Ewa Łowżył
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki |
Ewa Łowżył (ur. 6 października 1968) – polska fotografka, kostiumografka, aktywistka i animatorka kultury, współzałożycielka centrum kultury KontenerART w Poznaniu oraz zespołu Chór Czarownic.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończyła studia na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu[1].
Była autorką kostiumów do spektakli Polskiego Teatru Tańca w reżyserii Ewy Wycichowskiej: Walk@ karnawału z postem (2002) oraz Carpe diem (2007)[2]. Współtworzyła projekty artystyczne Przywództwo i Memento vulgari (2008)[3] we współpracy z Kobasem Laksą, a także Loch Ness (2006)[4]. Na przestrzeni kilku lat zrealizowała projekt fotograficzny Plemiona dotyczący trybalizacji społecznej, m.in. w Poznaniu, Warszawie, Rwandzie[5][6][7]. Brała udział w wystawach zbiorowych Efekt czerwonych oczu – fotografia polska XXI w. oraz Sztuka lat 90. w CSW Zamek Ujazdowski[1]. W 2015 współpracowała w Rwandzie z reżyserką Joanną Kos-Krauze przy realizacji filmu Ptaki śpiewają w Kigali[1][5], jako autorka fotosów do filmu[8].
Była pomysłodawczynią projektu KontenerART[5][6]. Organizatorzy zakupili i ustawili nad Wartą w Poznaniu na okres letni (od maja) kontenery, w których działały bary, galeria sztuki, pracownie muzyczna i plastyczna, scena koncertowa oraz ogródek goszczący szereg inicjatyw społecznych. Według szacunków organizatorów weekendami na terenie KontenerART gromadziło się kilka tysięcy osób[9][10][11][12].
Była kuratorką Galerii Cargo w Poznaniu[5][6] oraz inicjatorką postawienia pomnika Czarownicy z Chwaliszewa (2015) – pierwszej kobiety w Polsce spalonej na stosie[13]. Była współrealizatorką projektu edukacyjnego Aktywator – kultura dla przestrzeni[6][14], współzałożycielką Fundacji Spotkanie i Tworzenie[15] oraz radną Osiedla Jeżyce w latach 2015–2019[12].
W 2016 zainicjowała w Poznaniu Chóru Czarownic[4][16]. W 2017 była reżyserką oraz autorką kostiumów do spektaklu Pieśni Czarownic, wystawionego wraz z Chórem Czarownic na deskach Teatru Polskiego w Poznaniu[2].
Była stypendystką Künstlerhaus Bethanien w Berlinie, stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz beneficjentką programu Kultura Polska na Świecie Instytutu Adama Mickiewicza[5][6].
Jest feministką[15][17].
Odbiór[edytuj | edytuj kod]
W publikacji Matki-Polki Chłopcy i Cyborgi... Sztuka i feminizm w Polsce (2010) Izabela Kowalczyk pisała o pracach Ewy Łowżył Loch Ness (2006) i Plemiona (2009), inspirowanych hybrydycznością i sferami pośrednimi.
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- Nagroda Pracy Organicznej – Poznań (2009)[2][4]
- Nagroda Człowiek Kultury w Poznaniu w plebiscycie magazynu IKS oraz portalu Kulturapoznan.pl (2017)[4][17]
- Nagroda Artystyczna Marszałka Województwa Wielkopolskiego[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Monika Tutak-Goll: Ani słowa o tym, skąd jesteś. Rwanda 20 lat później. Gazeta Wyborcza, 25 kwietnia 2014. [dostęp 2020-11-15].
- ↑ a b c Ewa Łowżył, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2020-11-15].
- ↑ Memento vulgari. poznan.pl. [dostęp 2020-11-15].
- ↑ a b c d e Ewa Łowżył. Przekrój. [dostęp 2020-11-15].
- ↑ a b c d e Ewa Łowżył. bliscynieznajomi.pl. [dostęp 2020-11-15].
- ↑ a b c d e Ewa Łowżył. dialog.amu.edu.pl. [dostęp 2020-11-15].
- ↑ Marcin Grabowiecki: "Plemiona Poznania" Ewy Łowżył w Warszawie. fotopolis.pl, 8 października 2010. [dostęp 2020-11-15].
- ↑ Ewa Łowżył. Filmpolski.pl. [dostęp 2020-11-15].
- ↑ Ilona Szwajcer: Rusza Kontener Art – co się zdarzy?. radiopoznan.fm, 1 maja 2013. [dostęp 2020-11-15].
- ↑ Natalia Mazur: Kontenery 2014: naturalny plac zabaw i maszyny do szycia. Gazeta Wyborcza Poznań, 12 kwietnia 2014. [dostęp 2020-11-15].
- ↑ Za miło na kłótnię. kultura.poznan.pl, 30 kwietnia 2019. [dostęp 2020-11-15].
- ↑ a b Zamieniam się w słuch #43: Ewa Łowżył. kulturaupodstaw.pl, 1 lipca 2019. [dostęp 2020-11-15].
- ↑ Pomnik czarownicy stanie w Poznaniu. Culture.pl, 14 września 2015. [dostęp 2020-11-15].
- ↑ Raport ewaluacyjny projektu Aktywator – kultura dla przestrzeni, przestrzeń dla kultury, Poznań: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Miasto Poznań, 2017.
- ↑ a b Ewa Łowżył. One Poznań, 2018. [dostęp 2020-11-15].
- ↑ Hanna Zielińska: Wieczory sabat w TOK Fm – o Chórze Czarownic opowiadała Ewa Łowżył. tokfm.pl, 25 stycznia 2019. [dostęp 2020-11-15].
- ↑ a b Mocny głos kobiet i siła muzyki świata. poznan.pl, 6 października 2017. [dostęp 2020-11-15].