Eutychiusz (Kuroczkin)
| ||
| ||
biskup domodiedowski | ||
Kraj działania | ![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 6 marca 1955 Poczajów | |
biskup domodiedowski | ||
Okres sprawowania | 2007–2012 | |
Wyznanie | prawosławie | |
Kościół | Rosyjski Kościół Prawosławny | |
Inkardynacja | eparchia moskiewska | |
Śluby zakonne | 24 lipca 1982 | |
Diakonat | 25 lipca 1982 | |
Prezbiterat | październik 1982 | |
Chirotonia biskupia | 24 lipca 1994 |
| |||||||||
Data konsekracji | 24 lipca 1994 | ||||||||
Miejscowość | Nowy Jork | ||||||||
Miejsce | Sobór Ikony Matki Bożej „Znak” w Nowym Jorku | ||||||||
Konsekrator | Witalis (Ustinow) | ||||||||
|
Eutychiusz, imię świeckie: Iwan Timofiejewicz Kuroczkin (ur. 6 marca 1955 w Iszimie) – rosyjski biskup prawosławny.
Po ukończeniu szkoły średniej i odbyciu zasadniczej służby wojskowej został hipodiakonem w soborze Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Omsku. Pod wpływem swojego dziadka, mnicha Prochora (Żełtyszewa), następnie schimnicha Pawła oraz metropolity Zenobiusza, jego ojca duchowego, postanowił zostać zakonnikiem. W 1978 wstąpił do moskiewskiego seminarium duchownego. 24 lipca 1982, po ukończeniu seminarium, złożył wieczyste śluby zakonne, zaś następnego dnia przyjął z rąk arcybiskupa omskiego Maksyma święcenia diakońskie. Trzy miesiące później został hieromnichem. W 1987 otrzymał godność igumena i został skierowany do nowo tworzonej parafii we wsi Szabłykino.
Jesienią 1989 razem z grupą innych duchownych pracujących na Syberii zwrócił się do Soboru Biskupów Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji z prośbą o przyjęcie w jurysdykcję tejże organizacji kościelnej. W 1994 został w tymże Kościele podniesiony do godności archimandryty, zaś 24 lipca tego samego roku – wyświęcony na biskupa iszymskiego i syberyjskiego. Uczestniczył w rozmowach poprzedzających zjednoczenie Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji z Patriarchatem Moskiewskim.
Od 16 maja 2007 do 2012 był wikariuszem eparchii moskiewskiej z tytułem biskupa domodiedowskiego. Odpowiadał za kierowanie byłymi parafiami Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji na terenie Rosji i za ich stopniowe wchodzenie w jurysdykcję odpowiednich eparchii. Po odejściu w stan spoczynku został przełożonym nowo powstałej placówki patriarszej w Iszymie[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Poprzednik Powstanie eparchii |
Biskup iszymski i syberyjski 1994–2007 |
Następca Struktura zlikwidowana |