Emma Marrone

To jest dobry artykuł
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Emma Marrone
Ilustracja
Emma Marrone (2014)
Imię i nazwisko

Emmanuela Marrone

Pseudonim

Emma, Emma Marrone

Data i miejsce urodzenia

25 maja 1984
Florencja

Instrumenty

gitara

Gatunki

pop, pop rock, rock

Zawód

piosenkarka, autorka tekstów, kompozytorka

Aktywność

od 2003

Wydawnictwo

Universal Music

Zespoły
Lucky Star (2003–2006)
M.j.u.r. (2007–2009)
Anonimo Soul (2007–2009)
H2O (2009)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Emmanuela Marrone, znana jako Emma oraz Emma Marrone (ur. 25 maja 1984 we Florencji) – włoska piosenkarka, autorka tekstów i kompozytorka.

W 2003 roku wygrała włoskie talent show Superstar Tour. Po zakończeniu programu wraz z dwiema innymi uczestniczkami show założyła zespół Lucky Star, który rozpadł się po trzech latach działalności. W kolejnych latach Marrone była wokalistką zespołów: M.j.u.r. (2007–2009), Anonimo Soul (2007–2009) i H2O (2009). W 2010 roku po zwycięstwie w programie Amici di Maria De Filippi rozpoczęła solową karierę. W tym samym roku ukazał się jej minialbum Oltre, który znalazł się na 1. miejscu na liście sprzedaży we Włoszech i uzyskał status potrójnej platynowej płyty. Pod koniec roku wokalistka wydała swój debiutancki album studyjny A me piace così, wyróżniony za sprzedaż certyfikatem podwójnej platyny. W 2011 roku piosenkarka zajęła 2. miejsce podczas Festiwalu Piosenki Włoskiej 2011 w San Remo z utworem „Arriverà”, nagranym w duecie z zespołem Modà. W tym samym roku na rynek trafił jej drugi album studyjny Sarò libera, który został wyróżniony certyfikatem potrójnej platynowej płyty. Na początku następnego roku artystka z kompozycją „Non è l’inferno” zajęła 1. miejsce na Festiwalu Piosenki Włoskiej 2012 w San Remo. W 2013 roku wydała trzeci album studyjny – Schiena. Płyta za swoją sprzedaż zdobyła status potrójnej platyny. Rok później Marrone z piosenką „La mia città” reprezentowała Włochy podczas Konkursu Piosenki Eurowizji 2014, organizowanego w Kopenhadze. Zajęła 21. miejsce z liczbą 33 punktów. W 2015 roku do sprzedaży trafił czwarty album studyjny piosenkarki Adesso, który uzyskał status podwójnie platynowej płyty. W 2018 roku został wydany kolejny album artystki zatytułowany Essere qui, który osiągnął status platynowej płyty. 25 października 2019 roku ukazał się szósty album studyjny piosenkarki zatytułowany Fortuna.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo, edukacja[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 25 maja 1984 we Florencji, lecz wczesne dzieciństwo spędziła w Sesto Fiorentino, natomiast mając 4 lata przeprowadziła się wraz z rodzicami do Aradeo[1]. Mając 9 lat zaczęła występować z ojcem w zespole Karadreon i H2O, w których ten był gitarzystą[2][3]. Po ukończeniu liceum klasycznego pracowała przez 3 lata m.in. w magazynie oraz jako sprzedawczyni[4][5].

2003–2009: Początki kariery: Lucky Star i M.j.u.r.[edytuj | edytuj kod]

Swoją karierę rozpoczęła w 2003 roku, biorąc udział i wygrywając drugą edycję włoskiego programu talent show Superstar Tour. Po zakończeniu programu założyła zespół Lucky Star, w którego skład weszły także dwie inne uczestniczki show: Laura Pisu i Colomba Pane. W tym samym roku grupa podpisała kontrakt muzyczny z wytwórnią Universal Music, która wydała ich debiutancki singel „Stile”[6]. W 2006 roku formacja nagrała ścieżkę dźwiękową do włoskiej wersji językowej serialu animowanego W.I.T.C.H. Czarodziejki[7] oraz wydała swój debiutancki album – LS3[8]. Niedługo po premierze płyty, zespół rozpadł się[9].

W 2007 roku Marrone rozpoczęła nowy projekt – Mad Jesters Until Rave (w skrócie: M.j.u.r.)[10]. W tym samym roku zespół podpisał kontrakt z wytwórnią Dracma Records, której nakładem wydał swój debiutancki album Mjur w styczniu 2008 roku, przy czym wszystkie utwory na płytę napisała Marrone[11]. Zespół w 2009 roku zakończył działalność[12][13]. W latach 2007–2009 Marrone była także członkinią grupy Anonimo Soul, a w 2009 roku weszła w skład zespołu swojego ojca – H2O[13][14].

2009–2010: Amici di Maria De Filippi i Oltre[edytuj | edytuj kod]

Emma Marrone podczas koncertu (2010)

Pod koniec 2009 roku zgłosiła się do udziału w dziewiątej edycji talent show Amici di Maria De Filippi, emitowanym przez telewizję Canale 5. Ostatecznie wygrała program, którego koncert finałowy odbył się w marcu 2010 roku[15][16]. W międzyczasie wokalistka podpisała kontrakt z wytwórnią Universal Music i wydała swój debiutancki minialbum pt. Oltre[17]. EP-ka zajęła pierwsze miejsce na oficjalnej włoskiej liście sprzedaży[18] i otrzymała certyfikat potrójnej platynowej płyty[19]. Była także drugim najlepiej sprzedającym się albumem w 2010 roku w kraju[20]. Minialbum znalazł się też na 85. miejscu na oficjalnej liście sprzedaży w Szwajcarii[21]. Wydawnictwo promował singel „Calore”, który był zarazem pierwszym solowym utworem artystki. Piosenka dotarła do pierwszego miejsca na włoskiej liście sprzedaży[22], a także pokryła się platyną[19].

W czerwcu Marrone otrzymała nagrodę na Wind Music Awards 2010 w kategorii Premio CD Multiplatino za swój minialbum[23]. W tym samym miesiącu wyruszyła w swoją pierwszą trasę koncertową, zatytułowaną Ahi ce sta passu Tour, która potrwała do września[24][25]. Latem otrzymała nagrodę dla Najlepszej wokalistki 2010 roku podczas Venice Music Awards[26].

2010–2011: A me piace così i Festiwal Piosenki Włoskiej 2011[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 2010 wydała singel „Con le nuvole”[27], będący pierwszym singlem promującym jej debiutancki album studyjny zatytułowany A me piace così, który ukazał się 19 października[28]. Płyta dotarła do drugiego miejsca oficjalnej włoskiej listy sprzedaży[29] oraz do 50. miejsca w Szwajcarii[30]. We Włoszech album otrzymał za sprzedaż certyfikat podwójnej platyny[19].

