Enfuwirtyd

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Enfuwirtyd
Enfuwirtyd
Identyfikacja
numer CAS

159519-65-0

DrugBank

DB00109

Klasyfikacja medyczna
ATC

J05AX07

Stosowanie w ciąży

kategoria B

Farmakokinetyka
Działanie

przeciwwirusowe

Okres półtrwania

3,2–4,4 h

Wiązanie z białkami
osocza i tkanek

92%

Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania

podskórnie

Objętość dystrybucji

4,4–6,6 l

Enfuwirtyd, enfuvirtidelek przeciwwirusowy, inhibitor fuzji wirusa z komórką. Blokuje fuzję między błoną komórkową wirusa i komórki docelowej, zapobiega tym samym wniknięciu wirusowego RNA do komórki docelowej.

Farmakokinetyka[edytuj | edytuj kod]

Lek wiąże się w 92% z białkami osocza. Biologiczny okres półtrwania wynosi 3,8 godziny.

Wskazania[edytuj | edytuj kod]

  • zakażenie wirusem HIV-1 (pacjenci, u których zaniknęła odpowiedź na inne leki przeciwwirusowe lub którzy nie mogą przyjmować innych leków przeciwwirusowych)

Przeciwwskazania[edytuj | edytuj kod]

  • nadwrażliwość na lek

Należy zachować ostrożność przy podawaniu leku chorym z niewydolnością wątroby lub nerek.

Działania niepożądane[edytuj | edytuj kod]

Preparaty[edytuj | edytuj kod]

  • Fuzeon – proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań 0,09 g/ml

Dawkowanie[edytuj | edytuj kod]

Podskórnie. Lek powinien być przepisywany przez lekarzy, którzy mają doświadczenie w leczeniu zakażeń wirusem HIV. Dorośli i młodzież powyżej 16 roku życia 90 mg 2 razy na dobę.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

Nie należy karmić piersią w okresie stosowania leku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005, Kraków, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, ISBN 83-7430-006-X