Epsilon Indi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Epsilon Indi A
ε Indi A
Ilustracja
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Indianin

Rektascensja

22h 03m 21,654s[1]

Deklinacja

−56° 47′ 09,54″[1]

Paralaksa (π)

0,27480 ± 0,00025[1]

Odległość

11,869 ± 0,011 ly
3,6389 ± 0,0033 pc

Wielkość obserwowana

4,69m[1][2]

Ruch własny (RA)

3967,04 ± 0,38 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−2535,76 ± 0,42 mas/rok[1]

Prędkość radialna

−40,035 ± 0,0002 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

pomarańczowy karzeł

Typ widmowy

K5 V[1]

Masa

0,762 ± 0,038[3] M

Promień

0,75[4] R

Metaliczność [Fe/H]

−0,07 ± 0,01[2]

Wielkość absolutna

6,90m[2]

Jasność

0,22 L[3]

Okres obrotu

23[4] d

Prędkość obrotu

0,7 km/s[4]

Inklinacja

26°[4]

Wiek

1,4[3] mld lat

Temperatura

4620 K[4]

Charakterystyka orbitalna
Krąży wokół

Centrum Galaktyki

Półoś wielka

6535[2] pc

Mimośród

0,3610[2]

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J22032156-5647093
Cordoba Durchmusterung: CD−57°8464
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 825
Boss General Catalogue: GC 30817
Katalog Gliesego: GJ 845
Katalog Henry’ego Drapera: HD 209100
Katalog Hipparcosa: HIP 108870
Katalog jasnych gwiazd: HR 8387
SAO Star Catalog: SAO 247287
CPD−57°10015, LHS 67
Epsilon Indi B
ε Indi B
ilustracja
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Indianin

Rektascensja

22h 04m 10,52s[5]

Deklinacja

−56° 46′ 57,7″[5]

Paralaksa (π)

0,27579 ± 0,00069[1]

Odległość

11,826 ± 0,030 ly
3,6259 ± 0,0091 pc

Wielkość obserwowana
(pasmo V)

24,12m[5]

Ruch własny (RA)

4157 ± 41 mas/rok[5]

Ruch własny (DEC)

−2478 ± 25 mas/rok[5]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

podwójny brązowy karzeł

Typ widmowy

Ba: T1 V
Bb: T6 V[1]

Masa

Ba: 60–73 MJ
Bb: 47–60[6] MJ

Promień

Ba, Bb: ~0,08[6] R

Jasność

Ba: 0,000019 L
Bb: 0,0000045 L[4]

Temperatura

Ba: 1300–1385 K
Bb: 880–1010[6]

Charakterystyka orbitalna
Krąży wokół

ε Ind A

Półoś wielka

1459[7] au

Okres orbitalny

≥63 tys.[4] lat

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J22041052-5646577
CI Ind, VLK 1

Epsilon Indi (ε Ind) – gwiazda w gwiazdozbiorze Indianina odległa od Słońca o 11,9 roku świetlnego. Gwiazdę okrąża para brązowych karłów i co najmniej jedna planeta.

Charakterystyka obserwacyjna[edytuj | edytuj kod]

Epsilon Indi to widoczna gołym okiem, piąta pod względem jasności gwiazda w gwiazdozbiorze Indianina[8], leżąca we wschodniej części konstelacji[4]. Gwiazda nie jest widoczna z Europy i leży tak daleko na niebie południowym, że znalazła się na mapach nieba dopiero w 1603 roku[9]. Ze względu na bardzo duży ruch własny, w ciągu kilku tysięcy lat gwiazda przekroczy granicę sąsiedniego gwiazdozbioru Tukana[8]. Względem Słońca porusza się z prędkością 90,2 km/s[2], pięciokrotnie wyższą niż typowa dla sąsiednich gwiazd[4].

Charakterystyka fizyczna[edytuj | edytuj kod]

Epsilon Indi A to pomarańczowy karzeł, gwiazda ciągu głównego należąca do typu widmowego K, mniej masywna i słabiej świecąca niż Słońce. Gwiazda ma temperaturę 4620 K i jasność 0,22 jasności Słońca[4]. Jej masa to 0,76 masy Słońca[3], a promień jest o 1/4 mniejszy niż promień Słońca[4]. Gwiazda obraca się wokół osi w ciągu 23 dni, oś obrotu jest nachylona pod kątem 26° względem sfery niebieskiej. Wykazuje aktywność magnetyczną, ma chromosferę i koronę podobną do korony słonecznej, w której temperatura sięga 5 mln K[4].

Brązowe karły[edytuj | edytuj kod]

W styczniu roku 2003 astronomowie ogłosili odkrycie brązowego karła odległego o 6,7 minuty kątowej od Epsilon Indi A, orbitującego wokół gwiazdy w odległości ok. 1500 au, o masie ocenionej wstępnie na 40–60 mas Jowisza[9][7]. W następnych miesiącach okazało się, że ów obiekt jest układem podwójnym składającym się z dwóch brązowych karłów. Dzieli je na niebie 0,732 sekundy kątowej, w przestrzeni są one odległe o 2,65 ± 0,01 au i okrążają wspólny środek masy w czasie około 15 lat[10].

