Omar Sívori

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Enrique Omar Sívori)
Omar Sívori
Ilustracja
Omar Sívori (1963)
Pełne imię i nazwisko

Enrique Omar Sívori

Data i miejsce urodzenia

2 października 1935
San Nicolás

Data i miejsce śmierci

17 lutego 2005
San Nicolás

Wzrost

163 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1954–1957 River Plate 63 (29)
1957–1965 Juventus F.C. 215 (134)
1965–1969 SSC Napoli 63 (12)
W sumie: 341 (175)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1956–1957  Argentyna 19 (9)
1961–1962  Włochy 9 (8)
W sumie: 28 (17)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1969–1970 Rosario Central
1972 Estudiantes
1972–1973 Argentyna
1979 Racing Avellaneda
1983 Toronto Italia
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Enrique Omar Sívori (ur. 2 października 1935 w San Nicolás de los Arroyos, zm. 17 lutego 2005 tamże) – argentyński piłkarz, który występował na pozycji napastnika i trener.

Zdobywca Złotej Piłki w 1961.

W czasie kariery grał dla dwóch reprezentacji - Argentyny i Włoch.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Piłkarz jest wychowankiem stołecznego River Plate, gdzie grał przez trzy lata. Razem z klubem zdobył trzy tytuły mistrza Argentyny z rzędu (1955, 1956, 1957) będąc przy tym najlepszym strzelcem zespołu.

Po turnieju Copa America 1957 - na którym zdobył tytuł króla strzelców - Sívori został kupiony przez włoski Juventus, z miejsca stając się liderem tej drużyny. W Italii trzykrotnie zdobywał mistrzostwo kraju oraz dwa Puchary Włoch. W 1959 został królem strzelców Serie A, a w 1961 został nagrodzony Złotą Piłką dla najlepszego piłkarza Europy.

W 1965 roku odszedł do SSC Napoli, gdzie zakończył karierę piłkarską w 1968 roku.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Dla reprezentacji Argentyny grał tylko dwa lata od 1956 do 1957. Mimo to, udało mu się przyczynić do zwycięstwa Argentyńczyków w turnieju Copa América w 1957.[1]

Łącznie w reprezentacji Albicelestes rozegrał 19 spotkań i strzelił 9 bramek,

W 1961 Sívori otrzymał włoski paszport i niedługo później rozegrał swój pierwszy mecz w reprezentacji Włoch. Piłkarz znalazł się w kadrze Italii na Mistrzostwa Świata 1962, gdzie rozegrał dwa spotkania, a Włosi zostali wyeliminowani już w fazie grupowej. Po turnieju zakończył karierę reprezentacyjną.

W Squadra Azzurra rozegrał 9 spotkań strzelając w nich 8 goli.[1]

Praca trenerska[edytuj | edytuj kod]

W 1969 wrócił do Argentyny, gdzie rozpoczął karierę trenerską w Rosario Central. W 1972 został trenerem młodzieżowej i pierwszej reprezentację Argentyny, z którą wygrał eliminacje do Mistrzostw Świata 1974. Po kłótniach z działaczami został zwolniony i nie prowadził już drużyny na turnieju finałowym,

Omar Sívori, John Charles i Gianpiero Boniperti - legendarny atak Juventusu Turyn.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

River Plate[edytuj | edytuj kod]

Juventus[edytuj | edytuj kod]

SSC Napoli[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Omar Sivori. [dostęp 2020-04-23].