Erik Solér

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Erik Solér
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Erik Francisco Solér

Data i miejsce urodzenia

6 sierpnia 1960
Lillestrøm

Wzrost

185 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1979–1984 Lillestrøm SK 97 (9)
1984 Eik-Tønsberg 8 (0)
1984–1986 Hamburger SV 25 (0)
1986–1987 SK Brann
1988–1989 Aarhus GF
1989–1990 Lillestrøm SK 16 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1982–1988  Norwegia 30 (1)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Erik Francisco Solér (ur. 6 sierpnia 1960 w Lillestrøm) – norweski piłkarz występujący na pozycji pomocnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Solér karierę rozpoczynał w 1979 roku w pierwszoligowym zespole Lillestrøm SK. W sezonie 1981 zdobył z nim Puchar Norwegii, a w sezonie 1983 wicemistrzostwo Norwegii. W trakcie sezonu 1984 odszedł do innego pierwszoligowego klubu, Eik-Tønsberg. Po zakończeniu sezonu 1984 przeszedł do niemieckiego Hamburgera SV. W Bundeslidze zadebiutował 15 września 1984 w zremisowanym 1:1 meczu z Bayerem 04 Leverkusen. W sezonie 1984/1985 wraz z klubem zajął 5. miejsce w Bundeslidze.

W 1986 roku Solér odszedł do norweskiego drugoligowca, SK Brann. W sezonie 1987 awansował z nim do pierwszej ligi. W 1988 roku został graczem duńskiego Aarhus GF. W sezonie 1988 zdobył z nim Puchar Danii. W trakcie sezonu 1989 odszedł do Lillestrøm SK i w tym samym sezonie wywalczył z nim mistrzostwo Norwegii. W 1990 roku zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Norwegii Solér zadebiutował 22 września 1982 przegranym 0:1 meczu eliminacji Mistrzostw Europy 1984 z Walią. 10 września 1985 w wygranym 3:0 towarzyskim pojedynku z Egiptem strzelił swojego jedynego gola w kadrze. W latach 1982–1988 w drużynie narodowej rozegrał 30 spotkań.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]