Enric Prat de la Riba
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 29 listopada 1870 Castellterçol, Hiszpania | |
| Data i miejsce śmierci | 1 sierpnia 1917 Castellterçol, Hiszpania | |
| Przewodniczący Rady Prowincji Barcelona | ||
| Okres | od 2 kwietnia 1907 do 6 kwietnia 1914 | |
| Przynależność polityczna | Liga Regionalistów Katalonii (katal. Lliga Regionalista) | |
| Poprzednik | Joaquim Sostres i Rey | |
| Następca | Joan Vallès i Pujals | |
| Przewodniczący Mancomunitat de Catalunya | ||
| Okres | od 6 kwietnia 1914 do 1 sierpnia 1917 | |
| Przynależność polityczna | Liga Regionalistów Katalonii (katal. Lliga Regionalista) | |
| Poprzednik | Utworzone stanowisko | |
| Następca | Josep Puig i Cadafalch | |
Enric Prat de la Riba i Sarrà (ur. 29 listopada 1870 w Castellterçol, zm. 1 sierpnia 1917 tamże) – hiszpański polityk, prawnik i pisarz. Katalończyk. Członek Centre Escolar Catalanista, gdzie sformułowano jedną z pierwszych definicji katalońskiego nacjonalizmu. Pierwszy przewodniczący Mancomunitat de Catalunya (1914–1917). Autor książek i manifestów politycznych przekonujących do zwiększenia autonomii Katalonii[1]. W swojej książce "La Nacionalitat Catalana" sytuację Katalończyków porównał do sytuacji Polaków zniewolonych przez trzech zaborców[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwent Uniwersytetu Barcelońskiego (1893). Doktorat na uniwersytecie w Madrycie (1894)[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b EJa: Enric Prat de la Riba i Sarrà (kat.). enciclopedia.cat. [dostęp 2017-03-03].
- ↑ Jakub Igła, Blaugrana Online, www.blaugrana.pl [dostęp 2017-10-28].