Na podstawie astrometrii wyznaczono dynamiczną masę systemu ε Ind Bab na 121 ± 1 MJ. Niskie temperatury, charakterystyczne dla typu widmowego T, wskazują, że oba ciała muszą mieć masy mniejsze niż 7% masy Słońca. Ocenia się, że masa składnika Ba to 60–73 MJ, a składnik Bb ma masę 47–60 MJ[6].

Modele ewolucji jasności i atmosfer brązowych karłów sugerują, że układ Epsilon Indi Bab może być znacznie starszy, niż wskazywałyby oceny wieku gwiazdy Epsilon Indi A na podstawie jej obrotu[6][11]. Może to wiązać się z błędem metody wyznaczenia wieku gwiazdy[6]. Gwiazda mogła też jednak przechwycić grawitacyjnie tę parę brązowych karłów, a nie uformować się równocześnie z nią[3].

Układ planetarny[edytuj | edytuj kod]

W 2018 roku metodą pomiaru zmian prędkości radialnej odkryto planetę krążącą wokół Epsilon Indi A. Jest to gazowy olbrzym o masie minimalnej 2,7 razy większej niż masa Jowisza, krążący po prawie kołowej orbicie, w odległości około 12 jednostek astronomicznych od gwiazdy. Obiega ją co około 53 lata. Planeta oddala się od gwiazdy na 3,3″ i przewiduje się, że może zostać bezpośrednio zaobserwowana przez obserwatoria takie jak Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba. Inne sygnały zmian prędkości radialnej zostały powiązane z aktywnością gwiazdy, co nakłada ograniczenie na masy potencjalnych innych planet w tym systemie. Bliżej gwiazdy mogą krążyć nieodkryte planety typu ziemskiego[3].

Towarzysz
Masa
(MJ)
Okres orbitalny
(dni)
Półoś wielka
(au)
Ekscentryczność
Ab[3] 2,71 +2,19−0,44 19 200 +10 100−1500 12,82 +4,18−0,71 0,01 +0,12−0,01

Epsilon Indi w fikcji[edytuj | edytuj kod]

W serialach i filmach z cyklu Star Trek występuje fikcyjna rasa Andorian, wywodząca się z planety Andoria. Ma ona krążyć wokół gwiazdy Epsilon Indi[12].

W uniwersum gry Halo w układzie planetarnym tej gwiazdy znajduje się planeta Harvest, będąca pod kontrolą Dowództwa Kosmicznego Narodów Zjednoczonych (UNSC). Staje się ona miejscem pierwszego kontaktu z obcą cywilizacją, Przymierzem (Covenant) oraz teatrem działań wojennych między obydwoma stronami[13].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j Epsilon Indi w bazie SIMBAD (ang.) [dostęp 2021-02-04]
  2. a b c d e f Anderson E., Francis C: HIP 108870. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2018-03-28]. (ang.).
  3. a b c d e f g Fabo Feng, Mikko Tuomi, Hugh R.A. Jones: Detection of the closest Jovian exoplanet in the Epsilon Indi triple system. 2018. (ang.).
  4. a b c d e f g h i j k l Jim Kaler: EPS IND (Epsilon Indi). [w:] STARS [on-line]. [dostęp 2018-03-28]. (ang.).
  5. a b c d e eps Ind B w bazie SIMBAD (ang.)
  6. a b c d e f R.R. King, M.J. McCaughrean, D. Homeier, F. Allard i inni. ɛ Indi Ba, Bb: a detailed study of the nearest known brown dwarfs. „Astronomy and Astrophysics”. 510, s. A99, 2010. DOI: 10.1051/0004-6361/200912981. arXiv:0911.3143. Bibcode2010A&A...510A..99K. (ang.). 
  7. a b R.-D. Scholz, Lodieu, N., Kuhlbrodt, B.. ε Indi B: A new benchmark T dwarf. „Astronomy and Astrophysics”. 398 (3), s. L29–L33, 2003. DOI: 10.1051/0004-6361:20021847. arXiv:astro-ph/0212487. Bibcode2003A&A...398L..29S. (ang.). 
  8. a b Epsilon Indi. SolStation. [dostęp 2018-03-28]. (ang.).
  9. a b Discovery of Nearest Known Brown Dwarf. Europejskie Obserwatorium Południowe, 2003-01-13. [dostęp 2018-03-28]. (ang.).
  10. M.J. McCaughrean i inni, ε Indi Ba,Bb: The nearest binary brown dwarf, „Astronomy and Astrophysics”, 413, 2004, s. 1029-1036, DOI10.1051/0004-6361:20034292 (ang.).
  11. M.C. Liu, T.J. Dupuy, S.K. Leggett. Discovery of a Highly Unequal-Mass Binary T Dwarf with Keck Laser Guide Star Adaptive Optics: A Coevality Test of Substellar Theoretical Models and Effective Temperatures. „The Astrophysical Journal”. 722 (1), 2010. DOI: 10.1088/0004-637X/722/1/311. arXiv:1008.2200. (ang.). 
  12. Franz Joseph Designs: Star Fleet Technical Manual: Training Command, Star Fleet Academy. Ballantine Books, 1975. ISBN 978-0-345-24730-8.
  13. Joseph Staten: Halo: Contact Harvest. Pan Macmillan, 2011. ISBN 978-1-4472-0402-2.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • eps Ind A b w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)