Eugeniusz Kwiatkowski (lekkoatleta)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Kwiatkowski
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1932
Bądkowo

Data i miejsce śmierci

9 lutego 1985
Bydgoszcz

Wzrost

180 cm

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
złoto Zabrze 1956 pchnięcie kulą
srebro Poznań 1957 pchnięcie kulą
srebro Gdańsk 1959 pchnięcie kulą
srebro Olsztyn 1960 pchnięcie kulą
srebro Nowa Huta 1961 pchnięcie kulą
brąz Warszawa 1962 pchnięcie kulą
brąz Bydgoszcz 1963 pchnięcie kulą
brąz Warszawa 1964 pchnięcie kulą
Halowe mistrzostwa Polski
brąz Warszawa 1956 pchnięcie kulą

Eugeniusz Kwiatkowski (ur. 22 listopada 1932 w Bądkowie, zm. 9 lutego 1985 w Bydgoszczy[1][2]) – polski lekkoatleta, olimpijczyk.

Specjalizował się w pchnięciu kulą. Wystąpił w tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie (odpadł w eliminacjach)[1][2], a także na mistrzostwach Europy w 1958 w Sztokholmie (11. miejsce) i mistrzostwach Europy w 1962 w Belgradzie (13. miejsce)[3]. W latach 1955–1964 25 razy startował w meczach reprezentacji Polski, odnosząc pięć zwycięstw[4].

Był mistrzem Polski w 1956, wicemistrzem w 1957, 1959, 1960 i 1961 oraz brązowym medalistą w 1962, 1963 i 1964[5], a także brązowym medalistą halowych mistrzostw Polski w 1956[6].

Czterokrotnie ustanawiał rekordy Polski (od 16,84 m do 17,24 m), w tym jako pierwszy Polak pchnął kulę ponad 17 metrów[7].

Rekordy życiowe[1]:

Przez większą część kariery był zawodnikiem Zawiszy Bydgoszcz. Z wykształcenia był piekarzem.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Polski Komitet Olimpijski, Eugeniusz Kwiatkowski – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl [online], www.olimpijski.pl [dostęp 2020-08-05] (pol.).
  2. a b Eugeniusz Kwiatkowski [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-05] (ang.).
  3. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 512, 518–519 [dostęp 2020-08-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  4. Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984, s. 536–537.
  5. Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 168 i 199. ISBN 978-83-61233-20-6.
  6. Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Włodzimierz Szymański: Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014. Warszawa, Sopot: Komisja Statystyczna PZLA, 2014, s. 82. ISBN 978-83-64544-00-2.
  7. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 134. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]