Eleni Daniilidu
 Eleni Daniilidu (2014) | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
19 września 1982 | ||||||||||||
| Wzrost |
182 cm | ||||||||||||
| Gra |
praworęczna, jednoręczny backhand | ||||||||||||
| Status profesjonalny |
1996 | ||||||||||||
| Zakończenie kariery |
aktywna | ||||||||||||
| Gra pojedyncza | |||||||||||||
| Wygrane turnieje |
5 WTA, 11 ITF | ||||||||||||
| Najwyżej w rankingu |
14 (5 grudnia 2003) | ||||||||||||
| Australian Open |
4R (2003) | ||||||||||||
| Roland Garros |
3R (2003) | ||||||||||||
| Wimbledon |
4R (2002) | ||||||||||||
| US Open |
4R (2004) | ||||||||||||
| Gra podwójna | |||||||||||||
| Wygrane turnieje |
3 WTA, 16 ITF | ||||||||||||
| Najwyżej w rankingu |
21 (29 stycznia 2007) | ||||||||||||
| Australian Open |
QF (2005) | ||||||||||||
| Roland Garros |
SF (2006) | ||||||||||||
| Wimbledon |
QF (2006) | ||||||||||||
| US Open |
2R (2004, 2007, 2011) | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||
Eleni Daniilidu, gr. Ελένη Δανιηλίδου (ur. 19 września 1982 w Chanii) – grecka tenisistka.
Zwyciężczyni pięciu singlowych turniejów WTA oraz jednego deblowego. Jej najwyższe miejsce na światowej liście rankingowej to 14. Jej trenerką jest Judith Sprengen. Jest najbardziej utytułowaną grecką tenisistką, najwyżej klasyfikowaną w tenisowych rankingach.
Do jej ważniejszych osiągnięć należy zaliczyć finał turnieju gry mieszanej Australian Open 2003 w parze z Toddem Woodbridgem, przegrany 4:6, 5:7 z Leanderem Paesem oraz Martiną Navrátilovą. Ponadto stała się autorką pierwszej w historii sytuacji, w której nisko klasyfikowana zawodniczka pokonuje w pierwszej rundzie Wimbledonu w 2005 roku triumfatorkę French Open 2005 – wówczas Justine Henin-Hardenne przegrała z Daniilidu 6:7, 6:2, 5:7 w pierwszej rundzie turnieju londyńskiego.
Wygrane turnieje[edytuj | edytuj kod]
gra pojedyncza (5)[edytuj | edytuj kod]
| Lp. | Rok | Turniej | Finalistka | Wynik |
| 1. | 2002 |  ’s-Hertogenbosch
|
 Jelena Diemientjewa
|
3:6, 6:2, 6:3 |
| 2. | 2003 |  Auckland
|
 Cho Yoon-jeong
|
6:4, 4:6, 7:6(2) |
| 3. | 2004 | Auckland
|
 Ashley Harkleroad
|
6:3, 6:2 |
| 4. | 2006 | Seul
|
 Ai Sugiyama
|
6:3, 2:6, 7:6(3) |
| 5. | 2008 |  Hobart
|
Wiera Zwonariowa
|
walkower |
gra podwójna[edytuj | edytuj kod]
| Lp. | Data | Turniej | Partnerka | Finalistki | Wynik |
| 1. | 2004 | Stanford
|
Nicole Pratt
|
 Iveta Benešová Claudine Schaul
|
6:2, 6:4 |
| 2. | 2010 |  Stambuł
|
 Jasmin Wöhr
|
Marija Kondratjewa Vladimíra Uhlířová
|
6:4, 1:6, 11–9 |
| 3. | 2011 |  Tashkent
|
Witalija Djaczenko
|
 Nadija Kiczenok Ludmyła Kiczenok
|
6:4, 6:3 |
Turnieje wielkoszlemowe[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | 2006 | 2005 | 2004 | 2003 | 2002 | 2001 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | LQ | 2R | 2R | LQ | LQ | LQ | 1R | 1R | 1R | 1R | 3R | 4R | 3R | – |
| French Open | – | LQ | 1R | 1R | LQ | – | – | 1R | 1R | 1R | 1R | 3R | 2R | LQ |
| Wimbledon | – | LQ | 1R | 2R | 1R | – | – | 2R | 1R | 3R | 1R | 2R | 4R | 2R |
| US Open | 1R | 1R | 1R | LQ | – | 1R | 2R | 2R | 1R | 4R | 1R | 1R | 3R |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
Gra podwójna (1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 1999 | Australian Open
|
Twarda |  Virginie Razzano
|
 Natalie Grandin Nicole Rencken
|
6:1, 6:1 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-27] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-27] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-27] (ang.).