30 listopada 2010 krążek został wydany w specjalnej edycji, zawierającej kompozycje z minialbumu Oltre oraz dwa dodatkowe utwory: „L’amore che ho” i „(Sittin’ on) the Dock of the Bay”, nagrany w duecie z Craigem Davidem[31][32].

W lutym 2011 wokalistka wystąpiła podczas Festiwalu Piosenki Włoskiej 2011 w San Remo z utworem „Arriverà” w duecie z zespołem Modà, z którym ostatecznie zajęła drugie miejsce[33]. W związku ze swoim udziałem w festiwalu wydała reedycję albumu A me piace così pod nazwą A me piace così (Sanremo Edition), która została rozszerzona o konkursową propozycję „Arriverà” oraz dwie nowe kompozycje: „Io son per te l’amore” i „Per sempre”[34][35]. W lutym artystka została nominowana do TRL Awards 2011 w kategorii Najlepszy artysta talent show[36].

W marcu była supportem podczas koncertu Taylor Swift w Mediolanie[37]. W maju natomiast wystąpiła podczas ceremonii otwarcia rozgrywek o Puchar Włoch w piłce nożnej na Stadio Olimpico w Rzymie. W trakcie uroczystości zaśpiewała Hymn Włoch[38]. W czerwcu otrzymała dwie nagrody na Wind Music Awards 2011: za płytę A me piace così w kategorii Premio CD Platino oraz za singel „Arriverà” w kategorii Premio Digital Songs Platino[39]. W tym samym miesiącu wyruszyła w swoją drugą trasę koncertową A me piace così Tour, która trwała ponad miesiąc[40][41]. W lipcu wzięła udział w specjalnym festiwalu poświęconemu pamięci włoskiego piosenkarza Giorgio Gabera. Podczas koncertu zaśpiewała dwa utwory: „Io non mi sento italiano” i „La libertà”[42][43].

2011–2012: Sarò libera i Festiwal Piosenki Włoskiej 2012[edytuj | edytuj kod]

Emma Marrone podczas koncertu we Florencji (2012)

2 września 2011 wydała swój kolejny singel „Sarò libera”, zwiastujący jej drugi studyjny album[44]. Utwór znalazł się na czwartym miejscu listy najlepiej sprzedających się singli we Włoszech[45] i pokrył się złotem[19]. 20 września natomiast ukazał się nowy album piosenkarki zatytułowany tak samo, jak singel[46]. Płyta Sarò libera trafiła na pierwsze miejsce oficjalnej włoskiej listy sprzedaży[47] oraz 43. miejsce na oficjalnej liście w Szwajcarii[48]. We Włoszech album otrzymał za sprzedaż certyfikat potrójnej platyny[19].

W styczniu 2012 Marrone zagrała rolę epizodyczną w filmie Benvenuti al Nord, do którego nagrała również piosenkę „Nel blu dipinto di blu” z repertuaru Domenico Modugno[49].

15 stycznia 2012 ogłoszono, że Marrone zakwalifikowała się do udziału w Festiwalu Piosenki Włoskiej 2012 z utworem „Non è l’inferno”[50]. W związku ze swoim udziałem w festiwalu wydała reedycję albumu Sarò libera pod nazwą Sarò libera (Sanremo Edition)[51]. W lutym odbył się koncert finałowy festiwalu, który ostatecznie wygrała[52]. Po tym sukcesie konkursowy singel znalazł się na pierwszym miejscu listy sprzedaży w kraju[53] i na 19. miejscu w Szwajcarii[54] oraz otrzymał za sprzedaż certyfikat multiplatyny[19]. W lutym wokalistka nominowana do Kids’ Choice Awards 2012 w kategorii Najlepszy włoski piosenkarz[55].

Od marca do maja artystka ponownie brała udział w talent show Amici di Maria De Filippi, tym razem startując w jego jedenastej edycji. Marrone występowała w programie w grupie Big[56], zajęła ostatecznie drugie miejsce, przegrywając jedynie z Alessandrą Amoroso[57]. W międzyczasie wokalistka otrzymała dwie nominacje do TRL Awards 2012 w kategoriach: Najlepszy fan i Włosi robią to lepiej[58]. Ostatecznie wygrała statuetkę w drugiej kategorii[59].

Podczas lipcowej ceremonii wręczenia Wind Music Awards 2012 otrzymała nagrodę za płytę Sarò libera w kategorii Premio CD Platino[60]. W tym samym miesiącu wyruszyła w swoją trzecią trasę koncertową Sarò libera Tour, która potrwała do grudnia, a liczba sprzedanych biletów przekroczyła 160 tysięcy sztuk[61][62].

2013: Schiena[edytuj | edytuj kod]

Emma Marrone podczas koncertu w Bolonii (2012)

W lutym 2013 drugi raz z rzędu została nominowana do Kids’ Choice Awards 2013 w kategorii Najlepszy włoski piosenkarz[63]. 15 lutego wystąpiła podczas czwartego dnia Festiwalu Piosenki Włoskiej 2013, gdzie w duecie z Annalisą wykonała utwór „Per Elisa” z repertuaru Alice[64]. Od kwietnia do czerwca kierowała jedną z drużyn w dwunastej edycji programu Amici di Maria De Filippi[65], którą zwyciężył jeden z jej podopiecznych – Moreno Donadoni[66].

22 marca wydała singel „Amami”, który był pierwszym singlem promującym jej trzeci album studyjny. Utwór został napisany i skomponowany przez samą wokalistkę[67], trafił na trzecie miejsce listy najlepiej sprzedających się singli w kraju[68] i pokrył się platyną[19].

9 kwietnia ukazał się jej album zatytułowany Schiena, który został wyprodukowany przez Brando[69]. Wydawnictwo znalazło się na pierwszym miejscu oficjalnej włoskiej listy sprzedaży[70] i na 25. miejscu na liście sprzedaży w Szwajcarii[71]. Za sprzedaż albumu we Włoszech przyznano mu certyfikat potrójnej platyny[19].

