Ewa Okoń-Horodyńska
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
ekonomistka, urzędnik państwowy, nauczyciel akademicki |
| Stanowisko |
wiceminister nauki i informatyzacji (2003–2004) |
Ewa Teresa Okoń-Horodyńska (ur. 3 maja 1950 w Tychach[1]) – polska ekonomistka i urzędnik państwowy, profesor nauk ekonomicznych o specjalności: mikro- i makroekonomia, przedsiębiorczość, innowacje, Foresight, polityka ekonomiczna, ekonomia innowacji[2]. W latach 2003–2004 była podsekretarzem stanu w Ministerstwie Nauki i Informatyzacji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończyła studia ekonomiczne. W 1990 obroniła na Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego w Katowicach pracę habilitacyjną Człowiek i motywacje postępu w koncepcji reformy gospodarczej. 18 listopada 2002 otrzymała tytuł profesora nauk ekonomicznych[2].
Specjalizuje się w ekonomii politycznej, polityce ekonomicznej, mikroekonomii i makroekonomii. Była pracownikiem naukowym Akademii Ekonomicznej w Katowicach, Wyższej Szkoły Zarządzania i Nauk Społecznych w Tychach (gdzie od 1997 jako pierwsza piastowała stanowisko rektora[3]), Instytutu Organizacji i Zarządzania w Przemyśle „Orgmasz” oraz Centrum Badań Przedsiębiorczości i Zarządzania PAN[2]. Jest kierownikiem Katedry Ekonomii i Innowacji w Instytucie Ekonomii, Finansów i Zarządzania Wydziału Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego[4]. Stypendystka i wykładowca na uczelniach europejskich i amerykańskich (m.in. Centre national de la recherche scientifique, University of Sussex, University of Dundee, University of Birmingham i University of Washington[5]). Zasiada w Polskiej Akademii Nauk jako członek Komitetu Prognoz „Polska 2000 Plus” i przewodnicząca Komitetu Naukoznawstwa[2]. Jest autorką ponad 130 publikacji naukowych w języku polskim i angielskim.
Jest przewodniczącą rady programowej Instytutu Wiedzy i Innowacji i członkiem rady naukowej czasopisma „Hybryda”. Była przewodniczącą rady naukowej Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego. Kierowała projektami unijnymi, m.in. w ramach Sci-Tech-Phare, Programu Leonardo da Vinci i 5. Programu Ramowego UE (BASIC)[5]. Była podsekretarzem stanu w Ministerstwie Nauki i Informatyzacji w rządach Leszka Millera i Marka Belki od 17 kwietnia 2003[6] do 21 czerwca 2004. Należała też do Komitetu Badań Naukowych Rady Ministrów[7].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Była zamężna z Janem (zm. 2017)[8], jest matką modelki i stylistki telewizyjnej Joanny[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ewa Okoń-Horodyńska Ewa Teresa. bj.uj.edu.pl. [dostęp 2018-09-06].
- ↑ a b c d Prof. dr hab. Ewa Teresa Okoń-Horodyńska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2018-09-06].[martwy link]
- ↑ a b Jolanta Pierończyk: Tychy. slaskie.naszemiasto.pl, 12 kwietnia 2007. [dostęp 2018-09-06].
- ↑ Katedra Ekonomii i Innowacji [online], Instytut Ekonomii, Finansów i Zarządzania Uniwersytetu Jagiellońskiego [dostęp 2019-07-13].
- ↑ a b Zespół. Instytut Wiedzy i Innowacji. [dostęp 2018-09-06].
- ↑ Przed i po przekształceniu. Głos Uczelni: Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, 17 kwietnia 2003. [dostęp 2018-09-06].
- ↑ Grzegorz W. Kołodko: Wicerząd wicepremiera. tygodnikprzeglad.pl, 28 marca 2010. [dostęp 2018-09-06].
- ↑ Jan Horodyński. wyborcza.pl. [dostęp 2018-09-06].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Prof. dr hab. Ewa Teresa Okoń-Horodyńska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2018-09-06].[martwy link]