Eparchia nowosybirska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eparchia nowosybirska
Новосибирская епархия
Ilustracja
Sobór Wniebowstąpienia Pańskiego w Nowosybirsku
Państwo

 Rosja

Obwód

 nowosybirski

Siedziba

Nowosybirsk

Data powołania

1834

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Metropolia

nowosybirska

Sobór

Wniebowstąpienia Pańskiego w Nowosybirsku

Biskup diecezjalny

metropolita nowosybirski i berdski Nikodem (Czibisow)

Dane statystyczne
Liczba dekanatów

3

Liczba klasztorów

3

Położenie na mapie Nowosybirska
Położenie na mapie Rosji
Położenie na mapie obwodu nowosybirskiego
Ziemia55°01′11,0″N 82°55′29,9″E/55,019722 82,924972
Strona internetowa

Eparchia nowosybirska – jedna z eparchii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, z siedzibą w Nowosybirsku. Jej obecnym zwierzchnikiem jest metropolita Nikodem (Czibisow).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Obszar dzisiejszej eparchii nowosybirskiej został wyodrębniony w 1834 z terytorium eparchii tobolskiej pod nazwą eparchii tomskiej. Przed rewolucją październikową na terenie tej eparchii działało ponad 300 świątyń prawosławnych, w których pracowało ok. 700 duchownych. Parafie w eparchii prowadziły również działalność edukacyjną (prowadząc szkoły) i kulturalną (poprzez biblioteki). W lutym 1922 został powołany wikariat nowonikołajewski eparchii tomskiej, którego zwierzchnikiem został biskup Sofroniusz (Ariefjew), aresztowany już w końcu tego samego roku. W tym czasie większość parafii w eparchii przejęli duchowni związani z ruchem Żywej Cerkwi. W 1928 na terenie dzisiejszej eparchii nowosybirskiej działało 205 parafii w 17 dekanatach, obsługiwanych przez 197 kapłanów. Wcześniej, w 1924, dotychczasowy wikariat nowonikołajewski został przemianowany na samodzielną eparchię.

Lata 30. były okresem masowego zamykania i niszczenia cerkwi na terenie eparchii, większość pracujących w niej duchownych zostało aresztowanych. 29 lipca 1937 został rozstrzelany arcybiskup Sergiusz (Wasilkow). Formalnie zarządzającym eparchią był locum tenens tronu patriarszego Sergiusz (Stragorodski). W 1943, już po częściowej zmianie stosunku rządu stalinowskiego do Cerkwi, w eparchii zaczęła działać jedyna parafia, której świątynią była cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej w Nowosybirsku. Na rzecz odbudowy sieci parafialnej działał nowy zwierzchnik eparchii, arcybiskup Bartłomiej (Gorodcow). 1 stycznia 1960 na jej terenie działało już 55 parafii w 5 dekanatach, obsługiwanych przez 95 kapłanów. Nowe zaostrzenie polityki państwa wobec Cerkwi sprawiło, że liczba ta spadła o prawie połowę w ciągu kolejnych lat i zaczęła wzrastać dopiero od lat 80. XX wieku. 1 stycznia 1990 na terenie eparchii działało 60 parafii. W 2010 było ich 132.

W grudniu 2011 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego wydzielił z terytorium eparchii nowosybirskiej i berdskiej trzy nowe administratury: eparchię iskitimską, karasucką i kaińską. Eparchia nowosybirska weszła w skład metropolii nowosybirskiej[1].

Zwierzchnicy[edytuj | edytuj kod]

Monastery[edytuj | edytuj kod]

Na terenie eparchii nowosybirskiej działają następujące monastery:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]