W czerwcu piosenkarka otrzymała dwie nagrody podczas ceremonii Wind Music Awards 2013: za płytę Schiena w kategorii Premio CD Oro oraz za singel „Amami” w kategorii Premio Digital Songs Platino[72]. W tym samym miesiącu wystąpiła podczas pierwszej edycji wręczenia statuetek MTV Awards 2013, organizowanego we Florencji. Na gali otrzymała nagrodę w kategorii Wonder Woman, była też nominowana do wygrania w kategorii Artist Saga[73]. We wrześniu otrzymała sześć nominacji do World Music Awards w kategoriach: Najlepsza piosenka (za utwór „Amami”), Najlepszy album (za płyty Sarò libera i Schiena), Najlepszy teledysk (za „Amami”), Najlepsza artystka, Najlepszy wykonawca na żywo oraz Najlepszy piosenkarz[74]. W tym samym miesiącu została również nominowana do nagrody MTV Europe Music Awards 2013 w kategorii Najlepszy włoski wykonawca[75].

W listopadzie wydała reedycję swojego albumu Schiena pod nazwą Schiena vs Schiena[76][77]. W tym samym miesiącu wyruszyła w swoją czwartą trasę koncertową Schiena Tour, która potrwała ponad miesiąc[78][79]. Płyta Schiena była piątą najlepiej sprzedającą się płytą w 2013 roku we Włoszech[80].

2014: Konkurs Piosenki Eurowizji i E Live[edytuj | edytuj kod]

22 stycznia 2014 włoski nadawca publiczny Radiotelevisione Italiana (Rai) oficjalnie potwierdził, że Marrone została wybrana wewnętrznie na reprezentantkę Włoch podczas 59. Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Kopenhadze w maju tego samego roku[81]. Kilka dni później poinformowano, że konkursowym utworem artystki została kompozycja „La mia città”, pochodząca z reedycji albumu Schiena[82][83]. Piosenka została napisana i skomponowana wyłącznie przez nią samą[84]. Pod koniec stycznia utwór artystki „Acqua e ghiaccio” znalazł się na ścieżce dźwiękowej miniserialu Braccialetti rossi[85]. W marcu z okazji karnawału w Wenecji otrzymała natomiast nagrodę Cavalchina podczas odbywającej się tam ceremonii Cavalchina Awards 2014[86].

Emma Marrone podczas konferencji prasowej przed Konkursem Piosenki Eurowizji 2014 w Kopenhadze

Marrone wystąpiła 10 maja na scenie w Kopenhadze, bezpośrednio podczas finału Konkursu Eurowizji, dzięki przywilejowi przynależności Włoch do grupy krajów tzw. „wielkiej piątki”, która ma zagwarantowane miejsce w finale[87]. Wokalistka zaprezentowała się przed europejską publicznością z 16. numerem startowym, zdobywając w sumie 33 punkty, które w rezultacie uplasowały ją na 21. pozycji[88][89]. Było to zarazem najniższe miejsce Włoch w konkursie Eurowizji w całej historii startów[90]. Po Eurowizji zajęła ex aequo z Cristiną Scarlat z Mołdawii drugie miejsce w plebiscycie o Nagrodę im. Barbary Dex[91], a jej konkursowa propozycja – singel „La mia città” – za swoją sprzedaż we Włoszech zdobyła złoty certyfikat[19].

20 czerwca na prośbę włoskiej rozgłośni radiowej Radio Italia zagrała minikoncert w brazylijskim mieście Recife, który został zorganizowany z okazji odbywającego się tam w tym dniu meczu włoskiej reprezentacji na Mistrzostwach Świata w Piłce Nożnej 2014[92]. W tym samym miesiącu wzięła udział w trasie koncertowej Coca-Cola Summer Festival, organizowanej przez telewizję Canale 5[93]. Podczas jednego z koncertów jej piosenka „La mia città” wygrała konkurs na przebój lata[94].

W lipcu odbyła swoją minitrasę koncertową pod nazwą #EmmaLimitEdition, składającą się z sześciu koncertów we włoskich miastach takich jak Werona, Lukka, Padwa, Gallipoli, Taormina i Neapol[95]. Pod koniec miesiąca hiszpański piosenkarz David Bisbal wydał singel „Hombre de tu vida”, nagrany w duecie z Marrone[96].

Na początku października został wydany jej następny singel „Resta ancora un po’”, napisany przez nią samą[97]. Utwór był notowany na 16. miejscu na włoskiej liście sprzedaży[98] i zwiastował pierwszy w jej karierze album koncertowy E Live, który ukazał się 11 listopada[99]. Wydawnictwo objęło dwie płyty: CD (16 utworów) oraz DVD (20 utworów), na których prócz premierowego singla zostały zawarte największe przeboje z repertuaru Marrone w wersjach na żywo, zarejestrowanych podczas jej koncertu w Weronie w ramach letniej trasy koncertowej #EmmaLimitEdition[100][101]. Album uplasował się na 6. miejscu na włoskiej liście sprzedaży[102] i uzyskał status złotej płyty[19].

Pod koniec 2014 premierę miał singel zespołu Modà „Come in un film”, nagrany z gościnnym udziałem wokalistki[103].

2015–2018: Adesso i Essere qui[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2015 współprowadziła Festiwal Piosenki Włoskiej 2015 w San Remo[104]. W tym samym miesiącu przez włoską edycję magazynu Rolling Stone została uznana za jedną ze 100 najbardziej wpływowych artystów muzycznych we Włoszech[105]. Następnie była mentorką jednej z drużyn w czternastej edycji programu Amici di Maria De Filippi[106].

W maju została nagrodzona dwiema prestiżowymi nagrodami na Premio TV – Premio regia televisiva, które przyznano jej za udział w Festiwalu Piosenki Włoskiej 2015 oraz w czternastej edycji Amici di Maria De Filippi[107]. Natomiast miesiąc później na Wind Music Awards 2015 otrzymała nagrodę w kategorii Premio CD Oro za album E Live[108].

Pod koniec czerwca ukazał się kolejny singel Marrone – „Occhi profondi”, promujący czwarty album studyjny piosenkarki[109]. Piosenka była notowana na 13. miejscu na włoskiej liście sprzedaży i została wyróżniona platynowym certyfikatem[19][110]. 27 listopada ukazał się jej czwarty album studyjny pt. Adesso[111]. Płyta była notowana na 2. miejscu na włoskiej liście sprzedaży[112] oraz na 23. miejscu na szwajcarskiej liście sprzedaży[113]. We Włoszech wydawnictwu przyznano status podwójnie platynowej płyty[19].

26 stycznia 2018 został wydany piąty album artystki zatytułowany Essere qui, który składa się z jedenastu kompozycji[114]. Wydawnictwo znalazło się na drugim miejscu oficjalnej włoskiej listy sprzedaży[115] oraz na 16. miejscu w Szwajcarii[116]. Album uzyskał certyfikat platynowej płyty za sprzedaż ponad 50 000 egzemplarzy[117]. Album promowały single „L’isola”, „Effetto domino”, „Mi parli piano” oraz „Mondiale”. Trzeci z singli otrzymał status złotej płyty za sprzedaż ponad 25 tysięcy egzemplarzy[118].

