Elijah the Prophet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anioł budzi proroka Eliasza

Elijah the Prophet – poemat epicki dziewiętnastowiecznego angielskiego poety George'a Washingtona Moona, opublikowany w 1866. Utwór składa się z dwunastu pieśni. Został napisany strofą spenserowską[1], czyli zwrotką dziewięciowersową, rymowaną ababbcbcc[2][3]. Opowiada historię starotestamentowego proroka Eliasza[4].

One lovely star still lingers in the sky,
As if entranced in worship at God's throne;
Unconscious that the blissful moments fly
And she, so beauteous, shineth there alone.
Her heaving jewelled breast to earth makes known
The trembling love that lureth her to stay
And rapturously God's great goodness own.
But, gently roused by morning's earliest ray,
Her brow of light she veils from sight, and steals away.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wiktor Jarosław Darasz: Mały przewodnik po wierszu polskim. Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego, 2003, s. 152-153. ISBN 83-900829-6-9.
  2. Spenserian stanza. PoetryFoundation.org. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
  3. Spenserian stanza, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-01-05] (ang.).
  4. Eliasz (Ilija). dojlidy.cerkiew.pl. [dostęp 2017-01-05]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]