Estońskie Siły Powietrzne
Państwo | {{{państwo}}} |
---|---|
Historia | |
Dane podstawowe |
Estońskie Siły Powietrzne (Eesti Õhuvägi) zostały założone 21 listopada 1918 jako samodzielna formacja bojowa. Do 1930 estońskie siły powietrzne liczyły 130 samolotów. Po zaanektowaniu przez ZSRR w 1940 estońskie siły powietrzne zostały rozwiązane.
Historia
Historia Estońskich Sił Powietrznych rozpoczyna się 21 listopada 1918 roku, kiedy to dowódca batalionu saperów, Voldemar Victor Riiberg nakazał Augustowi Roosowi utworzenie jednostki lotniczej. W styczniu 1919 roku na stan jednostki trafił pierwszy samolot, był to były sowiecki dwupłatowy myśliwiec Farman HF.30. Dopiero po zakończeniu wojny estońsko-bolszewickiej nastąpił rozwój sił lotniczych. Do 1930 roku Estonia dysponowała ponad 130 samolotami. Włączenie kraju w skład ZSRR zakończyło wszelką wojskową działalność Estonii. 20 sierpnia 1991 roku kraj ponownie odzyskał niepodległość a 16 grudnia tego samego roku Estonia reaktywowała swoje siły powietrzne, będące obecnie częścią sił NATO i biorące udział w programie Baltic Air Policing.
Wyposażenie
Samolot | Zdjęcie | Kraj pochodzenia | Typ | Wersje | W służbie[1] | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|
Aero L-39 Albatros | Czechosłowacja | samolot treningowy | 2 | |||
An-2 | ZSRR Polska |
samolot wielozadaniowy | 2 | w trakcie wycofania ze służby | ||
LET L-13 | Czechosłowacja | szybowiec treningowy | 2 | |||
PZL-104 Wilga | Polska | samolot wielozadaniowy | Wilga 35 | 1 | ||
Robinson R44 | Stany Zjednoczone | śmigłowiec wielozadaniowy | 4 |
- ↑ "World Military Aircraft Inventory", Aerospace Source Book 2007, Aviation Week & Space Technology, 15 stycznia 2007.