Euzebiusz z Emesy

Euzebiusz z Emesy^[1] (ur. ok. 300 w Emesie^[2], zm. ok. 359) – teolog i pisarz wczesnochrześcijański, uczeń Euzebiusza z Cezarei, biskup Emesy. Kształcił się w Cezarei i w Aleksandrii, gdzie poznał Jerzego z Laodycei.

Z jego twórczości pisarskiej zachowało się między innymi trzydzieści Kazań, a także fragmenty Komentarzy do Listu do Rzymian oraz Komentarzy do Listu do Galatów. W swych komentarzach biblijnych posługiwał się charakterystyczną dla szkoły antiocheńskiej metodą historyczno-literacką.

Teologię Euzebiusza z Emesy niektórzy zaliczają do arianizmu, z uwagi na głoszoną przez niego tezę, iż Ojciec jest większy od Syna. Inni badacze określają go jako semiarianina.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ antiocheńska szkoła egzegetyczna, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-03-13] .
↑ Zofia Kusztal: Emesa. Historia miasta od momentu jego powstania (I w. p.n.e./I w. n.e.), aż do początku VII w. n.e.. Kraków: Uniwersytet Śląski, 2014.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Berthold Altaner, Alfred Stuiber: Patrologia. Wyd. 1.
César Vidal Manzanares, Pisarze wczesnochrześcijańscy I-VII w., wyd. Verbinum, Warszawa 2001.

[1] antiocheńska szkoła egzegetyczna, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-03-13] .

[2] Zofia Kusztal: Emesa. Historia miasta od momentu jego powstania (I w. p.n.e./I w. n.e.), aż do początku VII w. n.e.. Kraków: Uniwersytet Śląski, 2014.

[1]

[2]