Eloy Alfaro
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
|
||
 |
||
| Data i miejsce urodzenia | 25 stycznia 1842 Montecristi |
|
| Data i miejsce śmierci | 28 stycznia 1912 Quito |
|
| Prezydent Ekwadoru | ||
| Okres | od 16 stycznia 1906 do 12 sierpnia 1911 |
|
| Poprzednik | Lizardo García | |
| Następca | Carlos Freile Zaldumbide | |
| Prezydent Ekwadoru | ||
| Okres | od 23 sierpnia 1895 do 1 września 1901 |
|
| Poprzednik | Vicente Lucio Salazar | |
| Następca | Leónidas Plaza | |
 |
||
José Eloy Alfaro Delgado (ur. 25 stycznia 1842 r. w Montecristi – zm. 28 stycznia 1912 r. w Quito) – ekwadorski generał i polityk, prezydent Ekwadoru w latach 1895–1901 i 1906–1911.
Alfaro był przywódcą liberalnego stronnictwa w ekwadorskiej wojnie domowej lat 1895–-1896. Po objęciu władzy ustanowił w Ekwadorze rozdział państwa od kościoła, zakładał szkoły świeckie, wprowadził śluby cywilne, wykonał też pewne gesty w kierunku ekwadorskich Indian. Za jego prezydentury ukończono także budowę kolei z Quito do Guayaquil.
Został zamordowany 28 stycznia 1912 r. w Quito, prawdopodobnie z inspiracji Leonidasa Plazy.
W 2005 r. w plebiscycie telewizji Ecuavisa został wybrany najwybitniejszym Ekwadorczykiem wszech czasów.
Bibliografia[edytuj]
- Wielka Encyklopedia Polonica. Suplement, Poznań, 2001
Kontrola autorytatywna (osoba):
