Emiliano Bonazzoli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Emiliano Bonazzoli
Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1979
Asola

Wzrost

192 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Reggina Calcio

Numer w klubie

9

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1996–2000 Brescia Calcio 53 (10)
1999 AC Cesena (wyp.) 21 (1)
2000–2002 AC Parma 36 (8)
2000–2001 Hellas Werona (wyp.) 28 (7)
2003–2005 Reggina Calcio 77 (17)
2005–2009 UC Sampdoria 84 (15)
2009 ACF Fiorentina (wyp.) 12 (1)
2009– Reggina Calcio 24 (3)
W sumie: 335 (62)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1996–1997  Włochy U-17 9 (7)
1996–1997  Włochy U-18 14 (2)
1998–1999  Włochy U-20 3 (0)
1998–2002  Włochy U-21 17 (8)
2006  Włochy 1 (0)
W sumie: 44 (17)
  1. Aktualne na: 18 lutego 2010. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 18 lutego 2010.

Emiliano Bonazzoli (ur. 20 stycznia 1979 roku w Asoli) – włoski piłkarz występujący na pozycji napastnika. Obecnie gra we Regginie Calcio.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Emiliano Bonazzoli zawodową karierę rozpoczynał w 1996 roku w zespole Brescia Calcio. W debiutanckim sezonie rozegrał tylko jedno spotkanie, a jego drużyna zwyciężyła w rozgrywkach Serie B i awansowała do włoskiej ekstraklasy. W Serie A Bonazzoli zadebiutował 31 sierpnia 1997 roku w przegranym 1:2 meczu z Interem Mediolan. Brescia uplasowała się na piętnastej pozycji w tabeli i powróciła do drugiej ligi. W trakcie sezonu 1998/1999 Bonazzoli został wypożyczony do AC Cesena, a po powrocie do Brescii wywalczył sobie miejsce w podstawowej jedenastce. W letnim okienku transferowym w 2001 roku włoski napastnik został zawodnikiem AC Parma, jednak po rozegraniu jednego spotkania, na resztę sezonu został wypożyczony do Hellasu Werona. Po powrocie na Stadio Ennio Tardini Bonazzoli o miejsce w ataku rywalizował z takimi piłkarzami jak Marco Di Vaio, Hakan Şükür, Savo Milošević oraz Patrick M’Boma.

W styczniu 2003 roku Włoch trafił do drużyny Reggina Calcio, która kupiła połowę praw do karty zawodnika. W ataku nowego klubu najpierw grał z Davidem Di Michele, a następnie z Marco Borriello. W barwach Regginy Bonazzoli wystąpił w 77 ligowych pojedynkach i zdobył siedemnaście bramek. Następnie pozyskaniem włoskiego zawodnika zainteresowała się UC Sampdoria, która po kontuzji Fabio Bazzaniego potrzebowała kupić napastnika[1].

Ostatecznie ekipę "Blucheratich" Bonazzoli zasilił na zasadzie wypożyczenia, a razem z nim do klubu przywędrował Marco Zamboni[2]. Włoch od razu stał się jednym z najważniejszych piłkarzy w drużynie[3], jednak zerwanie więzadeł krzyżowych uniemożliwiło mu grę do końca sezonu[4]. Bonazzoli zadeklarował chęć pozostania w Genui[5], a działacze Sampdorii postanowili odkupić go od Regginy i Parmy[6].

14 stycznia 2009 roku został wypożyczony do Fiorentiny. Rozegrał dla niej 12 spotkań i strzelił 3 gole, po czym 14 lipca przeszedł do Regginy Calcio[7].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Bonazzoli ma za sobą występy w młodzieżowych reprezentacjach Włoch. Razem z zespołem do lat 21 w 2002 roku dotarł do półfinału mistrzostw Europy.

Do seniorskiej kadry po raz pierwszy został powołany we wrześniu 2006 roku na mecze z Litwą i Francją. W drużynie narodowej zadebiutował jednak dopiero 15 listopada w zremisowanym 1:1 pojedynku przeciwko Turcji. Wówczas do kadry "Squadra Azzura" został powołany w miejsce kontuzjowanego Vincenzo Iaquinty[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bonazzoli w Sampdorii??. pilka.pl. [dostęp 2008-07-30]. (pol.).
  2. Oficjalne: Bonazzoli i Zamboni w Sampdorii. pilka.pl. [dostęp 2008-07-30]. (pol.).
  3. Serie A: Bonazzoli bohaterem Genui. pilka.pl. [dostęp 2008-07-30]. (pol.).
  4. Sampdoria: Bonazzoli nie zagra do końca sezonu. pilka.pl. [dostęp 2008-07-30]. (pol.).
  5. Bonazzoli chce zostać w Sampdorii. pilka.pl. [dostęp 2008-07-30]. (pol.).
  6. Bonazzoli zostaje w Sampdorii. pilka.pl. [dostęp 2008-07-30]. (pol.).
  7. Bonazzoli alla Reggina. regginacalcio.com. [dostęp 2009-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-13)]. (wł.).
  8. Włochy: Bonazzoli powołany w miejsce Iaquinty. pilka.pl. [dostęp 2008-07-30]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]