Emil Waschinski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Emil Karl Richard Waschinski (ur. 14 stycznia 1872 w Pucku, zm. 4 lipca 1971 w Rendsburgu) – niemiecki numizmatyk i wykładowca, badacz historii pieniądza.

W 1904 opublikował w Gdańsku rozprawę doktorską Geschichte der Johanniterkomturei und Stadt Schöneck West-Pr. Do II wojny światowej działał przede wszystkim w Gdańsku i Poznaniu. Specjalizował się w tematyce mennictwa książąt pomorskich, zakonu krzyżackiego i Prus Książęcych. Po wojnie osiadł w Rendsburgu (RFN). Jest autorem blisko 250 publikacji naukowych z zakresu mennictwa i numizmatyki.

Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]

Współpracował z niemieckimi czasopismami numizmatycznymi: „Deutsche Münzblätter”, „Numismatische Zeitschrift”, „Zeitschrift für Ostforschung”. Był także recenzentem polskich publikacji numizmatycznych. Do jego najważniejszych publikacji zaliczyć należy:

  • Brakteaten und Denare des Deutschen Ordens, Berlin 1936
  • Das bischöfliche Münzwesen des Deutschordenslandes, Berlin 1937
  • Des Astronomen Nicolaus Coppernicus Denkschrift zur preußischen Münz- und Währungsreform 1519-1528, Köln 1941
  • Währung, Preisentwicklung und Kaufkraft des Geldes in Schleswig-Holstein von 1226-1864, Neumünster, 1952/1959 (2 tomy)
  • Die Münz- und Währungspolitik des Deutschen Ordens in Preußen, ihre historischen Probleme und seltenen Gepräge, Göttingen 1952