Erich Topp

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Erich Topp
Ilustracja
Erich Topp (na pierwszym planie) na pokładzie U-552
Konteradmiral Konteradmiral
Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1914
Hanower

Data i miejsce śmierci

26 grudnia 2005
Süßen

Przebieg służby
Lata służby

1934−1945
1958−1969

Siły zbrojne

 Kriegsmarine
 Deutsche Marine

Stanowiska

dowódca:
U-57, U-552, U-3010, U-2513

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RFN Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z liśćmi dębu i mieczami Krzyż Żelazny (1939) I Klasy Krzyż Żelazny (1939) II Klasy Krzyż Zasługi Wojennej I klasy z mieczami (III Rzesza) Krzyż Zasługi Wojennej II klasy z mieczami (III Rzesza)

Erich Topp (ur. 2 lipca 1914 w Hanowerze, zm. 26 grudnia 2005 w Süßen) – niemiecki oficer marynarki, służący w Kriegsmarine w latach 19341945 jako dowódca U-Bootów, po II wojnie światowej wyższy oficer Bundesmarine.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wstąpił do Reichsmarine w 1934, przeszedł do U-Bootwaffe w październiku 1937. Był oficerem na U-46, potem dowodził okrętami U-57 oraz U-552. Odbył 12 bojowych patroli (4 na U-57 i 8 na U-552) zatapiając 35 jednostek o łącznym tonażu 197 460 BRT. Był dowódcą 27 Szkolnej Flotylli U-Bootów od października 1942 do sierpnia 1944. Wyszkolił załogi okrętów U-3010 i U-2513. Po wojnie służył w Bundesmarine; w 1969 został awansowany na kontradmirała (Konteradmiral). Topp był trzecim co do skuteczności dowódcą U-Bootów (po Otto Kretschmerze i Wolfgangu Lüthu).

Kariera[edytuj | edytuj kod]

  • 1 lipca 1935Fähnrich zur See (chorąży marynarki)
  • 1 kwietnia 1937Leutnant zur See (podporucznik marynarki)
  • 1 kwietnia 1939Oberleutnant zur See (porucznik marynarki)
  • 1 września 1941Kapitänleutnant (kapitan marynarki)
  • 17 sierpnia 1942Korvettenkapitän (komandor podporucznik)
  • 1 grudnia 1944Fregattenkapitän (komandor porucznik)

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • 7 listopada 1939 – Odznaka Wojny Podwodnej (U-bootskriegsabzeichen)
  • 20 czerwca 1941Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes)
  • 11 kwietnia 1942 – Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z liśćmi dębowymi (Eichenlaub zum Ritterkreuz des Eisernen Kreuz)
  • 11 kwietnia 1942 – Odznaka Wojny Podwodnej z brylantami
  • 17 sierpnia 1942 – Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z liśćmi dębu i mieczami (Eichenlaub mit Schwertern zum Ritterkreuz des Eisernen Kreuz)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Chris Bishop: Kriegsmarine U-Boats 1939-1945. Londyn: Spellmount, 2006.
  • Gordon Williamson, Malcolm McGregor: German commanders of World War II.: Waffen-SS, Luftwaffe & Navy (2). Oksford: Osprey Publishing, 2006, s. 32 i 41. ISBN 1-84176-597-X.