Od 2019: Fortuna[edytuj | edytuj kod]

6 września 2019 ukazał się singel „Io sono bella”, do którego tekst napisał Vasco Rossi[119]. 25 października 2019 piosenkarka wydała swój szósty album studyjny Fortuna, który wyprodukowali Dardust, Luca Mattioni, Elisa Toffoli oraz Frenetik&Orang3[120].

Działalność charytatywna[edytuj | edytuj kod]

Od początku swojej kariery brała udział w szeregu inicjatyw społecznych. W 2011 roku uczestniczyła w proteście o prawa kobiet[121], organizowanym przez ruch Se non ora quando[122]. Manifestację wsparła ponownie swoją obecnością również w 2012 roku[123].

W marcu 2011 roku w wywiadzie przeprowadzonym dla magazynu Gioia wyznała, że w 2009 roku wykryto u niej złośliwego guza macicy[124]. Jednak po siedmiogodzinnej operacji w jednym ze szpitali w Rzymie udało się go usunąć. Po tym doświadczeniu Marrone zaczęła angażować się w kampanie społeczne, mające na celu podniesienie świadomości na temat profilaktyki raka wśród młodych ludzi[125]. Ponadto w 2011 roku została twarzą kampanii poświęconej profilaktyce nowotworów, która została przeprowadzona przez fundację ANT, działającą w ramach organizacji ONLUS[126][127].

We wrześniu 2011 roku wzięła udział w 9. edycji corocznego koncertu O' Scià stworzonego przez Claudio Baglioni na rzecz świadomości na temat nielegalnej imigracji, która od lat dotyka Sycylię[128]. W tym samym roku w czasie odbywającego się referendum wyraziła sprzeciw energii jądrowej we Włoszech, zakładając na jedno ze swoich publicznych wystąpień koszulkę z napisem „Stop energii jądrowej”[129].

W 2012 roku Marrone zaangażowała się w tworzenie limitowanej kolekcji butów marki Ishikawa, w czego wyniku powstało 300 par obuwia, z których wpływy ze sprzedaży zostały przekazane w całości na cele charytatywne[130]. 11 lipca brała udział w koncercie SLAncio di vita, mającym na celu zebranie funduszy na finansowanie badań na stwardnienie zanikowe boczne[131].

W listopadzie 2013 roku wspierała inicjatywę charytatywną PenSiero Positivo na rzecz promowania badań na obecność wirusa HIV. Marrone, podobnie jak inni artyści biorący udział w akcji, podpisała naczynia gliniane, które następnie zostały wystawione na aukcję[132].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W 2009 roku u piosenkarki wykryto złośliwego guza macicy, który został usunięty operacyjnie[125]. W 2013 roku wokalistka przeszła ponowną operację narządu[133].

W 2010 roku Marrone związała się z tancerzem Stefanem De Martino, którego poznała na planie programu Amici di Maria De Filippi[134]. W 2011 roku De Martino nawiązał romans z Giulią Pauselli, co nie spowodowało jednak rozstania pary[135]. Ich definitywne rozstanie nastąpiło w 2012 roku, z powodu romansu De Martino z prezenterką Belén Rodríguez[136].

W 2013 roku wokalistka przez parę miesięcy była w związku z aktorem Marco Boccim[137][138].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Dyskografia Emmy Marrone.

Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]

