Ewa Wiśniewska

Ewa Wiśniewska
Data i miejsce urodzenia	25 kwietnia 1942 ; Warszawa
Zawód	aktorka
Lata aktywności	od 1956
	Zespół artystyczny
	Teatr Narodowy w Warszawie
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Ewa Wiśniewska (Marianna) i Tomasz Zaliwski (Klaudio) w sztuce Teatru Nowego "Kaprysy Marianny". Warszawa, 1980

Odcisk dłoni i podpis E. Wiśniewskiej w Alei Gwiazd w Międzyzdrojach

Ewa Maria Wiśniewska (ur. 25 kwietnia 1942 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa, laureatka Orła za najlepszą drugoplanową rolę kobiecą w filmie Ogniem i mieczem.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1959, będąc uczennicą warszawskiego Liceum im. Narcyzy Żmichowskiej, zwyciężyła w konkursie Piękne dziewczęta – na ekrany! zorganizowanym przez pismo „Film”; zdjęcia konkursowe wykonał jej Edward Hartwig^[1]. W nagrodę za wygraną konkursu otrzymała zaproszenie na zdjęcia próbne do Łodzi, jednak nie przeszła castingu^[1]. W 1963 ukończyła studia na PWST w Warszawie.

W latach 1964-1974 była aktorką Teatru Ludowego w Warszawie. Ogólnopolską popularność przyniosła jej tytułowa rola w serialu Doktor Ewa (1970)^[1]. W latach 1974–1977 występowała Teatru Kwadrat, a w latach 1977–1983 Teatru Nowego. W 1979 została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi. W 1983 zaczęła występować na scenie teatru Ateneum. W 1987 otrzymała statuetkę Złotej Kaczki dla najlepszej polskiej aktorki. W 1987 otrzymała tytuł „gwiazdy sezonu filmowego” na 17. Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie. W 2000 odcisnęła dłoń na Promenadzie Gwiazd podczas 5. Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach. Wystąpiła w poczwórnej roli (Matki, Cioci, Królowej i Hrabiny) w Błądzeniu w Teatrze Narodowym, za co w 2004 otrzymała nagrodę Feliksa Warszawskiego za najlepszą rolę kobiecą. W późniejszych latach zaczęła gościnnie występować na scenach Teatru Scena Prezentacje w Warszawie^[1].

Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 18 lutego 2003 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za „wybitne zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w twórczości artystycznej”^[2]^[3]. 14 grudnia 2007 z rąk ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego odebrała Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[4]. Została także laureatką Nagrody im. Ireny Solskiej za rok 2018^[5].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jej ojciec był skrzypkiem w Filharmonii Narodowej w Warszawie^[1], a matka prawniczką^[6]. Ma dwie siostry^[6], w tym młodszą Małgorzatę^[1].

Jej pierwszym mężem był Robert Polak, z którym ma córkę, Grażynę (ur. 1963)^[1]. Drugim mężem aktorki był włoski przedsiębiorca o imieniu Franco^[7]. Przez wiele lat pozostawała w nieformalnym związku z aktorem Krzysztofem Kowalewskim^[8].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Kanał (1957) – dziewczyna podająca wodę powstańcom
Zbrodniarz i panna (1963)
Prawo i pięść (1964)
Sam pośród miasta (1965)
Życie raz jeszcze (1965)
Podziemny front (1965) − Irena, łączniczka AL (odc. 2 i 6)
Stawka większa niż życie (serial telewizyjny) (1967-1968)
Tylko umarły odpowie (1969)
Doktor Ewa (serial telewizyjny) (1970)
Janosik (1973)
Wesołych świąt (1977)
Granica (1977) – Ewa, znajoma Zenona z Paryża
Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz (1978) - Anna Krzakoska
Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy (1978)
Roman i Magda (1978) – Zofia, koleżanka Romana ze studiów
Umarli rzucają cień (1978)
Paciorki jednego różańca (1979)
Białe tango (1981) − dyrektor Anna Pawłowicz (Gajewska)
Wielka majówka (1981)
Dolina Issy (1982) − Helena Juchniewicz, ciotka Tomaszka
Mgła (1983)
Osobisty pamiętnik grzesznika przez niego samego spisany (1985)
Zielone kasztany (1985)
Cudzoziemka – Róża Żabczyńska (1986)
Śmieciarz – Marlena (odc. 1) (1987)
Dotknięci (1988)
Ucieczka z kina „Wolność” (1990) – była żona cenzora
Młode wilki (1995) – żona dyrektora banku
Wszystkie pieniądze świata (1999) – Wika Majchrzakowa, ciotka Burka
Siedlisko (1998) – Zuza, właścicielka galerii
Złoto dezerterów (1998) – generałowa, ciotka Oleńki
Ogniem i mieczem (1999) – Kurcewiczowa
Twarze i maski (2000) − Irena Knabl
Wiedźmin (2001) – Calanthe
Stara baśń. Kiedy słońce było bogiem (2003) – Jaruha
Stara baśń (2004) – Jaruha
Na Wspólnej (2006–2010) – Krystyna Kopczyńska
1920 Bitwa warszawska (2011) – Ada
Piąta pora roku (2012) – Barbara
Zbliżenia (2014) – matka Marty
Zupa nic (2021) – babcia Kasi i Marty
Mecenas Porada (2021) – Magda Koliba (odc. 4)

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2015)^[9]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2003)
Złoty Krzyż Zasługi (1988)
Srebrny Krzyż Zasługi (1979)
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2007)

