Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG) (ang. European Agricultural Guarantee Fund) – instrument finansowy Wspólnej Polityki Rolnej utworzony z myślą wspierania rynków rolnych i dopłat bezpośrednich. Fundusz powołany został rozporządzeniem Rady (WE) z 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej[1]. EFRG kontynuował w znacznej mierze funkcje poprzedniego wsparcia udzielanego przez Wspólnotę w postaci Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej.

Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji funkcjonuje w kolejnych perspektywach finansowych obejmujących lata 2007–2013 i 2014–2020 oraz dwa lata (2021 i 2022) perspektywy przypadającej na lata 2021–2027.

Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji w perspektywie finansowej 2007–2013[edytuj | edytuj kod]

W rozporządzeniu Rady (WE) z 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, fundusze EFRG stanowiły pierwszy filar WPR obejmujący wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz płatności bezpośrednie dla rolników. Finansowanie w ramach EFRG odbywało się w sposób dzielony przy udziale krajów członkowskich i w sposób scentralizowany ze środków Wspólnoty. Wydatki stanowiły część budżetu ogólnego Unii Europejskiej określonych w Wieloletnich Ramach Finansowych na lat 2007–2013.

Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji w perspektywie finansowej 2014–2020[edytuj | edytuj kod]

W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) z 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji realizowano zgodnie z zasadą zarządzania dzielonego między państwami członkowskimi a Unią Europejską oraz w postaci zarządzania bezpośredniego[2]. Środki funduszu miały na celu regulację i wspieranie rynków rolnych oraz płatności bezpośrednie dla rolników w ramach WPR.

Wydatki stanowiły część budżetu ogólnego Unii Europejskiej określonych w Wieloletnich Ramach Finansowych na lata 2014–2020.

Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji w perspektywie finansowej 2021–2022[edytuj | edytuj kod]

W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) z 2020 r. ustanawiającym niektóre przepisy przejściowe dotyczące wsparcia EFRG stwierdzono, że uprawnienia do płatności przydzielone rolnikom przed 2020 r. uznaje się za zgodne z prawem i prawidłowe w 2021 2022 r.[3] W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 wprowadzono zmiany w art. 25 poprzez dodanie akapitu w brzmieniu: „W odniesieniu do zarówno do roku 2021, jak i do 2022 r., kwota rezerwy wynosi 400 mln euro. Kwota włączona została do działu trzeciego Wieloletnich Ram Finansowych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. CELEX: 32005R1290: Rozporządzenie Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej.
  2. CELEX: 32013R1306: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78 (WE) nr 165/94 (WE) nr 2799/98 (WE) nr 814/2000 (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008.
  3. CELEX: 32020R2220: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/2220 z dnia 23 grudnia 2020 r. ustanawiające niektóre przepisy przejściowe dotyczące wsparcia z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) i z Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) w latach 2021 i 2022 oraz zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 (UE) nr 1306/2013 i (UE) nr 1307/2013 w odniesieniu do zasobów i stosowania w latach 2021 i 2022 oraz rozporządzenie (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do zasobów i rozdziału takiego wsparcia na lata 2021 i 2022.