Era atomu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Era atomowa)
Elektrownia atomowa

Wiek atomu (ang. atomic age), in. era atomu[1]okres w historii powszechnej, który upłynął od zrzucenia bomby atomowej na Hiroszimę i Nagasaki (1945), pod koniec wojny na Pacyfiku (1937–1945).

Za jej początek uznaje się moment pierwszego praktycznego zastosowania energii uzyskanej z atomu na szeroką skalę – atak jądrowy na Hiroszimę 6 sierpnia 1945 roku. Niektórzy uznają zań moment pierwszej próby nuklearnej, przeprowadzonej 16 lipca 1945 roku w Nowym Meksyku.

Termin „era atomu” został po raz pierwszy użyty przez Williama L. Laurence'a, dziennikarza dziennika „New York Times”, który był obecny zarówno podczas pierwszego testu broni atomowej, jak i ataku jądrowego na Nagasaki.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ewa Balcerzak: Stanisław Lem. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1973, s. 57.