Eliseo Mouriño

Eliseo Mouriño

Pełne imię i nazwisko	Eliseo Víctor Mouriño
Data i miejsce urodzenia	3 czerwca 1927 Buenos Aires
Data śmierci	3 kwietnia 1961
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1948–1952 Club Atlético Banfield 133 (2) 1953–1960 Boca Juniors 145 (4) 1961 Green Cross Santiago
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole Argentyna 21 (0)

Eliseo Víctor Mouriño (ur. 3 czerwca 1927 w Buenos Aires, zm. 3 kwietnia 1961) – argentyński piłkarz, środkowy pomocnik.

Mouriño karierę piłkarską rozpoczął w 1948 roku w klubie CA Banfield, w którym występował do 1952 roku. W Banfield grał znakomicie, wydatnie pomagając swemu klubowi zdobyć wicemistrzostwo Argentyny w 1951 roku. W 1953 został graczem Boca Juniors, gdzie zajął miejsce gwiazdy Boca Ernesto Lazzattiego. W 1954 roku pomógł drużynie Boca Juniors zdobyć pierwszy od 10 lat tytuł mistrza Argentyny – był to jedyny tytuł mistrza Argentyny w karierze Mouriño.

Jako piłkarz klubu Boca Juniors wziął udział w turnieju Copa América 1955, gdzie Argentyna zdobyła mistrzostwo Ameryki Południowej. Mouriño zagrał w trzech meczach – z Paragwajem, Ekwadorem i Peru.

Rok później wziął udział w turnieju Copa América 1956, gdzie Argentyna została wicemistrzem Ameryki Południowej. Mouriño zagrał we wszystkich pięciu meczach – z Peru, Chile, Paragwajem, Brazylią i Urugwajem.

Jako gracz klubu Boca Juniors był w kadrze reprezentacji Argentyny podczas finałów mistrzostw świata w 1958 roku, gdzie Argentyna odpadła już w fazie grupowej. Mouriño nie zagrał w żadnym meczu. W tym samym roku razem z Boca Juniors został wicemistrzem Argentyny.

Rok po nieudanych mistrzostwach świata wziął udział w turnieju Copa América 1959, gdzie Argentyna powetowała sobie nieudany występ na szwedzkich stadionach i zdobyła mistrzostwo Ameryki Południowej. Mouriño wystąpił w czterech spotkaniach – z Peru, Chile, Urugwajem i Brazylią.

Jeszcze w tym samym roku wziął udział w ekwadorskim turnieju Copa América 1959, gdzie Argentyna została wicemistrzem Ameryki Południowej. Mouriño zagrał w trzech meczach – z Paragwajem, Ekwadorem i Brazylią.

W Boca Juniors Mouriño grał do 1960 roku. Na zakończenie kariery w 1961 roku przeniósł się do Chile, gdzie grał w klubie Green Cross Santiago. Zmiana kraju okazała się dla niego pechowa, gdyż Mouriño zginął 3 kwietnia 1961 roku. Razem z 7 innymi graczami zespołu Green Cross wyleciał lotem DC-3 do miasta Osorno, jednak nie dotarł do celu. Wrak samolotu odnaleziono w 2015 roku wbity na wysokości 3050 metrów w zbocze skalistej góry Socorro Andino. W wypadku zginęli wszyscy pasażerowie – 24 osoby, w tym 8 graczy Green Cross – okrywając żałobą Chile i Argentynę.

Mouriño był graczem bardzo inteligentnym i wszechstronnym. Jako znakomity strateg był stworzony do gry w środku pola, by kierować poczynaniami całego zespołu. Bardzo pomagały mu w przewodzeniu drużyną dwie cechy – charyzma i waleczność.

W reprezentacji Argentyny Mouriño rozegrał 21 meczów, natomiast w lidze argentyńskiej rozegrał 278 meczów i zdobył 6 bramek.

Bibliografia

• Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 13): Copa America, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, str. 102

Linki zewnętrzne

• Eliseo Mouriño (bdfa.com)
• Eliseo Mouriño (historiadeboca.com)
• Boca Juniors 1954. estoesboca.com.ar. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-08)].
• RSSSF – reprezentacja Argentyny w finałach mistrzostw świata
• RSSSF – reprezentacja Argentyny w turniejach Copa América