Emilian Bucov

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Emilian Bucov
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1909
Nowa Kilia, gubernia besarabska

Data i miejsce śmierci

17 października 1984
Kiszyniów

Narodowość

mołdawska

Język

rosyjski, rumuński, ukraiński

Dziedzina sztuki

poezja

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Emilian Radu Bucov, Emilian Bukow, Emilian Bykow (ros. Емилиан Несторович Буков, ur. 26 lipca?/8 sierpnia 1909 w Nowej Kilii w guberni besarabskiej (obecnie w obwodzie odeskim), zm. 17 października 1984 w Kiszyniowie) – radziecki mołdawski poeta i pisarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1936 ukończył studia na Wydziale Literatury i Filozofii Uniwersytetu w Bukareszcie, działał w nielegalnym Związku Komunistycznej Młodzieży Rumunii, pracował w rumuńskich pismach. Opublikował zbiory wierszy Praca wre (1932), Mowa słońca (1937) i Chiny (1938), zawierających ostrą krytykę burżuazyjnej społeczności i przesiąknięte patosem walki rewolucyjnej. Po aneksji Besarabii przez ZSRR w 1940 mieszkał w Mołdawskiej SRR, w 1942 opublikował zbiór wierszy Widzę cię, Mołdawio, w 1944 – Wiosna na Dniestrze, w 1947 Kraj mój, w 1954 Wiersze, a w 1956 powieść wierszowaną Miasto Reut. Od 1950 należał do WKP(b), w 1965 opublikował zbiór opowiadań Iskry serca i zbiór wierszy Dzień dzisiejszy, dzień jutrzejszy, w 1969 poemat Pieśń młodości i powieść Magistrala. Był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR 2. i 3. kadencji (1946–1954). W 1982 otrzymał tytuł Ludowego Pisarza Mołdawskiej SRR.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]