Ernesto Hoost

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ernesto Hoost
Ilustracja
Pseudonim

Mr. Perfect

Data i miejsce urodzenia

11 lipca 1965
Heemskerk, Holandia

Obywatelstwo

Holandia

Wzrost

189 cm

Masa ciała

108 (2006) kg

Styl walki

kick-boxing, boks tajski

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

74 (118)[1]

Zwycięstwa

59 (98)

Przez nokauty

37 (62)

Porażki

14 (19)

Remisy

1 (1)

Strona internetowa

Ernesto Frits Hoost (ur. 11 lipca 1965 w Heemskerk) – utytułowany holenderski kick-bokser, czterokrotny mistrz K-1 World Grand Prix.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Sporty walki zaczął uprawiać w wieku 15 lat. Swój pierwszy tytuł zdobył w październiku 1987 roku, zostając mistrzem Holandii w boksie tajskim. Wkrótce potem, w 1988 roku, przeszedł na zawodowstwo. W kolejnych latach zdobywał tytuły mistrzowskie w boksie tajskim, savate i kick-boxingu.

W 1993 roku zadebiutował w K-1, biorąc udział w pierwszym historycznym turnieju o mistrzostwo K-1 Grand Prix w Tokio. Zajął drugie miejsce – w finale przegrał przez nokaut z Branko Cikaticiem. W tym samym roku został w Tokio mistrzem K-1 w wadze półciężkiej (K-2 Grand Prix).

W ciągu następnych lat ugruntował swoją pozycję w światowej elicie kick-boxingu, jedenastokrotnie występując w Finale K-1 World GP. Wygrał cztery razy (1997, 1999, 2000, 2002), co czyni go obok Semmy'ego Schilta najbardziej utytułowanym zawodnikiem K-1 w historii.

Zawodniczą karierę po raz pierwszy zakończył w 2006 roku, gdy przegrał w półfinale K-1 World GP z broniącym tytułu Semmym Schiltem. Powrócił jednak do startów po 8-letniej przerwie w 2014 roku.

19 października 2014 roku, mając 49 lat, pokonał w Japonii przez jednogłośną decyzję swojego rodaka i rywala z czasów występów w K-1, Petera Aertsa, zdobywając wakujące mistrzostwo WKO w wadze ciężkiej.

Jest trenerem kick-boxingu oraz komentatorem sportów walki. W Amsterdamie prowadzi własny gym "Team Mr. Perfect". Wśród jego podopiecznych byli m.in. Paweł Słowiński, Pat Barry, Tyrone Spong, Fiodor Jemieljanienko i Joanna Jędrzejczyk.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

  • 2014: Mistrz Świata WKO w wadze ciężkiej (Osaka)
  • 2002: Mistrz K-1 World GP
  • 2001: K-1 World GP w Melbourne – 1. miejsce
  • 2000: Mistrz K-1 World GP
  • 2000: K-1 World GP w Nogoi – 2. miejsce
  • 1999: Mistrz K-1 World GP
  • 1997: Mistrz K-1 World GP
  • 1994: Mistrz Świata ISKA full contact w wadze półciężkiej (Marsylia)
  • 1993: Mistrz K-2 Grand Prix (Tokio)
  • 1990: Mistrz Świata WKA (Amsterdam)
  • 1989: Mistrz Świata w boksie tajskim (Amsterdam)
  • 1989: Mistrz Świata w savate (Paryż)
  • 1988: Mistrz Europy WKA (Strasburg)
  • 1988: Mistrz Europy ISKA full contact (Hawr)
  • 1988: Mistrz Europy w savate (Strasburg)
  • 1988: Mistrz Europy w boksie tajskim (Arnhem)
  • 1987: Mistrz Holandii w boksie tajskim (Amsterdam)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bilans obejmuje walki w cyklu K-1 WGP. W nawiasie: ogółem w zawodowym kick-boxingu i dyscyplinach pokrewnych.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]