Enzo Ferrari (supersamochód)
| ||
![]() Enzo Ferrari | ||
Producent | Ferrari | |
Zaprezentowany | Paris Motor Show 2002 | |
Okres produkcji | 2002 – 2004 | |
Miejsce produkcji | ![]() | |
Poprzednik | Ferrari F50 | |
Następca | Ferrari LaFerrari[1] | |
Dane techniczne | ||
Segment | supersamochód segmentu F | |
Typy nadwozia | 2-drzwiowe coupé[2] | |
Silniki | Ferrari-Dino F140 65° V12 6.0l DOHC 48v 660KM | |
Skrzynia biegów | Manualna 6-biegowa sekwencyjna (F1) | |
Napęd | tylny | |
Długość | 4702 mm[2] | |
Szerokość | 2035 mm[2] | |
Wysokość | 1147 mm[2] | |
Rozstaw osi | 2650 mm[2] | |
Masa własna | 1365 kg[2] | |
Zbiornik paliwa | 110l[2] | |
Dane dodatkowe | ||
Pokrewne | Maserati MC12 Ferrari FXX Ferrari P4/5 by Pininfarina Ferrari P4/5 Competizione Ferrari Millechili Concept | |
Konkurencja | Lamborghini Murciélago McLaren F1 Pagani Zonda Porsche Carrera GT Saleen S7 |
Enzo Ferrari – supersamochód segmentu F produkowany przez włoską markę Ferrari w latach 2002 – 2004[3].
Historia i opis modelu[edytuj | edytuj kod]
Samochód został zaprezentowany podczas Międzynarodowych Targów Paryskich w 2003 roku. Został nazwany na cześć założyciela firmy Enzo Ferrariego. Koncern Ferrari planował zaprezentować nowy model w 2007 roku, który tym razem miał zostać nazwany F60, jednak plany się nie spełniły. Enzo było testowane na włoskim owalnym torze w Nardo gdzie osiągnęło prędkość wynoszącą 355 km/h, czyli o 5 km/h większą od podawanej przez producenta. Tym samym stało się siódmym po Bugatti Veyronie Super Sport (435 km/h), SSC Ultimate Aero TT (414 km/h), Bugatti Veyron (407 km/h), Koenigsegg CCR (388 km/h), McLarenie F1 (386,7 km/h) i Brabusie Rocket S (360,5 km/h) najszybszym samochodem testowanym na tym torze.
W 2005 roku jako prezent od samej firmy Ferrari, papież Jan Paweł II otrzymał ostatni, 400 egzemplarz Ferrari Enzo z specjalną dedykacją pod pokrywą bagażnika. Jak zażyczył sobie Jan Paweł II, auto sprzedano (osiągnęło cenę 6 000 000 dolarów) a kwotę ze sprzedaży przekazano na ofiary tsunami w Azji[4].
Ferrari P4/5 by Pininfarina[edytuj | edytuj kod]
- Ferrari P4/5 by Pininfarina to Ferrari Enzo przebudowane przez włoską firmę Pininfarina. W samochodzie nie zmieniono podwozia, co pozwoliło na zachowanie oryginalnej nazwy firmy. Amerykanin James Glickenhaus przywiózł do Włoch swoje Ferrari 330 P3/4 i nowe Enzo. Przez trzy lata łączono najlepsze elementy tych samochodów. Efektem końcowym było auto lżejsze o 200 kg i rozpędzające się do 362 km/h.
Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]
Ferrari | Enzo |
---|---|
Lata produkcji | 2002–2004 |
Liczba egzemplarzy | 400 sztuk[5] |
Wtrysk paliwa | bezpośredni, elektroniczny sekwencyjny Bosch Motronic ME7 |
Silnik | V12 12-cylindrowy, 48 zaworowy (czterosuwowy) |
Pojemność skokowa | 5998 cm³ |
Napęd | tylny |
Moc maksymalna | 485 kW (660 KM) przy 7800 obr/min |
Max. moment obr. | 657 Nm przy 5500 obr/min |
Stopień sprężania | 11,2:1 |
Układ zaworów | DOHC, łańcuch, 4 zawory na cylinder |
Skrzynia biegów | 6-biegowa sekwencyjna |
Rozstaw osi | 2650 mm |
Wymiary D x S x W | 4702 × 2035 x 1147 mm |
Masa własna | 1365 kg |
Rozmiar kół / ogumienie | przód: 245/35 ZR 19 Bridgestone Potenza RE050A Scuderia tył: 345/35ZR-19 Bridgestone Potenza RE050A Scuderia |
Rozmiar tarcz hamulcowych | wentylowane hamulce tarczowe Brembo średnica tarcz – (przód: Ø 380 mm / tył: Ø 380 mm) |
0-100 km/h | 3.3 s |
0-160 km/h | 6.4 s |
Prędkość maksymalna | 355 km/h |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ autoblog.com: Ferrari LaFerrari is so nice, we say it twice (ang.).
- ↑ a b c d e f g carfolio.com: 2002 Ferrari Enzo Ferrari Technical specifications (ang.). [dostęp 07-09-2009].
- ↑ Overview Enzo Ferrari (ang.). [dostęp 08-05-2018].
- ↑ Filip Trusz , Papieskie Ferrari Enzo na aukcji | Ponad 6 milionów dolarów, moto.pl, 20 sierpnia 2015 [dostęp 2019-01-28] (pol.).
- ↑ Erin Mays: Ferrari donates proceeds of 400th Enzo to Pope (ang.). autoblog.com, 2005-12-08. [dostęp 2013-12-16].
|