Elżbieta Gabriela Bawarska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elżbieta Gabriela Bawarska
Ilustracja
ilustracja herbu
Królowa Belgów
Okres

od 17 grudnia 1909
do 17 lutego 1934

Jako żona

Alberta I

Poprzedniczka

Maria Henrietta Austriaczka

Następczyni

Astrid Szwedzka

Dane biograficzne
Dynastia

Wittelsbachowie

Data i miejsce urodzenia

25 lipca 1876
Possenhofen

Data i miejsce śmierci

23 listopada 1965
Bruksela

Miejsce spoczynku

na cmentarzu Laeken

Ojciec

Karol Teodor Wittelsbach

Matka

Maria Józefa Portugalska

Mąż

Albert I Koburg

Dzieci

Leopold
Karol
Maria Józefa

Odznaczenia
Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia) Order Teresy (Bawaria) Order św. Elżbiety (Bawaria) Order Luizy (Prusy) Dama Orderu Królowej Marii Luizy (Hiszpania) Order Krzyża Gwiaździstego Order Elżbiety (Austria) Krzyż Wielki Orderu Domowego Orańskiego (Holandia) Order Orła Białego (1921–1990) Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Sprawiedliwy wśród Narodów Świata

Elżbieta Gabriela Waleria Maria Wittelsbach (ur. 25 lipca 1876 w Possenhofen, zm. 23 listopada 1965 w Brukseli) – księżniczka Bawarii i królowa Belgów jako żona króla Alberta I. Matka króla Leopolda III.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Córka Karola Teodora (Karl-Theodor), księcia Bawarii (wnuka króla Maksymiliana I Józefa) i jego żony – Marii Józefy, infantki portugalskiej. Urodziła się w Possenhofen w Bawarii. Była bratanicą cesarzowej Austrii, po której odziedziczyła swoje imię – Elżbiety Bawarskiej.

Elżbieta po raz pierwszy spotkała swojego przyszłego męża w Paryżu podczas ceremonii pogrzebowej swej ciotki, księżnej Zofii Charlotty. W czasie pogrzebu nie mogła oderwać oczu od Alberta. Zaręczyny odbyły się 30 maja 1900. Po powrocie Elżbiety do Bawarii narzeczeni utrzymywali kontakt poprzez listy.

2 października 1900 poślubiła Alberta, księcia Brabancji, następcę tronu Belgii. W 1909 jej mąż został królem, a ona została królową Belgów. Podczas I wojny światowej Elżbieta często odwiedzała linię frontu i finansowała szpitale polowe.

Po I wojnie światowej królowa, kontynuowała działania mające na celu niesienie pomocy najbardziej potrzebującym. Uwielbiała muzykę, wychowywała dzieci w miłości do sztuki.

W 1934 król Albert zginął podczas wspinaczki górskiej, w belgijskiej części Ardenów, niedaleko miasta Namur.

Elżbieta wspierała sztukę i była znana ze swoich znajomości ze znanymi naukowcami, takimi jak np. Albert Einstein. Podczas niemieckiej okupacji Belgii, w latach 1940–1944, królowa używała swoich niemieckich znajomości i wpływów do ratowania setek Żydów od deportacji przez nazistów[1]. Po wojnie została nagrodzona tytułem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata” przez rząd izraelski. W latach 1950. królowa podróżowała do Rosji, Chin i Polski, przez co zyskała miano „Czerwonej królowej”.

Królowa Elżbieta zmarła w Brukseli w wieku 89 lat. Została pochowana w krypcie królewskiej kościoła Notre-Dame w brukselskiej dzielnicy Laeken.

Dzieci Elżbiety i Alberta[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Elżbieta Gabriela Bawarska - Jad Waszem (ang.)
  2. a b c d e f g The Titled Nobility of Europe. Burke's Peerage, 1914, s. 32
  3. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 300
  4. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 13 z 8.06.1922 r.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]