Erazm Wardziński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Erazm Eryk Wardziński
1 zwycięstwo
Ilustracja
kapitan pilot kapitan pilot
Data i miejsce urodzenia

12 listopada 1919
Korytowo

Data i miejsce śmierci

12 lipca 1993
Highcliffe

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego
RAF

Jednostki

303 dywizjon myśliwski,
302 dywizjon myśliwski,
3 dywizjon myśliwski RAF,
308 dywizjon myśliwski,
1 Polskie Skrzydło Myśliwskie

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Polowa Odznaka Pilota
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (od 1941, trzykrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami Medal Lotniczy Medal Sił Powietrznych od 1919 (Wielka Brytania)

Erazm Eryk Wardziński (ur. 12 listopada 1919 w Korytowie, zm. 12 lipca 1993 w Highcliffe) – kapitan pilot Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, kawaler Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Miał pięciu braci: Witolda, Edwarda, Franciszka, Henryka i Zygmunta[1]. W 1938 roku rozpoczął naukę w Szkole Podchorążych Lotnictwa. Po wybuchu II wojny światowej został ewakuowany i przez Rumunię, Liban i Francję przedostał się do Wielkiej Brytanii[2]. Wstąpił do Polskich Sił Powietrznych, otrzymał numer służbowy RAF P-1581. W czerwcu 1941 roku został skierowany na szkolenie do 58 Operational Training Unit (OTU), które ukończył w sierpniu[3]. Otrzymał przydział do 303 dywizjonu myśliwskiego, 21 sierpnia został przeniesiony do 302 dywizjonu myśliwskiego[4]. 17 kwietnia 1942 roku w rejonie Cherbourga podczas operacji Circus 2 zgłosił prawdopodobne zestrzelenie Messerschmitta Bf 109[5][a].

W lutym 1943 roku rozpoczął naukę w Szkole Oficerów Lotnictwa, którą ukończył w listopadzie i powrócił do służby w 302 dywizjonie myśliwskim. 19 września 1943 roku uzyskał pewne zwycięstwo nad FW 190. Następnie został przeniesiony do 3 dywizjonu myśliwskiego RAF latającego na samolotach Hawker Typhoon. 29 lutego 1944 roku pilotował Typhoona IB QO-P (JP921), który został zestrzelony przez obronę przeciwlotniczą. Udało mu się uniknąć niewoli i dołączył do holenderskiego ruchu oporu. 4 października 1944 roku został wyzwolony przez wojska alianckie i powrócił do Wielkiej Brytanii. W lutym 1945 roku powrócił do latania bojowego i został mianowany dowódcą eskadry w 308 dywizjonie myśliwskim. 20 marca 1945 roku został ponownie zestrzelony podczas lotu bojowego na samolocie Spitfire Mk XVI (TB734). Również i w tym przypadku uniknął niewoli, udało mu się przedostać na tereny opanowane przez oddziały alianckie. 21 kwietnia 1945 roku powrócił do 308 dywizjonu. W maju 1945 roku został skierowany na kurs dowódców dywizjonu, który ukończył w lipcu. Został przydzielony do sztabu 1 Polskiego Skrzydła Myśliwskiego. Po zakończeniu działań wojennych nie zdecydował się na powrót do komunistycznej Polski, pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii.

1 września 1948 został przyjęty do służby w RAF na podstawie dziesięcioletniego kontraktu (6 lat służby czynnej i 4 lata w rezerwie) w stopniu kapitana ze starszeństwem z 15 lutego 1945 (numer służbowy 500070)[7]. W RAF pracował do emerytury[2][8]. Po zakończeniu służby pośredniczył w kontaktach pomiędzy brytyjskimi i radzieckimi przedsiębiorstwami[1]. 16 lutego 1951 otrzymał brytyjskie obywatelstwo[9].

Na liście Bajana został sklasyfikowany na 253. miejscu z jednym pewnym zwycięstwem i jednym uszkodzeniem[10].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Za swą służbę otrzymał odznaczenia[11]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Nie zostało to uwzględnione w późniejszych oficjalnych zestawieniach zwycięstw polskich pilotów. Piotr Sikora podaje, że zostało to uznane za uszkodzenie maszyny nieprzyjaciela[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Waleczni jak Wardzińscy. Wojenne losy bohaterskich braci spod Bukowca. extraswiecie.pl. [dostęp 2021-11-03]. (pol.).
  2. a b Pawlak 2009 ↓, s. 284.
  3. Krzystek 2012 ↓, s. 595.
  4. Zieliński 2003 ↓, s. 30.
  5. Król 1981 ↓, s. 73.
  6. Sikora 2016 ↓, s. 255.
  7. GENERAL DUTIES BRANCH : Appointment to commission. „The London Gazette”. 38427 Suplement, s. 5381, 1948-10-08. Londyn. .
  8. Uciekinierzy przed niewolą w Polskich Siłach Powietrznych. Polskie Siły Powietrzne w II wojnie światowej. [dostęp 2021-11-03]. (pol.).
  9. Naturalisation. „The London Gazette”. 39205, s. 2193, 1951-04-17. Londyn. .
  10. Lista Bajana. Polskie Siły Powietrzne w II wojnie światowej. [dostęp 2021-07-31]. (pol.).
  11. Wardziński Erazm Stanisław. Personel Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii 1940-1947. [dostęp 2021-11-02]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]