Przejdź do zawartości

Erwina Ryś-Ferens

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Erwina Ryś-Ferens
Ilustracja
Erwina Ryś-Ferens (1975)
Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1955
Elbląg

Data i miejsce śmierci

20 kwietnia 2022
Warszawa

Klub

Olimpia Elbląg
Marymont Warszawa

Wzrost

168 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata w wieloboju
brąz Skien 1988 indywidualnie
Mistrzostwa świata w wieloboju sprinterskim
brąz Lake Placid 1978 indywidualnie
brąz Heerenveen 1985 indywidualnie

Erwina Lilia Ryś-Ferens (ur. 19 stycznia 1955 w Elblągu[1], zm. 20 kwietnia 2022 w Warszawie[2]) – polska panczenistka, medalistka mistrzostw Europy i świata, olimpijka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Grób Erwiny Ryś-Ferens

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

W czasie kariery sportowej reprezentowała barwy Olimpii Elbląg i Marymontu Warszawa, zdobyła 83 tytuły mistrzyni Polski oraz ustanowiła 50 rekordów kraju w łyżwiarstwie szybkim. Startowała w czterech zimowych olimpiadach (Innsbruck 1976, Lake Placid 1980, Sarajewo 1984, Calgary 1988), kilkakrotnie zajmując miejsca w czołowej dziesiątce (najwyższe miejsce – 5.).

Trzykrotnie zdobywała brązowe medale mistrzostw świata: w 1978 i 1985 w wieloboju sprinterskim oraz w 1988 w wieloboju. Konkurowała w kraju w tym czasie głównie z Zofią Tokarczyk.

Wykształcenie, działalność zawodowa i polityczna

[edytuj | edytuj kod]

W 1979 ukończyła studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Pracowała jako zastępca dyrektora departamentu w mazowieckim urzędzie marszałkowskim. Objęła później stanowisko głównego specjalisty w Urzędzie m.st. Warszawy.

Należała do Krajowej Partii Emerytów i Rencistów. Jako kandydatka tej partii w 2001 bez powodzenia kandydowała do Sejmu z listy SLD-UP. W 2002 uzyskała mandat radnej sejmiku mazowieckiego z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego. Bez powodzenia kandydowała w wyborach z listy PSL – w 2004 do Parlamentu Europejskiego i w 2005 do Sejmu. W 2006 ponownie uzyskała mandat radnej sejmiku wojewódzkiego, tym razem z listy Prawa i Sprawiedliwości. W 2007 opuściła klub PiS, przystępując ponownie do klubu radnych PSL. Z listy tej partii bezskutecznie ubiegała się o mandat poselski w wyborach parlamentarnych. Potem wstąpiła do PSL, była kandydatką partii w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009. W wyborach samorządowych w 2010 uzyskała reelekcję do sejmiku z ramienia PSL[3], a rok później bez powodzenia ponownie kandydowała do Sejmu. W wyborach w 2014 ponownie kandydowała bezskutecznie do Parlamentu Europejskiego. W tym samym roku ponownie została natomiast wybrana na radną wojewódzką[4]. W 2015 i 2019 ponownie wystartowała do Sejmu, kandydując z listy PSL[5][6]. W 2018 nie uzyskała reelekcji w wyborach do sejmiku.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Córka Kazimierza i Jadwigi[2]. Była zamężna, miała dwoje dzieci[7].

Zmagała się z chorobą nowotworową[8][9][10]. Zmarła 20 kwietnia 2022[11]. 28 kwietnia tegoż roku została pochowana w Alei Zasłużonych Cmentarza Wojskowego na Powązkach w Warszawie[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Erwina Ryś-Ferens, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-02-20].
  2. a b Erwina Ryś-Ferens. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2022-09-22].
  3. Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2020-08-05].
  4. Kto dostał się do sejmiku?. tvn24.pl, 2014-11-22. [dostęp 2020-08-05].
  5. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2020-08-05].
  6. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2020-08-05].
  7. Erwina Ryś-Ferens. Polski Komitet Olimpijski. [dostęp 2020-08-05].
  8. Mateusz Kozanecki: Erwina Ryś-Ferens. Życie jak wahadło. wp.pl, 2020-07-31. [dostęp 2020-08-04].
  9. Grzegorz Wojnarowski: Łyżwiarstwo szybkie. Erwina Ryś-Ferens walczy z rakiem. Trwa zbiórka na jej rehabilitację. wp.pl, 2020-08-05. [dostęp 2020-08-04].
  10. „Przez lata niszczyłam swoje ciało”. Dramatyczna historia polskiej gwiazdy. onet.pl, 2022-04-20. [dostęp 2022-04-21].
  11. Erwina Ryś-Ferens nie żyje. „Była symbolem polskiego łyżwiarstwa”. onet.pl, 2022-04-20. [dostęp 2022-04-20].
  12. Erwina Ryś-Ferens: legenda polskiego łyżwiarstwa szybkiego. info.elblag.pl, 28 kwietnia 2022. [dostęp 2022-04-29].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]