Elektrownia Samina
 Maszynownia elektrowni w Vaduz. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Status |
Aktywna |
| Właściciel | |
| Moce | |
| Łączna moc: | |
| - elektr. netto |
14 MW |
| Roczna prod. elektr. |
0,054 TWh |
| Kluczowe daty | |
| Rozpoczęcie budowy |
1947 |
| Włączenie do sieci |
1 grudnia 1949 |
Położenie na mapie Liechtensteinu  | |
| 47,130°N 9,525°E/47,130194 9,524778 | |
Elektrownia wodna Samina (niem. Wasserkraftwerk Samina) – szczytowo-pompowa elektrownia wodna w Liechtensteinie, w Vaduz o największej mocy w Księstwie. Jedna z dwunastu elektrowni wodnych na terenie kraju zarządzanych przez Liechtensteinische Kraftwerke.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Budowa drugiej po Lawenie elektrowni wodnej w Liechtensteinie była postulowana jeszcze w przed II wojną światową, jednak pierwsze poważne kroki w kierunku tej inwestycji postawiono w 1943 roku, kiedy Landtag powołał specjalną komisję, która miała się zająć projektem. 24 kwietnia 1947 roku parlament zatwierdził pożyczkę wysokości 7,5 mln franków szwajcarskich na budowę elektrowni Samina[1]. W czerwcu tego samego roku inwestycję poparli mieszkańcy Księstwa we wiążącym referendum[1]. W 1947 roku rozpoczęła się budowa zbiornika retencyjnego na rzece Saminie – Stausee Steg na wysokości 1296 m n.p.m., wraz z poprzedzającym go stawem sedymentacyjnym Gänglesee[1]. 785 metrów niżej powstała główna maszynownia z dwoma generatorami o łącznej mocy 3200 kW. Elektrownia rozpoczęła działalność 1 grudnia 1949 roku[1].
W latach 2011-2015 elektrownia Samina została przekształcona w elektrownię szczytowo-pompową, czego przyczyną było zwiększające się zapotrzebowanie na energię elektryczną[2].
Mechanizm działania[edytuj | edytuj kod]
Elektrownia Samina jest elektrownią szczytowo-pompową. Woda ze zbiornika Stausee Steg (1296 m n.p.m.) jest spuszczana wodociągiem do komory wyrównawczej w Masescha, a następnie do maszynowni w Vaduz (457 m n.p.m.). Woda spływając nabiera energii, która następnie jest przetwarzana w dwóch turbinach Peltona o łącznej mocy 14 MW[2]. Woda jest magazynowana w podziemnym zbiorniku. W czasie kiedy zapotrzebowanie na energię elektryczną jest niewielkie, woda jest z powrotem pompowana do zbiornika w Steg przy pomocy pomp o mocy 5 MW[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Saminawerk – Historisches Lexikon [online], historisches-lexikon.li [dostęp 2021-08-04] (niem.).
- ↑ a b c LKW - Wasserkraftwerk Samina [online], www.lkw.li [dostęp 2021-08-04].