Rok Konkurs Kategoria Rezultat
2010 Wind Music Awards Premio CD Multiplatino (Oltre) Wygrana[139]
Venice Music Awards Najlepsza wokalistka roku Wygrana[140]
2011 TRL Awards Najlepszy artysta talent show Nominacja[141]
Wind Music Awards Premio CD Platino (A me piace così) Wygrana[142]
Premio Digital Songs Platino („Arriverà”) Wygrana[142]
2012 Kids’ Choice Awards Najlepszy włoski piosenkarz Nominacja[143]
TRL Awards Najlepszy fan Nominacja[144]
Włosi robią to lepiej Wygrana[145]
Wind Music Awards Premio CD Platino (Sarò libera) Wygrana[146]
2013 Kids’ Choice Awards Najlepszy włoski piosenkarz Nominacja[147]
Wind Music Awards Premio CD Oro (Schiena) Wygrana[148]
Premio Digital Songs Platino („Amami”) Wygrana[148]
MTV Awards Wonder Woman Wygrana[149]
Artist Saga Nominacja[150]
World Music Awards Najlepsza piosenka („Amami”) Nominacja[74]
Najlepszy album (Sarò libera i Schiena) Nominacja[74]
Najlepszy teledysk („Amami”) Nominacja[74]
Najlepsza artystka Nominacja[74]
Najlepszy wykonawca na żywo Nominacja[74]
Najlepszy wykonawca Nominacja[74]
MTV Europe Music Awards Najlepszy włoski wykonawca Nominacja[151]
2014 Rockol Awards Najlepszy włoski album (Schiena) Wygrana[152]
Najlepsza włoska piosenka („Amami”) 2. miejsce[152]
Najlepszy włoski teledysk („Amami”) Wygrana[152]
Najlepsza włoski koncert/festiwal/trasa koncertowa Wygrana[152]
Cavalchina Awards Cavalchina Wygrana[86]
Music Awards Premio CD Multiplatino (Schiena vs schiena) Wygrana[153]
MTV Awards Artist Saga Nominacja[154]
Coca-Cola Summer Festival Przebój lata („La mia città”) Wygrana[94]
Latin Music Italian Awards Najlepsza międzynarodowa artystka roku Nominacja[155]
Najlepszy międzynarodowy kobiecy teledysk roku („La mia città”) Nominacja[155]
2015 Premio TV – Premio regia televisiva – Wygrana[107]
– Wygrana[107]
Wind Music Awards Premio CD Oro (E Live) Wygrana[108]
MTV Awards Artist Saga Nominacja[156]
Cuffie d’Oro–Radio Awards Najlepszy radiowy artysta Nominacja[157]
Latin Music Italian Awards Najlepszy międzynarodowy kobiecy teledysk roku („Occhi profondi”) Wygrana[158]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Quando Emma abitava a Sesto L'appello dei vicini:«Torna a trovarci». corrierefiorentino.corriere.it. [dostęp 2012-02-22]. (wł.).
  2. ↑ Intervista ai genitori di Emma Marrone. (Prima parte). corrieresalentino.it. [dostęp 2011-04-23]. (wł.).
  3. ↑ Sito H2O Music Live. digilander.libero.it. [dostęp 2014-02-15]. (wł.).
  4. ↑ Emma Marrone di Amici 9: «Io, ex commessa che si sballa con il vino». style.it. [dostęp 2010-06-07]. (wł.).
  5. ↑ L'esempio di Emma: "Adesso basta piangersi addosso". lastampa.it. [dostęp 2011-12-04]. (wł.).
  6. ↑ Amici, quando Emma era nelle Lucky Star. Alice sul set. Critiche di Simonetta (nuovo cd) e Marta. Il borsino dopo la quarta puntata. realityshow.blogosfere.it. [dostęp 2009-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-06)]. (wł.).
  7. ↑ W.I.T.C.H.. antoniogenna.net. [dostęp 2014-02-15]. (wł.).
  8. ↑ LS3 (2006). musictory.it. [dostęp 2014-02-15]. (wł.).
  9. ↑ Emma Marrone: da Amici a Sanremo, tutto sulla cantante. gossip.pourfemme.it. [dostęp 2011-01-21]. (wł.).
  10. ↑ Mjur – Mjur. metalhammer.it. [dostęp 2014-02-15]. (wł.).
  11. ↑ Emma Marrone, a fearless and principled performer. lagazzettaitaliana.com. [dostęp 2014-02-15]. (ang.).
  12. ↑ Scherda dei Mjur dal sito della Dracma Records. dracma.com. [dostęp 2014-02-15]. (wł.).
  13. ↑ a b Emma Marrone tutta la sua storia, la sua musica dalle origini ad oggi. musicastar.it. [dostęp 2013-05-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-23)]. (wł.).
  14. ↑ Itálie 2014, Emma Marrone – La mia città. eurocontest.cz. [dostęp 2013-11-21]. (cz.).
  15. ↑ Emma Marrone. mariadefilippi.mediaset.it. [dostęp 2014-02-15]. (wł.).
  16. ↑ Emma Marrone trionfa ad Amici. corriere.it. [dostęp 2010-03-30]. (wł.).
  17. ↑ Nuovo album per Emma Marrone di Amici: le canzoni del Cd Oltre di Emma Marrone in uscita dal 19 Marzo 2010. iomusicablog.it. [dostęp 2010-03-12]. (wł.).
  18. ↑ Emma (IT) – Oltre (Album). italiancharts.com. [dostęp 2014-02-15]. (ang.).
  19. ↑ a b c d e f g h i j k l Certificazioni. fimi.it. [dostęp 2014-02-15]. (wł.).
  20. ↑ Classifica FIMI 2010 (album): “Arrivederci, mostro!” di Ligabue è il disco più venduto dell’anno. Emma a sorpresa è 2°, Pierdavide supera la Amoroso. In top ten anche Mengoni. Loredana 20° e Noemi 29°. Deludono Valerio Scanu e Marco Carta (48° e 70°). zonareality.wordpress.com. [dostęp 2014-02-15]. (wł.).
  21. ↑ Emma (IT) – Oltre. hitparade.ch. [dostęp 2014-02-15]. (niem.).
  22. ↑ Emma (IT) – Calore (Song). italiancharts.com. [dostęp 2014-02-15]. (ang.).
  23. ↑ Wind Music Awards 2010: vincitori e video delle esibizioni. musica.nanopress.it. [dostęp 2011-11-18]. (wł.).
  24. ↑ Emma in tour: 'Ahi ce sta passu'. voceditalia.it. [dostęp 2010-06-02]. (wł.).
  25. ↑ Emma Marrone: i concerti dell’Ahi Ce Sta Passu Tour. bambini.eu. [dostęp 2010-05-25]. (wł.).
  26. ↑ Venice Music Awards: trionfo di Marco Carta, Emma Marrone, Valerio Scanu e Loredana Errore (FOTO). sologossip.com. [dostęp 2010-08-08]. (wł.).
  27. ↑ Emma Marrone, il singolo Con le nuvole anticipa il cd A me piace così. televisionando.it. [dostęp 2010-09-23]. (wł.).
  28. ↑ Emma Marrone: ecco il nuovo album ‘A me piace così’. music.fanpage.it. [dostęp 2010-09-22]. (wł.).
  29. ↑ Emma (IT) – A me piace così (Album). italiancharts.com. [dostęp 2014-02-15]. (ang.).
  30. ↑ Emma (IT) – A me piace così. hitparade.ch. [dostęp 2014-02-15]. (niem.).
