Przejdź do zawartości

Euphorbia neriifolia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Euphorbia neriifolia
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

malpigiowce

Rodzina

wilczomleczowate

Rodzaj

wilczomlecz

Gatunek

Euphorbia neriifolia

Nazwa systematyczna
Euphorbia neriifolia L.
Sp. pl. 1:451. 1753
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Euphorbia neriifolia (nazwy indyjskie: sidź, snuti, Manasa gach, Manasasji) – gatunek roślin z rodziny wilczomleczowatych. Pochodzi z Azji (Chiny, Indie. Malezja) i Nowej Gwinei[4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Kwiaty o płatkach koloru żółtego lub czerwonego.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Sok w postaci białawej gorzkiej cieczy, uważany jest w Bengalu za lekarstwo przeciwko jadom węży.

Znaczenie w hinduizmie

[edytuj | edytuj kod]
  • Roślina sidź jest obiektem kultu w Bengalu Zachodnim. Uznawana jest za wcielenie bogini węży Mansy[5]. Również gałązki sidźu służą jako wyobrażenia tej bogini[6]
  • Występuje w kulcie bogiń wioskowych, jak południowoindyjskiej Nahattammman (forma bogini Marijamman jako niezamężnej dziewicy)[7].
  • Bogini Marijamman, pod postacią tego wilczomlecza, sprowadzać ma na wyznawców karę powodując ślepotę[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-11-26] (ang.).
  3. Euphorbia neriifolia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-10].
  5. Ofiara dla bogini węży. W: Barbara Grabowska: Świat wężowej bogini. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2002, s. 270, seria: Świat Orientu. ISBN 83-88938-05-3.
  6. Ofiara dla bogini węży. W: Barbara Grabowska: Świat wężowej bogini. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2002, s. 266-267, seria: Świat Orientu. ISBN 83-88938-05-3.
  7. a b Karolina Kłoszewska,Motywy roślinne w pieśniach ku czci bogini Marijamman, Przegląd Orientalistyczny, DOI 10.33896/POrient.2019.1.2, str. 30

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]