Exidia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kisielnica
Ilustracja
Kisielnica kędzierzawa na pniu wśród mchów
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

uszakowce

Rodzina

uszakowate

Rodzaj

kisielnica

Nazwa systematyczna
Exidia Fr.
Syst. mycol. (Lundae) 2: 220 (1822)
Typ nomenklatoryczny

Exidia glandulosa (Bull.) Fr. (1822)

Exidia Fr. (kisielnica) – rodzaj grzybów z rodziny uszakowatych[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji: Auriculariaceae, Auriculariales, Auriculariomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi według Index Fungorum[1].

Synonimy łacińskie: Spicularia Chevall., Tremellochaete Raitv., Ulocolla Bref.[2]

Polską nazwę nadał Władysław Wojewoda w 1998 r., wcześniej w polskim piśmiennictwie mykologicznym rodzaj ten opisywany był jako kisielec[3].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Nadrzewne grzyby saprotroficzne rosnące na drewnie drzew liściastych i iglastych (w zależności od gatunku). Rosną głównie na powierzchniach cięcia, ale też na opadłych gałęziach w lasach, parkach, czy przy drogach. Powodują białą zgniliznę drewna. Grzyby te pojawiają się gromadnie przez cały rok, szczególnie chętnie w okresach dużej wilgoci. Owocniki o powierzchni nieregularnej, pofałdowanej na kształt zwojów mózgowych; miękkawe, galaretowate, po wyschnięciu rogowato skurczone. Warstwa rodzajna z gruczołkowatymi brodaweczkami. Owocniki przyrastają do podłoża bez pośrednictwa trzonu. Wysyp zarodników: biały, nieamyloidalny. Zarodniki cylindryczne i zakrzywione, gładkie, bez pory rostkowej. Podstawki podzielone wzdłuż[4].

Gatunki występujące w Polsce:

Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum. Uwzględniono tylko gatunki zweryfikowane[5]. Wykaz gatunków i nazwy polskie według W. Wojewody[3].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2013-03-05] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2013-04-15] (ang.).
  3. a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, 241=244\isbn = 83-89648-09-1.
  4. E. Gerhardt, Grzyby: wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie - Bauer-Weltbild Media, 2006, ISBN 83-7404-513-2.
  5. Species Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2013-04-15] (ang.).