ↑ Album of the Year: The Jimi Hendrix Experience – Electric Ladyland. Album of the Year. [dostęp 2025-01-03]. (ang.).
- ↑ a b Cub Koda: Electric Ladyland. AllMusic. [dostęp 2021-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-11)]. (ang.).
- ↑ a b Robert Christgau: Jimi Hendrix. robertchristgau.com. [dostęp 2021-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-13)]. (ang.).
- ↑ Robert Ham: Classic Album Review: The Jimi Hendrix Experience Bow Out Gloriously on Electric Ladyland. Consequence of Sound. [dostęp 2025-01-03]. (ang.).
- ↑ Sean Murphy: God Is Not Dead: The Jimi Hendrix Re-Issues. PopMatters. [dostęp 2025-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ang.).
- ↑ Kory Grow: Jimi Hendrix’s ‘Electric Ladyland’ Turns 50 With an Ambitious Box Set Reissue. Rolling Stone. [dostęp 2025-01-03]. (ang.).
- ↑ (red.) Nathan Brackett, (red.) Christian Hoard: The New Rolling Stone Album Guide – Jimi Hendrix. Wyd. 4. New York: Simon & Schuster, 2004, s. 374. ISBN 0-7432-0169-8. LCCN 2004058905. (ang.).
- ↑ (red.) John Swenson: The Rolling Stone jazz & blues album guide – Jimi Hendrix. New York: Random House, 1999, s. 305. ISBN 0-679-76873-4. (ang.).
- ↑ John Robinson: THE JIMI HENDRIX EXPERIENCE – ELECTRIC LADYLAND. Uncut. [dostęp 2025-01-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-01)]. (ang.).
- ↑ Rolling Stone (USA) Lists - The Rolling Stone Top 500 Albums. rocklistmusic.co.uk. [dostęp 2010-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-01-21)]. (ang.).
Źródła
[edytuj | edytuj kod]- Derek Taylor, Electric Ladyland, wyd. CD, książeczka, MCA Records, Experience Hendrix, 1997 (ang.).