  31. ↑ Emma una Special edition che contiene un duetto con Craig David. spettacoli.notizie.it. [dostęp 2010-12-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]. (wł.).
  32. ↑ A me piace così (Special Edition). itunes.apple.com. [dostęp 2014-02-15]. (wł. • ang.).
  33. ↑ Sanremo, vince Roberto Vecchioni. tgcom24.mediaset.it. [dostęp 2011-02-20]. (wł.).
  34. ↑ Emma Marrone: A me piace così (Sanremo Edition) con Arriverà e due inediti. mondoreality.com. [dostęp 2011-01-26]. (wł.).
  35. ↑ A Me Piace Così (Sanremo Edition) (2011). musictory.it. [dostęp 2014-02-15]. (wł.).
  36. ↑ TRL Awards 2011: ecco i vincitori, Marco Carta è il Best Talent Show Artist. televisionando.it. [dostęp 2011-04-21]. (wł.).
  37. ↑ Taylor Swift in concerto a Milano stasera, apre Emma. allsongs.tv. [dostęp 2014-02-15]. (wł.).
  38. ↑ Emma Marrone canta l'Inno d'Italia alla finale di Tim Cup (foto). tvblog.it. [dostęp 2011-05-29]. (wł.).
  39. ↑ WIND MUSIC AWARD 2011: ECCO TUTTI I VINCITORI. canzoniweb.com. [dostęp 2011-05-29]. (wł.).
  40. ↑ Emma Marrone, via al tour. musica.excite.it. [dostęp 2011-04-26]. (wł.).
  41. ↑ Emma Marrone in concerto: ecco le tappe del tour. funweek.it. [dostęp 2011-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]. (wł.).
  42. ↑ FESTIVAL TEATRO CANZONE GIORGIO GABER: 23 e 24 luglio a Viareggio la 7ma edizione. Tra gli ospiti Emma, Marco Mengoni, Cristiano de Andrè, Daniele Silvestri e Ornella Vanoni.. festival.blogosfere.it. [dostęp 2011-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-31)]. (wł.).
  43. ↑ Emma, omaggio all’indimenticabile Giorgio Gaber. melodicamente.com. [dostęp 2011-07-26]. (wł.).
  44. ↑ Emma Marrone: Sarò libera, il nuovo singolo in radio dal 2 settembre. music.fanpage.it. [dostęp 2011-09-01]. (wł.).
  45. ↑ Emma (IT) – Sarò libera (Song). italiancharts.com. [dostęp 2014-02-16]. (ang.).
  46. ↑ Emma Marrone: Sarò Libera, il nuovo album dal 20 Settembre. cinetvmania.it. [dostęp 2011-08-03]. (wł.).
  47. ↑ Emma (IT) – Sarò libera (Album). italiancharts.com. [dostęp 2014-02-16]. (ang.).
  48. ↑ Emma (IT) – Sarò libera. hitparade.ch. [dostęp 2014-02-16]. (niem.).
  49. ↑ Emma Marrone: Volare di Benvenuti al Nord. wambie.com. [dostęp 2012-01-21]. (wł.).
  50. ↑ Sanremo 2012. Ecco la lista dei big e dei duetti. lenovae.it. [dostęp 2012-01-15]. (wł.).
  51. ↑ Sarò libera, l'album Sanremo-edition di Emma Marrone da Amici al Festival 2012 (tracklist). realityshow.blogosfere.it. [dostęp 2012-02-15]. (wł.).
  52. ↑ Sanremo 2012, vince Emma. Sul podio Noemi e Arisa. lenovae.it. [dostęp 2012-02-19]. (wł.).
  53. ↑ Emma (IT) – Non è l'inferno (Song). italiancharts.com. [dostęp 2014-02-16]. (ang.).
  54. ↑ Emma (IT) – Non è l'inferno. hitparade.ch. [dostęp 2014-02-16]. (niem.).
  55. ↑ Scopri Le Nomination Dei Kids’ Choice Awards 2012!. magazine.nicktv.it. [dostęp 2012-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-05)]. (wł.).
  56. ↑ Amici 11: il ritorno di Emma Marrone!. musica10.it. [dostęp 2012-02-27]. (wł.).
  57. ↑ Amici 11: Alessandra Amoroso vince fra i big e festeggia con Emma. musica.nanopress.it. [dostęp 2012-05-20]. (wł.).
  58. ↑ Trl Awards 2012: Alessandra Amoroso, Emma Marrone e Marco Mengoni in nomination, il 5 maggio su Mtv. realityshow.blogosfere.it. [dostęp 2012-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-24)]. (wł.).
  59. ↑ Trl Awards 2012: Emma Marrone e Marco Mengoni tra i vincitori, ecco tutti i premiati su Mtv. realityshow.blogosfere.it. [dostęp 2012-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-07)]. (wł.).
  60. ↑ Emma Marrone ai Wind Music Awards 2012 (video). mondoreality.com. [dostęp 2012-07-03]. (wł.).
  61. ↑ Emma Marrone Tour 2012 "Sarò libera": date, biglietti e informazioni. spettacoli.blogosfere.it. [dostęp 2012-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-02)]. (wł.).
  62. ↑ Emma Marrone, grande successo per il "Sarò libera Tour". ogginotizie.it. [dostęp 2012-12-03]. (wł.).
  63. ↑ Emma Marrone candidata ai Kids’ Choice Awards 2013. optimaitalia.com. [dostęp 2013-02-13]. (wł.).
  64. ↑ Emma Marrone incanta Sanremo con “Per Elisa”, super duetto con Annalisa Scarrone (Video). calciosport24.it. [dostęp 2013-02-16]. (wł.).
  65. ↑ Emma Marrone direttore artistico di Amici, video dell’annuncio ufficiale di Maria. optimaitalia.com. [dostęp 2013-02-16]. (wł.).
  66. ↑ Moreno vince “Amici” per la squadra di Emma. radioitalia.it. [dostęp 2013-06-02]. (wł.).
  67. ↑ Emma su Facebook presenta 'Amami'. ansa.it. [dostęp 2013-03-13]. (wł.).
  68. ↑ Emma (IT) – Amami (Song). italiancharts.com. [dostęp 2014-02-16]. (ang.).
  69. ↑ "SCHIENA" - Il nuovo album di EMMA da oggi nei negozi e in digital download. universalmusic.it. [dostęp 2013-04-09]. (wł.).
  70. ↑ Emma (IT) – Schiena (Album). italiancharts.com. [dostęp 2014-02-16]. (ang.).
  71. ↑ Emma (IT) – Schiena. hitparade.ch. [dostęp 2014-02-16]. (niem.).
  72. ↑ Emma Marrone vince anche i Wind Music Awards con "Amami" e poi.... abruzzo24ore.tv. [dostęp 2013-06-04]. (wł.).
  73. ↑ Mtv Awards 2013, tutti i vincitori e tutte le esibizioni. soundsblog.it. [dostęp 2013-06-15]. (wł.).
  74. ↑ a b c d e f g Vota Emma Marrone ai World Music Awards. optimaitalia.com. [dostęp 2013-09-03]. (wł.).
  75. ↑ MTV EMA 2013: sfida tra Emma, Fedez, Marco Mengoni, Max Pezzali e Salmo come “Best Italian Act”. Come votare. webl0g.net. [dostęp 2013-09-18]. (wł.).
  76. ↑ Schiena Vs Schiena, Emma Marrone esce con doppio album e inedito La mia città. soundsblog.it. [dostęp 2013-11-08]. (wł.).
  77. ↑ Emma Marrone pubblica una nuova versione di Schiena. daringtodo.com. [dostęp 2013-11-21]. (wł.).
