Eremohutie

Eremohutie
	Isolobodontinae
	C.A. Woods, 1989
	Okres istnienia: miocen–holocen
	; Przedstawiciel rodzaju – żuchwa eremohutii portorykańskiej (I. portoricensis)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	jeżozwierzowce
Infrarząd	jeżozwierzokształtne
Nadrodzina	Octodontoidea
Rodzina	kolczakowate
Podrodzina	hutie
Plemię	eremohutie
	Typ nomenklatoryczny
	Plemię: Isolobodon J.A. Allen, 1916; Rodzaj: Isolobodon portoricensis J.A. Allen, 1916
Synonimy
	Plemienia: Isolobodontinae Woods, 1989; Rodzaju: Aphaetreus G.S. Miller, 1922; Ithydontia G.S. Miller, 1922;
	Plemienia: Isolobodontinae Woods, 1989; Rodzaju: Aphaetreus G.S. Miller, 1922; Ithydontia G.S. Miller, 1922;
rodzaje i gatunki
	Isolobodon J.A. Allen, 1916 – eremohutia; 2 gatunki – zobacz opis w tekście
	Isolobodon J.A. Allen, 1916 – eremohutia; 2 gatunki – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies

Eremohutie^[5] (Isolobodontinae) – monotypowe wymarłe plemię ssaków z podrodziny huti (Capromyinae) w obrębie rodziny kolczakowatych (Echimyidae). Najstarsza znana forma pochodziła z epoki miocenu.

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Szczątki znaleziono na Kubie (MacPhee) w 2003 roku^[6]. Występowały na wyspach karaibskich: Haiti i Dominikanie oraz na Puerto Rico, Saint Thomas, Saint Croix i Mona Islands^[7]^[8]^[9].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1916 roku amerykański zoolog Joel Asaph Allen na łamach Annals of the New York Academy of Sciences^[4]. Na gatunek typowy Allen wyznaczył (oznaczenie monotypowe) eremohutią portorykańską (I. portoricensis).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Isolobodon: gr. ισος isos ‘równy, jednakowy’^[10]; λοβος lobos ‘płat’^[11]; οδους odous, οδοντος odontos ‘ząb’^[12]^[4].
Aphaetreus: gr. αφαιρετος aphairetos ‘rozdzielny’, od αφαιρεω aphaireō ‘odbierać, zapobiegać’^[13]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Aphætreus montanus G.S. Miller, 1922.
Ithydontia: ιθυς ithus ‘wyprostowany’^[14]; οδους odous, οδοντος odontos ‘ząb’^[12]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Ithydontia levir G.S. Miller, 1922 (= Isolobodon portoricensis J.A. Allen, 1916).

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do plemienia należał jeden rodzaj eremohutia^[5] (Isolobodon) z następującymi gatunkami^[15]^[8]^[5]:

Isolobodon portoricensis J.A. Allen, 1916 – eremohutia portorykańska
Isolobodon montanus G.S. Miller, 1922 – eremohutia górska

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ Pisownia oryginalna, takson opisany w randze podrodziny.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Ch.A. Woods. A new capromyid rodent from Haiti; the origin, evolution, and extinction of West Indian rodents and their bearings on the origin of New World hystricognaths. „Los Angeles County Museum Natural History”. 33, s. 76, 1989. (ang.).
↑ Miller 1922 ↓, s. 3.
↑ Miller 1922 ↓, s. 4.
↑ ^a ^b ^c J.A. Allen. An extinct octodont from the island of Porto Rico, West Indies. „Annals of the New York Academy of Sciences”. 27, s. 19, 1916–1917. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Subfamily Isolobodontinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-20].
↑ Appendix 1. Extinct species. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 705. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 568. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Isolobodon. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-20].
↑ Jaeger 1959 ↓, s. 130.
↑ Jaeger 1959 ↓, s. 143.
↑ ^a ^b Jaeger 1959 ↓, s. 171.
↑ Jaeger 1959 ↓, s. 22.
↑ Jaeger 1959 ↓, s. 131.
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-18]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

G.S. Miller. Remains of mammals from caves in the Republic of Haiti. „Smithsonian Miscellaneous Collection”. 74 (3), s. 1–8, 1922. (ang.).
E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).

[2] Pisownia oryginalna, takson opisany w randze podrodziny.

[Woods-1] Ch.A. Woods. A new capromyid rodent from Haiti; the origin, evolution, and extinction of West Indian rodents and their bearings on the origin of New World hystricognaths. „Los Angeles County Museum Natural History”. 33, s. 76, 1989. (ang.).

[CITEREFMiller1922[https://www.biodiversitylibrary.org/page/26749138_3]-3] Miller 1922 ↓, s. 3.

[CITEREFMiller1922[https://www.biodiversitylibrary.org/page/26749139_4]-4] Miller 1922 ↓, s. 4.

[Allen-5] J.A. Allen. An extinct octodont from the island of Porto Rico, West Indies. „Annals of the New York Academy of Sciences”. 27, s. 19, 1916–1917. (ang.).

[Cichocki&inni-6] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Wilson&Reeder1-7] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Subfamily Isolobodontinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-20].

[amw-8] Appendix 1. Extinct species. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 705. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).

[Burgin&inni-9] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 568. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Wilson&Reeder2-10] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Isolobodon. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-20].

[CITEREFJaeger1959[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=wu.89043220607&seq=170_130]-11] Jaeger 1959 ↓, s. 130.

[CITEREFJaeger1959[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=wu.89043220607&seq=183_143]-12] Jaeger 1959 ↓, s. 143.

[CITEREFJaeger1959[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=wu.89043220607&seq=211_171]-13] Jaeger 1959 ↓, s. 171.

[CITEREFJaeger1959[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=wu.89043220607&seq=62_22]-14] Jaeger 1959 ↓, s. 22.

[CITEREFJaeger1959[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=wu.89043220607&seq=171_131]-15] Jaeger 1959 ↓, s. 131.

[mdd-16] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-18]. (ang.).

[1]

[a]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]