Elżbieta z Schönau
| dziewica | |
 Ołtarz św. Elżbiety oraz relikwiarz z jej czaszką w kościele klasztornym św. Floriana w Schönau | |
| Data śmierci | |
|---|---|
| Czczony przez | |
| Wspomnienie | |
Elżbieta z Schönau, także Elżbieta z Hesji (ur. ok. 1129 w okolicach Bonn, zm. 18 czerwca 1164[1][2] lub 1165[3]) – dziewica i zakonnica, mistyczka, święta Kościoła katolickiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Elżbieta urodziła się w rodzinie szlacheckiej. W wieku 12 lat została oddana przez rodziców na wychowanie do klasztoru benedyktynek w Schönau nad Renem (Kloster Schönau) (Strüth w Hesji). W 1147 złożyła śluby zakonne. Dziesięć lat później mianowano ją mistrzynią nowicjatu, a następnie przełożoną żeńskiej części klasztoru.
Od 1152 Elżbieta zaczęła przeżywać – zwłaszcza podczas oficjum godzin kanonicznych i mszy św. – mistyczne wizje, ekstazy i objawienia. Zostały one spisane przez jej brata Eg(k)berta, opata klasztoru, w dwóch zbiorach: Liber viarum Dei i Visiones. Wizje dotyczyły tajemnicy życia, męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa oraz wniebowzięcia Maryi, a także męczeństwa świętej Urszuli, co przyczyniło się do rozszerzenia kultu tej świętej. Dzięki swym objawieniom sama Elżbieta stała się znana nie tylko lokalnie, ale także w innych częściach Niemiec, we Francji i Anglii. Umożliwiło to jej zyskanie uznania i znaczenia na tyle, by wzywać do pokuty i reformy w Kościele[4].
Pewien wpływ na doznania Elżbiety mogły mieć poważne choroby, także lęk i depresja, na które przez kilkanaście lat cierpiała, będące następstwem surowej ascezy. Nawet benedyktynka i mistyczka Hildegarda z Bingen napominała Elżbietę w swoich listach do rozwagi w ascezie i umartwianiu się[5].
Kult[edytuj | edytuj kod]
Elżbieta zmarła w wieku 35 lat. Początkowo otaczał ją kult lokalny, a w 1584 papież Grzegorz XIII wpisał ją do Martyrologium Rzymskiego[6].
W okresie 1420–1430 jej kości zostały złożone w specjalnej kaplicy. Jej relikwie zostały zniszczone przez wojska szwedzkie podczas wojny trzydziestoletniej, które w latach 1631–1635 atakowały klasztor Schönau i splądrowały go. Zachowała się tylko czaszka obecnie przechowywana w relikwiarzu po prawej stronie ołtarza kościoła św. Floriana. Sama kaplica spłonęła w wielkim pożarze klasztoru w 1723 i nie została odbudowana.
Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 18 czerwca.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Święta Elżbieta z Schönau, dziewica, zakonnica. brewiarz.pl. [dostęp 2020-06-18]. (pol.).
- ↑ Kurt Köster: Elisabeth von Schönau. Deutsche Biographie. [dostęp 2020-06-18]. (niem.).
- ↑ Michał Gryczyński: Św. Elżbieta z Hesji. opoka.org.pl, 2002-06-12. [dostęp 2020-06-18]. (pol.).
- ↑ Elisabeth of Schönau, On the Feminine Aspect of Jesus, w: The Writings of Medieval Women: An Anthology, trans., Marcelle Thiebaux (New York & London: Garland Publishing, Inc., 1994), s. 352
- ↑ Mershman, Francis (1909). St. Elisabeth of Schönau. w: Herbermann, Charles. Catholic Encyclopedia 5. Robert Appleton Company
- ↑ K. Kuźmak, Elżbieta z Schönau, [w:] Encyklopedia katolicka, t. 4, Lublin 1983, kol. 913.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Św. Elżbieta z Hesji na opoka.org.pl (autor: Michał Gryczyński)
- Święta Elżbieta z Schonau, dziewica, zakonnica na brewiarz.pl [ostatnia aktualizacja: 31.05.2014]