Estońskie Siły Powietrzne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Eurohunter (dyskusja | edycje) o 11:06, 5 lis 2016. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Estońskie Siły Powietrzne
Eesti Õhuvägi
Ilustracja
Państwo {{{państwo}}}
Historia
Dane podstawowe

Estońskie Siły Powietrzne (Eesti Õhuvägi) zostały założone 21 listopada 1918 jako samodzielna formacja bojowa. Do 1930 estońskie siły powietrzne liczyły 130 samolotów. Po zaanektowaniu przez ZSRR w 1940 estońskie siły powietrzne zostały rozwiązane.

Historia

Historia Estońskich Sił Powietrznych rozpoczyna się 21 listopada 1918 roku, kiedy to dowódca batalionu saperów, Voldemar Victor Riiberg nakazał Augustowi Roosowi utworzenie jednostki lotniczej. W styczniu 1919 roku na stan jednostki trafił pierwszy samolot, był to były sowiecki dwupłatowy myśliwiec Farman HF.30. Dopiero po zakończeniu wojny estońsko-bolszewickiej nastąpił rozwój sił lotniczych. Do 1930 roku Estonia dysponowała ponad 130 samolotami. Włączenie kraju w skład ZSRR zakończyło wszelką wojskową działalność Estonii. 20 sierpnia 1991 roku kraj ponownie odzyskał niepodległość a 16 grudnia tego samego roku Estonia reaktywowała swoje siły powietrzne, będące obecnie częścią sił NATO i biorące udział w programie Baltic Air Policing.

Wyposażenie

Samolot Zdjęcie Kraj pochodzenia Typ Wersje W służbie[1] Uwagi
Aero L-39 Albatros  Czechosłowacja samolot treningowy 2
An-2 An-2  ZSRR
 Polska
samolot wielozadaniowy 2 w trakcie wycofania
ze służby
LET L-13 LET L-13  Czechosłowacja szybowiec treningowy 2
PZL-104 Wilga PZL 104 Wilga  Polska samolot wielozadaniowy Wilga 35 1
Robinson R44  Stany Zjednoczone śmigłowiec wielozadaniowy 4
  1. "World Military Aircraft Inventory", Aerospace Source Book 2007, Aviation Week & Space Technology, 15 stycznia 2007.

Linki zewnętrzne