Elektryczna tomografia impedancyjna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elektrody powierzchniowe na klatce piersiowej noworodka [1]
Obraz EIT (po lewej) i zmiana wartości impedancji w trakcie sześciu kolejnych oddechów (po prawej)[1]

Elektryczna tomografia impedancyjna (EIT) – nieinwazyjna metoda obrazowania medycznego, pozwalająca na wizualizację przestrzennych rozkładów przewodności właściwej i przenikalności elektrycznej w badanej objętości. Obraz tomograficzny jest rekonstruowany na podstawie pomiarów impedancji między elektrodami powierzchniowych otaczających badaną objętość[2]. Obrazowanie jest możliwe, ponieważ różne tkanki biologiczne charakteryzują się różnymi wartościami własności elektrycznych[3].

Głównym zastosowaniem EIT jest monitorowanie pracy płuc, wynika to z faktu, że cykl oddechowy ma silny wpływ na konduktancję[4]. W trakcie wdechu tkanka płuc staje się bardziej przewodząca z powodu mniejszej zawartości powietrza izolującego w pęcherzykach płucnych.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b S. Heinrich i inni, Body and head position effects on regional lung ventilation in infants: an electrical impedance tomography study., „Intensive Care Med.”, 32, 2006, s. 1392–1398 (ang.).
  2. B.H. Brown, Electrical impedance tomography (EIT): a review, „Journal of Medical Engineering & Technology”, 27 (3), 2003, DOI10.1080/0309190021000059687 (ang.).
  3. D. Wanta i inni, Numerical Evaluation of Complex Capacitance Measurement Using Pulse Excitation in Electrical Capacitance Tomography, „Electronics”, 11 (12), 2022, s. 1864, DOI10.3390/electronics11121864 (ang.).
  4. D.S. Holder, Electrical Impedance Tomography: Methods, History and Applications, Institute of Physics, 2004, ISBN 0-7503-0952-0.