Ewa (obraz Chaima Soutine’a)
| |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania |
1928 |
| Medium | |
| Wymiary |
65 × 54 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
Ewa – obraz autorstwa białoruskiego malarza ekspresjonistycznego Chaima Soutine’a[1].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Obraz olejny na płótnie o wymiarach 65 na 54 cm[2]. Przedstawia kobietę ze skrzyżowanymi ramionami i wykrzywionymi ustami[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Obraz został namalowany w 1928 roku[4]. W 2013 roku obraz trafił do kolekcji prezesa Biełhazprambanku Wiktara Babaryki, który kupił go na aukcji w Nowym Jorku za 1,8 mln dolarów, co jest najwyższą kwotą w historii Białorusi.
Obrazy z liczącej ok. 150 pozycji kolekcji Babaryki można było oglądać na wystawie w galerii Art-Belarus w Mińsku. Kiedy Babaryka chciał wystartować w wyborach na prezydenta Białorusi w 2020 r., władze uniemożliwiły mu start, aresztowały go i skonfiskowały kolekcję dzieł sztuki, w tym Ewę Soutine’a[5].
W trakcie protestów przeciw sfałszowaniu wyborów, w galerii wystawiono kody QR w pustych ramach, a na demonstracjach pojawiali się ludzie noszący naklejone na ubranie reprodukcje skonfiskowanych dzieł. Pojawiły się wówczas także w internecie i na demonstracjach przeróbki obrazu z Ewą pokazującą środkowy palec, z Ewą za więziennymi kratami[5], z Ewą w więziennym pasiaku[1] oraz z Ewą aresztowaną przez OMON[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Eva. How Most Expensive Painting In Belarus Became Symbol Of Protest [online], BelarusFeed, 9 lipca 2020 [dostęp 2020-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-08] (ang.).
- ↑ Eva. Soutine, Chaïm, 1928 [online], Art-Belarus Gallery [dostęp 2020-09-21] (ang.).
- ↑ Marc Champion, Aliaksandr Kudrytski, How Eva, a $1.8 million Portrait, Became a Symbol of Protest [online], bloomberg.com [dostęp 2020-08-24].
- ↑ Chaïm Soutine, ÉVA [online] [dostęp 2020-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-25].
- ↑ a b c Łukasz Kamiński, Ewa pokazała środkowy palec. „Zaaresztowany” obraz sprzed wieku stał się symbolem oporu na Białorusi [online], gazeta.pl, 22 sierpnia 2020 [dostęp 2020-08-24] (pol.).