Estońska deklaracja niepodległości

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Estońska deklaracja niepodległości
Manifest kõigile Eestimaa rahvastele
Ilustracja
Państwo

 Estonia

Data utworzenia

21 lutego 1918

Ratyfikowano

24 lutego 1918

Cel

niepodległość Estonii

Obchody pierwszej rocznicy ogłoszenia niepodległości, Tallin, 24 lutego 1919

Estońska deklaracja niepodległości (także Manifest do ludu Estonii, est. Manifest kõigile Eestimaa rahvastele) – akt proklamujący powstanie niepodległej Republiki Estonii, wydany 24 lutego 1918.

Początkowo planowano go ogłosić 21 lutego, ostatecznie jednak zrobiono to 23 lutego wieczorem w Parnawie (Pärnu), a następnego dnia w stolicy, Tallinnie[1][2].

Deklarację ogłoszono po wycofaniu się z Estonii Rosji, gdy kraj znalazł się pod administracją niemiecką. Niemcy nie uznali od razu estońskiej deklaracji niepodległości i dopiero po rewolucji w Niemczech, w połowie listopada 1918, formalnie przekazali władzę rządowi estońskiemu. Dopiero zaś 2 lutego 1920, po wojnie z bolszewikami zawarto traktat w Tartu, stwierdzający rosyjskie uznanie niepodległości Estonii[3]. Nowe państwo uzyskało powszechne uznanie międzynarodowe i w 1921 roku zostało przyjęte do Ligi Narodów[4].

Dzień 24 lutego jest obchodzony w Estonii jako Dzień Niepodległości[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Küllo Arjakas: 23. ja 24. veebruar 1918: kuidas iseseisvust kuulutati. Postimees, 23.02.2008. [dostęp 2023-10-25]. (est.).
  2. Lauri Vahtre: 89 aastapäeva – sinimustvalgega ja ilma. Postimees, 23.02.2007. [dostęp 2023-10-25]. (est.).
  3. Estonian War of Independence. estonica.org. [dostęp 2023-10-25]. (ang.).
  4. Years of parliamentarian democracy. estonica.org. [dostęp 2023-10-25]. (ang.).
  5. February 24 — Estonia's Independence Day!. Visit Estonia, 22.02.2023. [dostęp 2023-10-25]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]