Lasolotka kaszmirska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Eoglaucomys fimbriatus)
Lasolotka kaszmirska
Eoglaucomys fimbriatus[1]
(J.E. Gray, 1837)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Rodzina

wiewiórkowate

Podrodzina

wiewiórki

Plemię

polatuchy

Rodzaj

Eoglaucomys
A.H. Howell, 1915[2]

Gatunek

lasolotka kaszmirska

Synonimy
  • Sciuropterus fimbriatus J.E. Gray, 1837[3]
  • Sciuropterus baberi Blyth, 1847[4]
Podgatunki
  • E. f. baberi (Blyth, 1847)
  • E. f. fimbriatus (J.E. Gray, 1837)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5]

Lasolotka kaszmirska[6] (Eoglaucomys fimbriatus) – gatunek ssaka z rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae). Jedyny przedstawiciel rodzaju lasolotka (Eoglaucomys)[7][6][8]. Czerwona księga gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody określa lasolotkę kaszmirską jako gatunek najmniejszej troski (least concern – LC)[8]. Gatunek występuje na terenie Kaszmiru i Pendżabu w Indiach (na wysokości 1800 to 3600 m n.p.m.) oraz w środkowo-wschodniej i w północno-zachodniej części Afganistanu (na wysokości 1600 do 3500 m n.p.m.)[8].

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Lasolotka kaszmirska występuje w zależności od podgatunku[7]:

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Eoglaucomys: gr. εως eōs lub ηως ēōs „świt, wschód”[9]; rodzaj Glaucomys Thomas, 1908.
  • fimbriatus: łac. fimbriatus „z frędzlami”, od fimbriae „frędzle”[10].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała bez ogona 235–297 mm, długość ogona 252–330 mm; masa ciała 300–733,6 g[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Eoglaucomys fimbriatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. A.H. Howell. Descriptions of a new genus and seven new races of flying squirrel. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 28, s. 109, 1915. (ang.). 
  3. J.E. Gray. Description of some new or little known Mammalia, principally in the British Museum Collection. „The Magazine of Natural History and Journal of Zoology, Botany, Mineralogy, Geology and Meteorology”. 1, s. 584, 1837. (ang.). 
  4. E. Blyth. Supplementary Report by the Curator, Zoological Department. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 16 (2), s. 866, 1847. (ang.). 
  5. S. Molur, Eoglaucomys fimbriatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2019-04-19] (ang.).
  6. a b c W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 197. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  7. a b c J. Koprowski, E. Goldstein, K. Bennett & C. Pereira: Family Sciuridae (Tree, Flying and Ground Squirrels, Chipmunks, Prairie Dogs and Marmots). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 759. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
  8. a b c Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Eoglaucomys fimbriatus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2015-12-02]
  9. Jaeger 1944 ↓, s. 83.
  10. Jaeger 1944 ↓, s. 90.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]