Emilio Gabaglio
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1 lipca 1937 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
działacz związkowy, polityk |
Emilio Gabaglio (ur. 1 lipca 1937 w Como[1]) – włoski działacz związkowy, nauczyciel i polityk, prezes Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Pracowników Włoskich (ACLI), sekretarz generalny Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych (ETUC).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Z wykształcenia ekonomista, ukończył studia na Uniwersytecie Katolickim w Mediolanie. Pracował jako nauczyciel w szkole średniej, od połowy lat 60. zaangażowany w działalność związkową. Był etatowym działaczem ACLI, w latach 1969–1972 pełnił funkcję prezesa tej organizacji[1][2]. Zasiadał także w radzie miejskiej w Como[2]. Od 1974 etatowy działacz Włoskiej Konfederacji Pracowniczych Związków Zawodowych (CISL), do 1982 jako jej dyrektor ds. stosunków międzynarodowych. W 1979 został członkiem komitetu wykonawczego ETUC, od 1991 do 2003 przez trzy kadencje pełnił obowiązki sekretarza generalnego Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych[2]. Reprezentował tę organizację jako obserwator z ramienia europejskich partnerów społecznych w Konwencie Europejskim[3]. W latach 2006–2008 był doradcą ministra pracy. Objął funkcję przewodniczącego Forum Lavoro działającego w ramach Partii Demokratycznej[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Emilio Gabaglio: Hard act to follow. politico.eu, 1 kwietnia 1998. [dostęp 2016-01-31]. (ang.).
- ↑ a b c d Emilio Gabaglio. newpactforeurope.eu. [dostęp 2016-01-31]. (ang.).
- ↑ Report from the Convention Presidency to the President of the European Council. european-convention.europa.eu, 18 lipca 2003. [dostęp 2016-05-15]. (ang.).