  78. ↑ Concerti, Emma: al via a novembre lo 'Schiena Tour 2013'. rockol.it. [dostęp 2013-05-07]. (wł.).
  79. ↑ Emma Marrone tra Marco Bocci e Quagliarella ce lo Schiena Tour e Capodanno 2014. daringtodo.com. [dostęp 2013-12-11]. (wł.).
  80. ↑ Emma, regina delle classifiche: è il suo l'album più venduto nel 2013. m.ilmessaggero.it. [dostęp 2014-01-07]. (wł.).
  81. ↑ Emma to represent Italy in Copenhagen!. eurovision.tv. [dostęp 2014-01-22]. (ang.).
  82. ↑ Italy: Emma will sing La Mia Città. eurovision.tv. [dostęp 2014-01-24]. (ang.).
  83. ↑ Italy: Emma Marrone To Sing “La mia città”. eurovoix.com. [dostęp 2014-01-24]. (ang.).
  84. ↑ La mia città: Emma Marrone regala ai suoi fan un brano inedito. gossipetv.com. [dostęp 2013-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-12)]. (wł.).
  85. ↑ È fuori la colonna sonora di Braccialetti rossi. carosellorecords.com. [dostęp 2014-02-16]. (wł.).
  86. ↑ a b La Cavalchina 2014 «Fiesta española» con Emma, Miguel Bosé, Rufus Wainwright e tante altre star. Alla Fenice di Venezia. ilgiornaledelfriuli.net. [dostęp 2014-02-28]. (wł.).
  87. ↑ Eurovision Song Contest 2014 Grand Final. eurovision.tv. [dostęp 2014-04-22]. (ang.).
  88. ↑ Poznaliśmy kolejność występów w finale Eurowizji. Polska w pierwszej połowie z numerem 9.. allaboutmusic.pl. [dostęp 2014-05-09]. (pol.).
  89. ↑ Austria wygrywa Eurowizję 2014! Polska na 14. miejscu, sukces Holandii, znów porażka krajów Big5. allaboutmusic.pl. [dostęp 2014-05-11]. (pol.).
  90. ↑ Porażka Emmy, „zwycięstwo” Valentiny…. eurowizja.org. [dostęp 2016-04-29]. (pol.).
  91. ↑ And the winner is… Litwa!. eurowizja.org. [dostęp 2015-08-16]. (pol.).
  92. ↑ Mondiali 2014: Emma Marrone in concerto in Brasile per gli Azzurri, ascoltala in diretta!. tweens.screenweek.it. [dostęp 2014-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)]. (wł.).
  93. ↑ Su RTL 102.5 si vota la Canzone dell’Estate 2014!. allmusicitalia.it. [dostęp 2014-06-22]. (wł.).
  94. ↑ a b Emma Marrone trionfa al Coca cola summer festival con La mia città. ultimenotizieflash.com. [dostęp 2014-07-08]. (wł.).
  95. ↑ EMMA MARRONE IN CONCERTO A LUGLIO CON IL SUO “EMMA LIMITED EDITION” TOUR!. news.mtv.it. [dostęp 2014-02-26]. (wł.).
  96. ↑ Hombre De Tu Vida (feat. Emma) – Single. itunes.apple.com. [dostęp 2014-08-22]. (wł. • ang.).
  97. ↑ Resta Ancora Un Po' (utwór mp3). empik.com. [dostęp 2014-11-11]. (pol.).
  98. ↑ Emma (IT) – Resta ancora un po' (Song). italiancharts.com. [dostęp 2015-02-17]. (ang.).
  99. ↑ Da oggi preordinabile 'E LIVE', l’album live di Emma. comingsoon.it. [dostęp 2014-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-11)]. (wł.).
  100. ↑ Emma Marrone presenta E Live e il nuovo “tour elettronico”: l’audio di Resta ancora un po’. optimaitalia.com. [dostęp 2014-10-11]. (wł.).
  101. ↑ Italy: Emma Marrone announces live album, releases resta ancora un po 2. wiwibloggs.com. [dostęp 2014-10-11]. (ang.).
  102. ↑ Emma (IT) – E Live (Album). italiancharts.com. [dostęp 2014-11-30]. (ang.).
  103. ↑ Finalmente online il video di “Come in un film” feat. Emma. rockmoda.com. [dostęp 2015-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-05)]. (wł.).
  104. ↑ Watch tonight: Sanremo final in Italy. eurovision.tv. [dostęp 2015-02-15]. (ang.).
  105. ↑ Le 100 facce della musica italiana. rollingstone.it. [dostęp 2015-09-20]. (wł.).
  106. ↑ Amici 14, da Mattia Briga ai The Kolors: ecco chi sono i 12 concorrenti del serale. tvzap.kataweb.it. [dostęp 2015-03-28]. (wł.).
  107. ↑ a b c Emma al Premio Tv 2015 (video) per Amici 14-Serale e Festival di Sanremo. realityshow.blogosfere.it. [dostęp 2015-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (wł.).
  108. ↑ a b WIND MUSIC AWARDS 2015: La Serata, I Premi E Gli Ospiti. allmusicitalia.it. [dostęp 2015-06-04]. (wł.).
  109. ↑ Emma Marrone: ecco il nuovo video “Occhi profondi”!. news.mtv.it. [dostęp 2015-06-19]. (wł.).
  110. ↑ Emma (IT) – Occhi profondi (Song). italiancharts.com. [dostęp 2015-09-20]. (ang.).
  111. ↑ Emma "Adesso" è il titolo del nuovo album di inediti in uscita il 27 novembre e in preorder dal 6 novembre. universalmusic.it. [dostęp 2015-11-25]. (wł.).
  112. ↑ Emma (IT) – Adesso (Album). italiancharts.com. [dostęp 2015-12-08]. (ang.).
  113. ↑ Emma (IT) – Adesso. hitparade.ch. [dostęp 2015-12-09]. (niem.).
  114. ↑ Emma Marrone: «Con Essere qui, ho perdonato la mia fragilità». vanityfair.it. [dostęp 2018-02-02]. (wł.).
  115. ↑ Emma (IT) – Essere qui (Album). italiancharts.com. [dostęp 2018-02-02]. (ang.).
  116. ↑ Emma (IT) – Essere qui. hitparade.ch. [dostęp 2018-02-26]. (niem.).
  117. ↑ Certificazioni. fimi.it. [dostęp 2019-09-02]. (wł.).
  118. ↑ Certificazioni (Single: 2018). fimi.it. [dostęp 2019-09-02]. (wł.).
  119. ↑ Emma Marrone, Io sono bella: testo e video ufficiale. soundsblog.it. [dostęp 2019-09-18]. (wł.).
  120. ↑ Emma Fortuna ecco tutti gli autori da Dardust ad Amara, da Daniele Magro a Elisa. allmusicitalia.it. [dostęp 2019-11-03]. (wł.).
  121. ↑ Emma Marrone a 'Se non ora quando?': Non sono una donna pupazzo. lapresse.it. [dostęp 2011-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-09)]. (wł.).
  122. ↑ "Se non ora quando": Emma Marrone, Paola Turci e Marina Rei in piazza con le donne. abruzzo24ore.tv. [dostęp 2011-12-12]. (wł.).
  123. ↑ Se non le donne, chi? Emma ed Erica vincitrici a Sanremo. senonoraquando.eu. [dostęp 2012-02-19]. (wł.).
  124. ↑ Emma: "Io, rinata dopo il male". tgcom24.mediaset.it. [dostęp 2011-03-17]. (wł.).
  125. ↑ a b Esplora il significato del termine: Emma: ragazzi vi racconto la mia battaglia contro il cancroEmma: ragazzi vi racconto la mia battaglia contro il cancro. corriere.it. [dostęp 2011-07-04]. (wł.).
