Przejdź do zawartości

Etomidat

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Etomidat
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C14H16N2O2

Masa molowa

244,29 g/mol

Wygląd

biały lub prawie biały proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

33125-97-2

PubChem

36339

DrugBank

DB00292

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

N01 AX07

Stosowanie w ciąży

kategoria D

Etomidat (łac. Etomidatum) – organiczny związek chemiczny, lek działający nasennie i przeciwdrgawkowo, stosowany do znieczulenia ogólnego. Wpływa silnie hamująco na twór siatkowaty w pniu mózgu. Pod względem chemicznym jest to pochodna imidazolowa.

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Działanie po dożylnym podaniu występuje już po około 1 min i trwa 5-7 min. Może być przedłużony kolejnymi mniejszymi dawkami leku. Działanie etomidatu następuje przez receptory GABA. Powoduje zmniejszony przepływ mózgowy i zmniejszone zapotrzebowanie mózgu na tlen. Nie wywołuje snu ponarkotycznego. Metabolizm jest szybki, lek jest wydalany z moczem.

Wskazania

[edytuj | edytuj kod]

Używany do indukcji znieczulenia ogólnego, szczególnie u chorych z chorobami układu krążenia, lub chorych z uczuleniami. Etomidat zmniejsza zużycie tlenu przez mózg i przepływ mózgowy, co jest wykorzystywane u chorych po urazach mózgu i przy operacjach neurochirurgicznych w celu zmniejszenia ciśnienia śródczaszkowego. W dawkach niższych niż stosowanych w anestezjologii powoduje zahamowanie produkcji kortyzolu w ciągu kilku godzin od podania - efekt ten wykorzystywany jest w leczeniu hiperkortyzelonemii[6].

Dawkowanie

[edytuj | edytuj kod]

Dożylnie w dawkach 0,15-0,3 mg/kg mc. Zalecane jest powolne wstrzykiwanie w ciągu 20-40 sekund do większej żyły.

Działania niepożądane

[edytuj | edytuj kod]

Podczas wstrzykiwania może występować ból i ruchy mimowolne. Rzadziej występują nudności, zawroty głowy i drżenia mięśniowe. Dłuższe podawanie powoduje zmniejszenie przepływu krwi przez wątrobę i zwiększenie rozpadu krwinek czerwonych. Może nasilać obniżenie ciśnienia krwi powodowane lekami hipotensyjnymi wskutek zmniejszenia naczyniowego oporu obwodowego.

Preparaty

[edytuj | edytuj kod]
  • Hypnomidate
  • Nalgol

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Podstawy farmakologii, Andrzej Danysz (red.), Zdzisław Kleinrok (red.), Ryszard Brus, Wrocław: Volumed, 1996, ISBN 83-85564-26-8, OCLC 835265047.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Farmakopea Polska VIII, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0.
  2. Etomidate (nr E6530) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
  3. a b Etomidate, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB00292 (ang.).
  4. Harry W. Broening i inni, Determination of narcotic potency using a neurobehavioral assay with larval zebrafish, „NeuroToxicology”, 74, 2019, s. 67–73, DOI10.1016/j.neuro.2019.05.005, PMID31085211, PMCIDPMC6750999 [dostęp 2024-11-08] (ang.).
  5. Etomidate, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-08-10] (ang.).
  6. Agnieszka Łebek-Szatańska, Trudne przypadki w endokrynologii: kiedy obniżone stężenie TSH nie jest objawem nadczynności tarczycy [online] [dostęp 2020-08-13] (pol.).