Ephippiorhynchus
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Ephippiorhynchus[1] | |
| Bonaparte, 1855[2] | |
 Przedstawiciel rodzaju – żabiru czerwononogi (E. asiaticus) | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | ptaki |
| Podgromada | Neornithes |
| Infragromada | ptaki neognatyczne |
| Rząd | bocianowe |
| Rodzina | bociany |
| Rodzaj | Ephippiorhynchus |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Mycteria senegalensis Shaw, 1800 | |
| Synonimy | |
| Gatunki | |
|
zobacz opis w tekście | |
Ephippiorhynchus – rodzaj ptaka z rodziny bocianów (Ciconiidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji, Afryce i Australii[5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 110–150 cm, rozpiętość skrzydeł 190–270 cm; masa ciała do 6 kg[5].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Ephippiorhynchus: gr. εφιππιος ephippios „siodło”, od επι epi „na”; ἱππος hippos „koń”; ῥυγχος rhunkhos „dziób”; aluzja do żółtej tarczy na czole lub „siodła” na dziobie żabiru afrykańskiego[6].
- Xenorhynchus: epitet gatunkowy Ciconia xenorhyncha Wagler, 1827[a]; gr. ξενος xenos „dziwny”; ῥυγχος rhunkhos „dziób”[6]. Gatunek typowy: Ciconia xenorhyncha Wagler, 1827 (= Mycteria asiatica Latham, 1790).
- Xenorhynchopsis: rodzaj Xenorhynchus Bonaparte, 1855; gr. οψις opsis „wygląd”[6]. Gatunek typowy: †Xenorhynchopsis tabialis De Vis, 1905.
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[7]:
- Ephippiorhynchus asiaticus (Latham, 1790) – żabiru czerwononogi
- Ephippiorhynchus senegalensis (Shaw, 1800) – żabiru afrykański
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Synonim E. asiaticus australis
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ephippiorhynchus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Ch.L. Bonaparte: Conspectus generum avium. T. 2. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1857, s. 106. (łac.)
- ↑ Ch.L. Bonaparte. Tableaux synoptiques de l’ordre des Hérons. „Comptes rendus hebdomadaires de l’Académie des Sciences”. 40, s. 721, 1855 (fr.).
- ↑ Ch.W. De Vis. A contribution to the knowledge of the extinct avifauna of Australia. „Annals of the Queensland Museum”. 6, s. 9, 1905 (ang.).
- ↑ a b A. Elliott: Family Ciconiidae (Storks). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal (red.): Handbook of the Birds of the World. Cz. 1: Ostrich to Ducks. Barcelona: Lynx Edicions, 1992, s. 463. ISBN 84-87334-10-5. (ang.)
- ↑ a b c Etymologia za: J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2020. (ang.)
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Ciconiidae Sundevall, 1836 - bociany - Storks (Wersja: 2015-09-05). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-05-20].