  126. ↑ Emma testimonial della Fondazione ANT. iltitolo.it. [dostęp 2011-07-06]. (wł.).
  127. ↑ Emma Marrone con la Fondazione ANT per la prevenzione dei tumori. piusanipiubelli.it. [dostęp 2014-04-01]. (wł.).
  128. ↑ "O' Scià": la rassegna di Baglioni alla 9° edizione. balarm.it. [dostęp 2011-09-26]. (wł.).
  129. ↑ Emma, tra Vasco e Gianna. corrierefiorentino.corriere.it. [dostęp 2011-06-17]. (wł.).
  130. ↑ EMMA MARRONE e ISHIKAWA insieme a favore dell’Associazione PETER PAN Onlus. peterpanonlus.it. [dostęp 2014-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)]. (wł.).
  131. ↑ Modà, Emma e D'Alessio Un concerto contro la Sla. repubblica.it. [dostęp 2012-05-24]. (wł.).
  132. ↑ FIRENZE: VIA A “PENSIERO POSITIVO”, EMMA , MENGONI, ARISA, NOEMI, EMIS KILLA, MODÀ INSIEME PER BATTERE L’HIV. met.provincia.fi.it. [dostęp 2013-11-28]. (wł.).
  133. ↑ Emma Marrone, le lacrime della guerriera. "Basta attacchi, non si può vincere sempre". repubblica.it. [dostęp 2014-05-15]. (wł.).
  134. ↑ Emma Marrone Conferma La Fine Dell’amore Con Stefano De Martino. magazine.nicktv.it. [dostęp 2012-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-01)]. (wł.).
  135. ↑ Giulia Pauselli commenta il tradimento di Stefano De Martino con Belen Rodriguez: è un bambino. leichic.it. [dostęp 2012-04-24]. (wł.).
  136. ↑ Emma Marrone confessa il suo dolore per il tradimento di Stefano De Martino con Belen Rodriguez solo su Visto n°18. blog.leiweb.it. [dostęp 2012-04-24]. (wł.).
  137. ↑ Ma quale tradimento, Emma e Marco Bocci se la ridono: la foto. ilsalvagente.it. [dostęp 2013-06-26]. (wł.).
  138. ↑ Marco Bocci: «Con Emma finita da mesi» L'attore, dalla sua pagina Facebook, fa sapere che lui e la cantante non stanno più insieme. «È finita da mesi di comune accordo e mantenendo un rapporto di stima e di affetto». vanityfair.it. [dostęp 2013-12-19]. (wł.).
  139. ↑ Wind Music Awards 2010 all’Arena di Verona. roseinthewind.com. [dostęp 2014-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-06)]. (wł.).
  140. ↑ Emma Marrone ai Venice Music Awards 2010 premiata come Migliore voce femminile dell’anno. mondoreality.com. [dostęp 2010-07-25]. (wł.).
  141. ↑ Emma Marrone sfida Alessandra Amoroso ai Trl Awards 2011 su Mtv. tv.fanpage.it. [dostęp 2011-04-07]. (wł.).
  142. ↑ a b Wind Music Awards 7, 14 e 21 giugno Italia1. scenariomusica.com. [dostęp 2011-05-27]. (wł.).
  143. ↑ Kids Choice Awards: Alessandra Amoroso, Emma Marrone, Marco Carta nominati per "miglior cantante". realityshow.blogosfere.it. [dostęp 2012-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-19)]. (wł.).
  144. ↑ Nomination Trl Awards 2012: via al voto. Show in diretta su Mtv il 5 maggio da Firenze. televisionando.it. [dostęp 2012-03-22]. (wł.).
  145. ↑ Trl Awards 2012: Alessandra Amoroso, Emma Marrone e Marco Mengoni tra i nominati. mondoreality.com. [dostęp 2012-03-22]. (wł.).
  146. ↑ Emma Marrone personaggio dell'anno per i lettori di Vanity Fair: un 2012 tra successi e tradimento. realityshow.blogosfere.it. [dostęp 2012-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-31)]. (wł.).
  147. ↑ Chiara, Emis, Emma E Marco: Chi È Il Miglior Cantante Italiano?. magazine.nicktv.it. [dostęp 2013-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-21)]. (wł.).
  148. ↑ a b Emma Marrone carriera: un 2013 fatto di successi artistici e personali. spettacoli.leonardo.it. [dostęp 2014-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-03)]. (wł.).
  149. ↑ Mtv Awards 2013, Emma Marrone canta e vince il premio Wonder Woman: i video. realityshow.blogosfere.it. [dostęp 2013-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-19)]. (wł.).
  150. ↑ Alessandra Amoroso batte l'amica Emma Marrone agli Mtv Awards. abruzzo24ore.tv. [dostęp 2013-06-08]. (wł.).
  151. ↑ Mtv European Music Awards 2013 con Marco Mengoni ed Emma Marrone: tutte le categorie e le nomination. musica.excite.it. [dostęp 2013-09-24]. (wł.).
  152. ↑ a b c d Emma, Katy Perry, Amoroso, Muse, Miley: ecco i vincitori dei Rockol Awards. rockol.it. [dostęp 2014-01-23]. (wł.).
  153. ↑ Music Awards 2014, i premi dei cantanti italiani. si24.it. [dostęp 2014-06-04]. (wł.).
  154. ↑ MTV Awards 2014: elenco delle nomination, tre per Mengoni. velvetmusic.it. [dostęp 2014-05-12]. (wł.).
  155. ↑ a b LATIN MUSIC ITALIAN AWARDS 2014: le nomination! #LMIA2014. latinmusicofficial.wordpress.com. [dostęp 2015-10-10]. (wł.).
  156. ↑ MTV AWARDS 2015 ARTIST SAGA: APERTE LE VOTAZIONI CON 1D E MILEY CYRUS. teamworld.it. [dostęp 2015-05-12]. (wł.).
  157. ↑ CUFFIE D’ORO 2015, SIAMO IN NOMINATION… VOTATECI!. deejay.it. [dostęp 2015-09-08]. (wł.).
  158. ↑ Latin Music Italian Awards 2015 interrotti da attacco hacker, lista completa vincitori. latinmusicofficial.wordpress.com. [dostęp 2015-10-14]. (wł.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Emma Marrone
Albumy studyjne
Albumy koncertowe
Minialbumy
Kompilacje
Single
Oltre
  • „Calore” (2010)
  • „Un sogno a costo zero” (2010)
  • „Sembra strano” (2010)
A me piace così
Sarò libera
Schiena
E Live
Adesso
Essere qui
Fortuna
Best of Me
pozostałe single
Single z gościnnym udziałem
  • „Hombre de tu vida” (2014)
  • „Come in un film” (2014)
  • „Ora o mai più” (2015)
  • „La signora del quinto piano #1522” (2015)
  • „Libre” (2016)
  • „Love Is Madness” (2019)
  • „C’hai ragione tu” (2020)
Reprezentanci Włoch w Konkursie Piosenki Eurowizji

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Emma_Marrone&oldid=70591054”