Emirat Walencji

Emirat Walencji − państwo w muzułmańskiej Hiszpanii (Al-Andalus) istniejącego w latach 1021-1085. Rządzony był przez dynastię Amirydów. Amirydzi byli potomkami Hadżiba al-Mansura abi Amira. Jego dwaj synowie panujący w latach 1002-1010 ogłosili się emirami w Walencji jako spadkobiercy Umajjadów. Nie zostali jednak uznani. Właściwym założycielem dynastii był Abd al-Aziz al-Mansur. Panowanie jego stanowiło okres rozkwitu i pokoju w Walencji. Został też uznany przez kalifów z Kordoby. W 1065 roku Abd al-Malik al-Muzaffar utracił Walencję, która została przyłączona do muzułmańskiego emiratu Toledo. Ostatecznie w 1085 roku Walencję opanował Alfons VI król Kastylii. W podboju tego emiratu dużą rolę odegrał Kasytlijczyk Cyd.

Dynastia Amirydów

• 1021-1061 Abd al-Aziz al-Mansur (wnuk al-Mansura abi Amira)
• 1061-1065 Abd al-Malik al-Muzaffar (syn)
• 1075-1085 Abu Bakr ibn Abd al-Aziz (brat)
• 1085 Uthman ibn abi Bakr (syn)

Bibliografia

• Danuta Madeyska, Amirydzi [w:] Mały słownik kultury świata arabskiego, red. Józef Bielawski, Warszawa 1971, s.58-59.