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

nagroda aktorska XXXIII Kaliskich Spotkań Teatralnych w 1993 (rola Julii Lambert w spektaklu Julio jesteś czarująca autorstwa Gilberta Sauvajona)^[10]
Nagroda na FPFF w Gdyni Najlepsza pierwszoplanowa rola kobieca: 1986: Cudzoziemka
Nagroda im. Ireny Solskiej
- za twórczość wywierającą znaczący wpływ na rozkwit sztuki aktorskiej: 2018

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g https://www.kobieta.pl/artykul/ewa-wisniewska-mam-nature-egocentryka
↑ M.P. z 2003 r. nr 34, poz. 445 – pkt 8.
↑ Odznaczenia dla zasłużonych pracowników Teatru Ateneum. prezydent.pl, 31 marca 2003.
↑ Medale zasłużony kulturze „Gloria Artis” dla wybitnych polskich artystów. mkidn.gov.pl, 14 grudnia 2007.
↑ Warszawa. Ewa Wiśniewska uhonorowana Nagrodą im. Ireny Solskiej, e-teatr.pl [dostęp 2018-05-08] .
↑ ^a ^b https://uwaga.tvn.pl/kulisy-slawy/ewa-wisniewska-klasa-sama-w-sobie-6689975
↑ https://www.rp.pl/plus-minus/art12204951-aktorka-jak-jezozwierz-rozmowa-z-ewa-wisniewska
↑ Tygodnik „Życie na Gorąco” nr 27, 5 lipca 2012, s. 35
↑ M.P. z 2015 r. poz. 27
↑ Wiadomości z miast i gmin, w: Kronika Wielkopolski, nr 3/1993, s. 186, ISSN 0137-3102

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Ewa Wiśniewska w bazie filmpolski.pl
Ewa Wiśniewska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-09] .
Ewa Wiśniewska w bazie IMDb (ang.)
Ewa Wiśniewska w bazie Filmweb
Ewa Wiśniewska na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
Ewa Wiśniewska na zdjęciach w bibliotece Polona

[ewa1-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g https://www.kobieta.pl/artykul/ewa-wisniewska-mam-nature-egocentryka

[2] M.P. z 2003 r. nr 34, poz. 445 – pkt 8.

[3] Odznaczenia dla zasłużonych pracowników Teatru Ateneum. prezydent.pl, 31 marca 2003.

[4] Medale zasłużony kulturze „Gloria Artis” dla wybitnych polskich artystów. mkidn.gov.pl, 14 grudnia 2007.

[5] Warszawa. Ewa Wiśniewska uhonorowana Nagrodą im. Ireny Solskiej, e-teatr.pl [dostęp 2018-05-08] .

[ewa2-6] ttps://uwaga.tvn.pl/kulisy-slawy/ewa-wisniewska-klasa-sama-w-sobie-6689975

[7] ttps://www.rp.pl/plus-minus/art12204951-aktorka-jak-jezozwierz-rozmowa-z-ewa-wisniewska

[8] Tygodnik „Życie na Gorąco” nr 27, 5 lipca 2012, s. 35

[9] M.P. z 2015 r. poz. 27

[10] Wiadomości z miast i gmin, w: Kronika Wielkopolski, nr 3/1993, s. 186, ISSN 0137-3102

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

1990–1999	Ewa Wiśniewska (1999)
2000–2009	Krystyna Feldman (2000) Stanisława Celińska (2001) Kinga Preis (2002) Dominika Ostałowska (2003) Iwona Bielska (2004) Małgorzata Braunek (2005) Ewa Wencel (2006) Danuta Stenka (2007) Danuta Szaflarska (2008) Anna Polony (2009)
2010–2019	Stanisława Celińska (2010) Kinga Preis (2011) Joanna Kulig (2012) Anna Nehrebecka (2013) Kinga Preis (2014) Anna Dymna (2015) Agata Kulesza (2016) Agnieszka Suchora (2017) Aleksandra Konieczna (2018) Eliza Rycembel (2019)
2020–2029	Kinga Preis (2020) Ewa Wiśniewska (2021) Maria Pakulnis (2022)

1974–1980	Ludmiła Kasatkina i Małgorzata Pritulak (1974) Jadwiga Barańska, Zofia Jaroszewska i Maja Komorowska (1975) Jadwiga Jankowska-Cieślak (1977) Halina Łabonarska (1979) Dorota Stalińska (1980)
1981–1990	Mirosława Marcheluk (1981) Dorota Stalińska (1984) Ewa Błaszczyk (1985) Ewa Wiśniewska (1986) Magda Teresa Wójcik (1987) Maria Chwalibóg i Grażyna Szapołowska (1988) Krystyna Janda (1990)
1991–2000	Ryszarda Hanin (1991) Teresa Budzisz-Krzyżanowska (1992) Anna Dymna (1993) Grażyna Błęcka-Kolska i Stanisława Celińska (1994) Magdalena Cielecka (1995) Maja Komorowska (1996) Jadwiga Jankowska-Cieślak (1997) Maja Ostaszewska (1998) Katarzyna Figura (1999) Maja Ostaszewska (2000)
2001–2010	Ewa Kasprzyk i Kinga Preis (2001) Katarzyna Figura (2003) Krystyna Feldman (2004) Karolina Gruszka i Krystyna Janda (2005) Jowita Budnik (2006) Danuta Szaflarska (2007) Swietłana Chodczenkowa (2008) Agata Buzek (2009) Magdalena Boczarska (2010)
2011–2020	Roma Gąsiorowska (2011) Agnieszka Grochowska (2012) Agata Kulesza (2013) Zofia Wichłacz (2014) Agnieszka Grochowska (2015) Aleksandra Konieczna (2016) Jowita Budnik i Eliane Umuhire (2017) Grażyna Błęcka-Kolska (2018) Magdalena Boczarska (2019) Magdalena Koleśnik (2020)
2021–2030	Maria Dębska (2021) Dorota Pomykała (2022)