Przejdź do zawartości

Eva Fislová

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eva Fislová
Państwo

 Słowacja

Data i miejsce urodzenia

17 marca 1981
Bańska Bystrzyca

Wzrost

180 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

1996

Zakończenie kariery

2009

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

98 (11 sierpnia 2003)

Australian Open

1R (2003)

Roland Garros

2Q (2004)

Wimbledon

2R (2003)

US Open

1R (2003)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 6 ITF

Najwyżej w rankingu

158 (13 września 2004)

Eva Fislová (ur. 17 marca 1981 w Bańskiej Bystrzycy) – słowacka tenisistka.

W zawodowych rozgrywkach zadebiutowała w maju 1996 roku, w kwalifikacjach do niewielkiego turnieju rangi ITF w słowackiej Nitrze, w których osiągnęła drugą rundę. Drugi raz zagrała rok później, na tym samym turnieju, osiągając tym razem trzecią rundę kwalifikacji. Były to jej jedyne w tym czasie występy w rozgrywkach tenisowych. Praktycznie na stałe w rozgrywkach zagościła od marca 1998 roku. W tym właśnie roku zagrała po raz pierwszy w turnieju głównym, w Preszowie, gdzie jako kwalifikantka dotarła do drugiej rundy. Na przełomie lipca i sierpnia 1998 roku udanie zagrała w Toruniu, osiągając ćwierćfinał turnieju. W następnym roku osiągnęła półfinały w Poznaniu, (przegrała w nim z Anną Żarską) i Toruniu oraz finał w Biogradzie.

W październiku 1999 roku otrzymała od organizatorów dziką kartę do udziału w kwalifikacjach do turnieju WTA w Bratysławie. Był to jej debiut w rozgrywkach tej rangi, w którym to jednak zakończyła swój udział na pierwszej rundzie, przegrywając z Sandrą Kleinovą. Po tym niepowodzeniu, przez następne dwa lata grała głównie w turniejach ITF. Przełom nastąpił w 2002 roku. Zagrała w kwalifikacjach do wszystkich czterech turniejów wielkoszlemowych i choć nie dostała się do fazy głównej w żadnym z nich to nabrała sporego doświadczenia. Efektem tego był udany występ na turnieju WTA w Bratysławie, gdzie z dziką kartą dotarła do ćwierćfinału imprezy, pokonując po drodze takie zawodniczki jak Meilen Tu i Jelena Lichowcewa.

Rok 2003 przyniósł jej największe sukcesy w karierze. W styczniu zagrała w Australian Open w pierwszej rundzie turnieju głównego, do którego dostała się z eliminacji, pokonując w decydującym o awansie meczu Claudine Schaul z Luksemburga. W fazie głównej przegrała z Anastasiją Myskiną. W czerwcu zagrała turniej kwalifikacyjny do Wimbledonu, który wygrała, pokonując w trzeciej, ostatecznej rundzie, Julię Schruff a potem, w turnieju głównym dotarła do drugiej rundy. W pierwszej rundzie wygrała z rodaczką Ludmilą Cervanovą a w drugiej przegrała z Japonką Ai Sugiyamą. Sukces w Wimbledonie spowodował, że 11 sierpnia osiągnęła pierwszą setkę światowego rankingu i została sklasyfikowana na 98 miejscu, najwyżej w swojej karierze. Z tak dobrym rankingiem nie musiała już brać udziału w kwalifikacjach do kolejnego turnieju wielkoszlemowego US Open i wystąpiła od razu w fazie głównej. Niestety przegrała już w pierwszej rundzie a pokonała ją Włoszka, Francesca Schiavone.

W następnych latach nie powtórzyła już osiągnięć z 2003 roku i w 2009 roku zakończyła karierę. W sumie wygrała jeden turniej w grze pojedynczej i sześć w grze podwójnej rangi ITF. Reprezentowała również swój kraj w rozgrywkach Pucharu Federacji.

Wygrane turnieje rangi ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 02/04/2000 Włochy Quartu Sant'Elena ITF 10 000 ziemna Hiszpania Laura Pena 4:6, 6:1, 7:5

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]