Etanoloamina
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny | C2H7NO | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Inne wzory | HO–CH2-CH2–NH2 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Masa molowa | 61,08 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygląd | przezroczysta, bezbarwna, lepka, higroskopijna ciecz[1] o zapachu amoniaku[2] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | 141-43-5 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | 700[3] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| DrugBank | DB03994[4] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pochodne | N-metyloaminoetanol, N,N-dimetyloaminoetanol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Etanoloamina, kolamina (z gr. kólla, klej, + amina), aminoetanol – organiczny związek chemiczny z grupy aminoalkoholi. Należy do grupy amin biogennych.
Ma charakter zasadowy. Stosowana jest jako środek zmiękczający, emulgujący, do otrzymywania środków piorących oraz w przemyśle tworzyw sztucznych jako plastyfikator. Jest produktem rozpadu naturalnych fosfatydów. Otrzymywana jest z tlenku etylenu i amoniaku według schematu:
- C2H4O + NH3 → C2H7NO
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne: Farmakopea Polska X. Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276. ISBN 978-83-63724-47-4.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Etanoloamina (ang.). [martwy link] The Chemical Database. The Department of Chemistry, University of Akron. [dostęp 2012-08-08].
- ↑ Etanoloamina (CID: 700) (ang.) w bazie PubChem, United States National Library of Medicine.
- ↑ Etanoloamina (DB03994) – informacje o substancji aktywnej (ang.). DrugBank.
- ↑ a b c d e Etanoloamina (nr 02400) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA) na obszar Polski.
- ↑ a b Etanoloamina (ang.) w bazie ChemIDplus, United States National Library of Medicine. [dostęp 2012-08-08].
- ↑ a b Etanoloamina (ang.) w wykazie klasyfikacji i oznakowania Europejskiej Agencji Chemikaliów. [dostęp 2015-04-07].
