Eugeniusz Lubomirski (1825–1911)
 Szreniawa bez Krzyża | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona |
Krystyna Lubomirska |
| Dzieci |
Stefan Lubomirski |
Eugeniusz Adolf Lubomirski, książę (ur. 17 czerwca 1825 w Dubrownej, zm. 15 września 1911 w Kruszynie) – działacz polityczny i gospodarczy, kolekcjoner dzieł sztuki i bibliofil.
Syn Eugeniusza i Marii Czackiej, brat: Jana Tadeusza i Władysława Emanuela. Pierwszą jego żoną została Krystyna Lubomirska, którą poślubił 4 maja 1850 w Warszawie. Po raz drugi ożenił się 5 czerwca 1859 – z Różą Zamoyską. Para doczekała się sześciorga dzieci: czterech synów (Władysława, Stanisława Sebastiana, Stefana i Konstantego Eugeniusza) oraz dwóch córek: Róży Zofii wydanej za Artura Władysława Potockiego oraz Krystyny Marii, żony Władysława Tyszkiewicza[1].
Właściciel majątków: Dubrowna, Uchanie i Kruszyna. W Kruszynie osiedlił się w 1862. W pałacu przez 49 lat zgromadził pokaźną kolekcję dzieł sztuki i bibliotekę. Pochowany został w grobowcu rodzinnym na miejscowym cmentarzu[2][3] odnowionym staraniem spadkobierców w 2004.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ dane biograficzne na stronie www.sejm-wielki.pl
- ↑ Zapomniany grobowiec Lubomirskich w Kruszynie. gazetacz.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-21)].
- ↑ Pogrzeb ś.p. Eugeniusza ks. Lubomirskiego Czas 1911 nr 27 z 20 września s.2