Emil Czerlunczakiewicz
Emil Czerlunczakiewicz (ur. 1824 w Oleszycach, zm. 1881 we Lwowie) – prawnik i urzędnik austriacki (narodowości ukraińskiej[1]).
Był synem ks. Jakuba (1791-1854), greckokatolickiego proboszcza w Oleszycach, i Tekli z Lewickich, siostry Józefa Lewickiego. Brat Józefa, duchownego i teologa. Ukończył studia prawnicze, w 1854 r. odbył praktykę w wiedeńskim Ministerium des Innern. Starosta kolejno w Gwoźdźcu, Żydaczowie i Nisku, zarazem od 1868 r. sekretarz Namiestnictwa we Lwowie.
W 1874 r. został członkiem elitarnego lwowskiego Instytutu Stauropigijnego i kustoszem jego księgozbioru. Zmarł przedwcześnie tknięty apopleksyą (...) na posiedzeniu pewnego towarzystwa, którego był członkiem i wśród obrad padł nagle bez życia[2].
Był nieżonaty. Jego bratankami byli Cyryl, adwokat i działacz rusiński, oraz Tadeusz, prawnik i bankowiec.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ ‡ Емилій Черлюнчакевичь. „Diło”. 1881, s. 3, 18 (30) listopada. (ukr.)
- ↑ Gazeta Lwowska, 27.11.1881 r.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Krzysztof Bokwa, Ks. prof. Józef Czerlunczakiewicz – galicyjski Rusin, teolog, ultramontanin, w: M. Chruśniak (red.), Cracoviensis civitas – singulare totius Poloniae decus, Kraków 2018
- Provinzial-Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien, l. 1849-1854
- Handbuch des Lemberger-Statthalterei Gebietes in Galizien, l. 1855-1869
- Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskim, l. 1870-1881